မိတ်ဖွဲ့ချင်ရင် ခိုစာပို့ဖို့ သတိရ ( မြန်မာဘာသာပြန် )

Chapter 30 - စစ်သူကြီးရဲ့ EQ ကအထိမခံဘူး

မန်ယွဲ့နှင့်သဘောတူညီမှုရပြီးနောက်မှာ ကွမ်းရှန်ကျင်းကခရီးသွားဖို့အထုပ်အပိုးတွေပြင်သည် ။ သူက ချင်းချန်ခရိုင်မှာ အချိန်အကြာကြီးနေဖို့စီစဉ်မထားပေ ။ သူကနှစ်ကူးပြီးတာနှင့် ပေါင့်လိန်မြို့ကို ချက်ချင်းပြန်လာပြီးဆရာလုရဲ့ မင်္ဂလာပွဲကို ကူညီပေးရလိမ့်မည် ။ ထို့ကြောင့် သူကအ၀တ်အစားနှင့်ငွေတုံးအနည်းငယ်သာ ယူလိုက်ပြီး ဆုယန်ဆီကို နှစ်သစ်ကူးပစ္စည်းတွေပြင်ဆင်ပေးထားရန် စာတစောင်ရေးပို့လိုက်သည် ။

၀ူရှင်းကျီ အစားအသောက်၏မွှေးကြိုင်သည့်အနံ့ကြောင့်နိုးလာလေ၏ ။ သူကသူ့ဗိုက်ကလေးကိုပွတ်ရင်း မဖွင့်ချင်ဖွင့်ချင်ဖြင့်မျက်လုံးတွေကိုဖွင့်လိုက်သည် ။ သူ့နှာခေါင်းလေးကိုတရှုံ့ရှုံ့လုပ်ကာအနံ့ခံရင်းဖြင့် အနံ့နောက်လိုက် ပြီး စားပွဲဆီသို့ရောက်သွားသည် ။ သူက သူ့မှာအတွင်းဝတ်ပါးပါးလေးသာဝတ်ထားတာကိုတောင်သတိမထားမိခဲ့ချေ ။ သူသတိထားမိသည့်အချိန်မှာတော့ သူ့မှာဝတ်ရုံဆွဲခြုံဖို့အချိန်မရှိတော့ပါပေ ။

သူနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်နေသည့်အချိန်တုန်းက ကွမ်းရှန်ကျင်းကသူ့ကိုသူပိုင်သည့်နေရာဆီခေါ်သွားခဲ့သည် ။ ထိုနေရာကရွှမ်းဟယ်ခြံဝန်းနှင့် တည်ဆောက်ထားပုံရော အတွင်းမှာထားရှိသည့်ပရိဘောဂအားလုံးပင် တပုံစံထဲတူညီနေလေသည် ။ ၀ူရှင်းကျီမှာ အိပ်ချင်မူးတူးနှင့်စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်နေတာကြောင့် ထိုအကြောင်းတွေတခုကိုမှ သတိထားမိခြင်းမရှိသေးပါပေ ။

သူက သူထိုင်းမှိုင်းလွန်းနေတာကြောင့် အရင်ကထက်ဧည့်ခန်းကိုရောက်ဖို့ အချိန်ပိုကြာနေသည်လို့ထင်မိနေလေသည် ။ ထို့ကြောင့် သူဧည့်ခန်းကိုရောက်သည့်အခါမှ ဧည့်ခန်းမှာရှိသည့်စားပွဲဝိုင်းဘေးမှာလူ၂ယောက်ရှိနေတာကိုသတိပြုမိ လိုက်သည် ။ ထိုထဲမှာတယောက်မှာ ကွမ်းရှန်ကျင်းဖြစ်ပြီး နောက်တယောက်မှာတော့ သူမကြာခင်ကမှ တွေ့ဆုံခဲ့ရသေး သော လူကြီးမင်းလုဖြစ်လေသည် ။

သူတို့နှစ်ယောက်မှာ တစ်ဦးက၀တ်စုံအနက်နှင့်ဖြစ်ပြီး တစ်ဦးကအဖြူစွတ်စွတ်ဝတ်စုံနှင့်ဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်ကြားထဲကလေထုက သဘာဝကျကျကိုပဲ အသက်ရှူမှားရလောက်အောင် လိုက်ဖက်ညီနေခဲ့သည် ။ ၀ူရှင်းကျီကထိုမြင်ကွင်းကိုကြည့်ပြီးငေးမောသွားလေသည် ။ သူ့ဗိုက်ထဲကဆာလောင်နေမှုကြောင့်သာမဟုတ်လျှင် သူကသူတို့နှစ်ယောက်ကို အများကြီးဆက်ပြီးတော့ကြည့်နေချင်သေးသည် ။