7

62 13 0
                                    

Bölüm Müziği: Mike Lazarev - Ajar

Bölüm Müziği: Mike Lazarev - Ajar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Chanhee dışarıda."

Changmin dedesinin sesiyle birlikte düşüncelerinden sıyrılmış ve gözlerini tavandan ayırıp yatağında doğrulmuştu.

Dedesi gözlerindeki binlerce soru işaret ile kendisine bakıyordu. Ayaklandı.

"Kötü görünüyor, kavga mı ettiniz? Son zamanlarda-"

"Endişelenme dede, her şey yolunda."

Dedesi henüz cümlesini tamamlayamamışken Changmin aklındaki soru işaretlerini gidermek için hızlıca konuşmuş ve daha fazla oyalanmadan odasından ayrılmıştı.

Kapıya vardığında etrafında dönen ve gergin olduğu her halinden belli olan arkadaşı ile karşılaşmıştı. Hızla gözleri arkadaşının ellerine kaydı. Kalbi yerinden fırlayacak gibi atmaya başlamıştı birdenbire ancak arkadaşının elleri boştu.

Elbette boş olacaktı.

Chanhee'nin kendisini fark etmesi için sesli bir şekilde kapıyı kapadı ve bedenini dışarı attı. Chanhee yüksek sesle irkilirken Changmin ile gözleri kesişmişti. Arkadaşının gözlerinden geçen tonlarca duygu vardı o anda, Changmin zorlukla yutkundu ve arkadaşına doğru adımladı.

"İyi misin?"

Chanhee, belli belirsiz bir kızgınlık içinde Changmin'in bileğini kavradı ve onu yönlendirmeye başladı. Bu sırada pencerenin ardından kendilerini izleyen Bay Ji, yolunda gitmeyen bir şeyler olduğuna adı kadar emindi. Chanhee'nin davranışları normal değildi, Changmin ile kavga etmiş olmalılardı.

Gergince odanın içinde yürümeye başladı. Araları neden bozulmuş olabilirdi... Artık dökülmeye başlayan beyaz saçlarına daldırdı ellerini, gözleri torunun kapısı açık olan odasına takılmıştı.

Changmin son zamanlarda bambaşka birine dönüşmüş gibiydi, Bay Ji hiç olmadığı kadar endişe ediyordu onun için. Hızla cama yaklaştı, torunu ve arkadaşı artık orada değildi. Ne yapacağını bilemez gibi etrafına bakındı bir süre ardından torunun odasına yöneldi.

Beyninden geçen düşünceler onu rahatsız ediyordu ancak... Kapının kulpunu kavradı ve içeri girdi. Gözleri odanın her yerinde gezerken gözlerini kapatıp kendine biraz zaman tanıdı.

Torunun zarar görmesini istemiyordu, yanlış kararlar almasını istemiyordu. Gözlerini açtı ve ardındaki kapıyı kapattı.

Devrim Ateşi [Tbz]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin