Blood Contract with her Royal Villainess

♕CHAPTER 13♕

CANA ANNALIS

♕ ♕ ♕

Nang mahimasmasan ako doon ko lang na pagtanto kung anong ginawa ko sa harap ni Viggo, mahigit isang oras din akong umiyak at naglabas ng mga problema ko at sama ng loob sa kaniya.

Nakaupo na ako ngayon sa higaan ko at tila ba na wala na ang pagkahilo ko kanina, siya rin ay nakaupo sa dulo ng aking kama at tahimik lang na nakikinig sa mga hikbi ko na umiikot sa loob ng silid.

"Patawarin mo ko kung nakita mo pa kong ganito," paghingi ko ng paumanhin dahil aminado akong na istorbo ko pa siya at hindi pa naman kami ganung ka-close para tiisin niya lahat ng mga reklamo ko sa buhay.

"Tsk, makikita at makikita rin naman kita sa ganitong sitwasyon, napaaga lang," sagot niya sa 'kin at hindi ko napigilan mapangiti, tama siya darating at darating din ang araw na makikita niya kong umiiyak sa harap niya dahil sa kontrata na nagbubuklod sa 'ming dalawa.

"Pasensya na," sagot ko habang pinupunasan ang luha ko sa mata at nakita ko siya napakamot sa batok niya.

"Pero mabuti at nahimasmasan ka na," bulong niya pero sakto lang para marinig ko. Tumango naman ako bilang tugon dahil nakakaramdam umaakyat na ang hiya sa mukha ko at kinain na kaming dalawa ng katahimikan.

Hindi ko na alam ang sasabihin ko pagtapos kong ngumalngal sa harap niya at siya rin naman ay hindi alam kung anong iaakto sa harap ko.

"Kung ayos ka na aalis na ko," sagot niya na pumutol sa katahimik naming dalawa pero ewan ko ba kung bakit nung nakita ko siyang tumayo at lumayo sa tabi ko biglang kumilos ang katawan ko at hinawakan ang dulo ng kaniyang damit.

Napatigil ako sa ginawa ko at napalingon naman siya sa 'kin, napayuko ako nang magtama ang mga mata naming dalawa saka ko binitawan ang damit niya.

"May iuutos ka ba?" Tanong niya at umiling naman ako sabay iwas ng tingin sa kaniya.

Bakit ganito ang inaakto ko sa harap ni Viggo? Natatakot ba ko mag-isa o talagang nalulungkot lang ako ngayon at gusto ko ng kasama?

"Alam mo, pagmalungkot ka sumasakit 'yung dibdib ko," sagot niya sa 'kin na kinalingon ko para tignan siya.

Nakita kong hawak niya ang dibdib niya habang nakatingin rito at napaikling naman ang ulo ko sa sinabi niyang iyon.

"Pag nasasaktan ako nasasaktan ka rin? Kaya ba alam mong umiiyak ako at kaya mo rin ako pinuntahan?" Tanong ko sa kaniya at tumango siya.

"Nakakapagtaka pero hindi ko naman 'to na ramdaman sa previous master ko noon," sagot niya at hindi ko rin na basa ang tungkol dito mula sa libro.

Napakunot naman ang noo ko at naglakad siya papalapit sa 'kin kaya napatingala ako.
"Wag kang iiyak o malulungkot ah, nadadamay ako at ayokong maramdaman 'yun," sagot niya sa 'kin sabay pitik sa noo ko kaya napapikit ako at napahawak dito.

"Aray naman!" Reklamo ko at nakita ko siyang ngumisi na nagpabilis sa tibok ng puso ko.

"Matutulog na ko rito kung kailangan mo ng kasama," sagot niya sabay lapit sa isang malaki at mahabang baul kung saan nakalagay ang mga pinagliitan ko ng damit.