"Kaderin hain oyununa yenildi hayatlarımız kabul et."genç adamın ses tonu gerçekleri haykıran sözlerin altında ezilir gibi çıkmıştı, dik duruşunun aksine.
Duydukları ile acı bir gülüşü dudaklarında ağırladı genç kadın. Kabul etse ne değişecekti ki?
...
Ve son kez merhaba final bölümü ile geldim umarım beğenirsiniz:)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aklın bahar olunca, fikrin çiçek açar. Güzel düşün ki, güzel şeyler olsun...
Berzan karısının ona verdiği müjdenin şokunu üzerinden henüz atlatamamışken Avşin kocasının karnında duran elini hareket ettirerek dolan gözleriyle "Bak o burada ve şuan bizi hissediyor," dediğinde Berzan'ın da gözleri şokunu atlatamadığı haberle dolarken elleri karısının yardımıyla karnındaydı.
Bebekleri olacaktı. İkisinden bir parçaydı.
Kendine yeni yeni gelirken elini yavaşça karısının karnından çekip yüksek sesle "Allah..." diyerek bağırmasıyla yırtılan ses tellerinden ziyade karşındaki karısının heyecanını daha çok yükseltirken çığlığına karışan sevinci tüm şirketi ayağa kaldırmaya yetmişti. Karısının ince bedenini kolları arasına alıp sevinçle döndürerek "Baba oluyorum," dedi.
Sanki inanmıyormuşçasına defalarca kez tekrar etmişti. Avşin mutluluk kahkahaları atarak kocasını onaylarken "Yavaşça indir beni Berzan bebeğimize bir şey olacak," diyerek Berzan'ı delirtmeye yeterken karısını sakince indirdi kollarından. Eli tekrar yer edinmiş gibi Avşin'in çıkıntısı dahi olmayan karnına gittiğinde gözleri mutlulukla parladı. İkisinden bir candı...
"Kaç aylık Avşin'im?" Kocasının sorusuyla gözleri gözlerini buldu.
"Altı haftalık henüz çok küçük." Berzan aldığı cevaptan memnunca başını salladığında karısını soru yağmuruna tuttu.
"Karnın aç mı? Canın bir şeyler istiyor mu? Çok yoruldun mu? Senin rengin de bembeyaz olmuş yemek yemedin mi yoksa?" gebelik ilk önce annede mi başlıyordu yoksa babada mı?
Avşin kocasını sakinleştirmek istercesine elini sakallı yüzüne çıkarıp dudağına kısa bir öpücük bıraktı. "İyiyim ben Berzan. Sadece konağa gidelim biraz dinlenmek istiyorum."
Nazlı karısını ikiletmeden hemen ceketini eline alarak diğer elini de karısına uzattı. Avşin Berzan'ın elini tuttuğunda gülümseyerek birlikte odadan çıktılar. Tam o sırada odadan çıkan Aze ve Yezdan'a değdi Berzan'ın mutluluktan parıl parıl parlayan gözleri.
Yezdan kardeşinin mutluluğuna ortak olmak istercesine Aze'nin elini bırakıp kardeşine sarıldı. Yezdan Berzan'ın sırtını sıvazlayıp "Tebrik ederim kardeşim. Sağlıkla kucağınıza alın inşallah," dediğinde Berzan derince yutkundu.
"Saol abi Allah razı olsun," diyerek abisinden ayrıldı.
Yezdan bacısından ayırmadığı Avşin'e baktı ve tebessümle kollarını açtı. Avşin Yezdan'a sarılıp "Saol abi," derken Aze'de Berzan'ı tebrik etmişti.
İçlerinde ki hayata dair umutlarını arttıran mutlulukla konağa dönen çiftler Avşin'in hamilelik müjdesini vermek için akşam yemeğinden sonrasını beklemişlerdi. Avşin Berzan'ın zoruyla zar zor birkaç lokma yedikten sonra masa toplanmış çaylar hazırlanmıştı.
