"Kaderin hain oyununa yenildi hayatlarımız kabul et."genç adamın ses tonu gerçekleri haykıran sözlerin altında ezilir gibi çıkmıştı, dik duruşunun aksine.
Duydukları ile acı bir gülüşü dudaklarında ağırladı genç kadın. Kabul etse ne değişecekti ki?
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sevdiklerimize bir şey olma korkusu bizi çok başka biri yapar. Kocasına doğrulan silah ile Aze'nin kalbi sıkışırken, Her an sevdiği adama bir şey olma korkusu onu yerle bir etmeye hazırdı.
Arzen'in Azeye olan pis bakışları ve imalı sesi Yezdanı çılgına çevirirken Aze kendisine bakan adamın pis bakışlarından rahatsız olmuş kocasının yanına ilerlemişti..
"Arzen beş dakika için de şirketimi terk etmezsen ömrün boyunca birilerine muhtaç yaşarsın." İki adam karşı karşıya duruyordu biri savunmasız diğeri ise silahlıydı..
Yezdan yavaşça karısının kolundan tutup arkasına alırken Aze korkudan titreyen göz bebekleriyle karşılarında duran adama bakıyordu.
Bu adam kimdi ve ne istiyordu kocasından..
"Bana onun yerini söyle!" Nerde olduğunu umursamadan Yezdan'ın uyarısını ciddiye almadan silahını tutmaya devam etti. Gür sesi odanın dışına kadar çıkıyordu.
"Söylemeyeceğimi biliyorsun." Dedi kendinden emin şekilde. Şurda canı alınsa dahi kendisine sığınan savunmasız bir kız çocuğunu böyle bir şerefsize teslim etmezdi.
Aze elleriyle kocasının beline tutundu. "Yezdan bu adam ne istiyor neden sana silah çekiyor." Korkudan sesi titremeye başladı. Kalbi ise göğsünü parçalayacak şekilde atıyordu..
Yezdana bir şey olma ihtimali kadını korkutuyordu o ihtimali düşünmek dahi istemiyordu çünkü düşününce bile kalbi acıyordu.
"Söyle yoksa vururum yemin ettim." diye tekrar bağırdı adam.. Silahı bir saniye olsun indirmedi eğer bir cevap alamazsa çekinmeden tetiğe basardı çünkü artık sabrı kalmamıştı..
Yıllardır karısını arıyordu fakat Jiyana dair en ufak bir şeye rastlanmamıştı. Sanki yer yarılmış yerin dibine girmiş gibi.. Tek başına saklanmayacağını biliyordu biri yardım etmiş olmalıydı burda buna cesaret edebilecek tek kişi de Yezdan Seyhanlı idi..
Aze'nin korkudan ağlamaklı sesi Yezdan'ın kulaklarına ilişti. "Yezdan vuracak seni ne istiyorsa söyle çekip gitsin."
"Aze sakin ol onda o yürek yok." Bir nebze olsun karısının korkusunu almaya çalıştı. Bu sözleri karşısındaki adamı bir hayli öfkelendirmişti..
Arzen'in yüzünde korkunç bir gülümseme geçti. "Karın senin için korkuyor Yezdan ağa."
Aze içinden dualar etmeye başlarken Yezdan kendine doğrulan silahın üzerine doğru yürüdü bu kadar saçmalık yeterdi bu çocuk adamla uğraşacak zamanı yoktu Yezdan Seyhanlının zamanı kıymetli idi..
Aze'nin kalbi korkudan dört nala koşarken nefesini iki dudağı arasına hapsederek yürek yemiş kocasını izledi.
"Birazdan sen kendin için korkmaya başlayacaksın Arzen." Silah tam kalbin üzerine temas ederken Arzen seslice yutkundu bu adam delirmiş olmalıydı silaha kafa tutuyordu adeta..
