✔BULNORİYA🔥 ⇨WOOSAN⇦

⇨sixteen⇦

✽

"Bence aşk, aşık olduğunu düşündüğün kişinin yanında sanki özgür bir kuş misali gökyüzünde süzülüyormuş gibi ya da ne biliyim. Onun yanında mutlu olmak, Huzurlu olmak, Sürekli yan yana olmak, gözlerinin içine bakmak istemek gibi şeylerdir bence aşk."

Wooyoung sorduğu sorunun cevabını böyle olduğunda, kendinden emin bir şekilde araladı dudaklarını

"Sana aşık oldum yeosang."

Karşısında yüzü tam net olmayan genç duraksadığında Wooyoung konuşmaya devam etti.

"Yeosang. Bak ben özür dilerim. Tamam ne ben söyledim, Ne de sen duydun tamam mı?"

Karşısındaki genç ona yaklaşarak dudaklarının arasında santimler bıraktıktan sonra konuştu.

"Bende sana aşık olmuşken neden duymamazlıktan geleyim ki?"

✽

Wooyoung bir anda gözlerini açarak tavanı ile göz göze geldi. Gördüğü rüyayı kavraması birkaç dakikasını alırken, bu rüyanın gerçeklik payını sorguluyordu ama yoktu ki böyle bir gerçeklik. (Sen öyle san 😏😌 neyse devam)

Yatağında doğrulduğunda kulağına telefonunun sesi ilişmişti. Hemen telefonu alarak arayana baktığında San olduğunu görmesiyle kalbi hızla atmaya başladı.

"Sakin ol Wooyoung. Sakin!"

Birkaç kez derin nefesler aldıktan sonra tam telefonu açacaktı ki çağrının gitmesi ile yüzü düştü.

"Ama ya! Tam ne güzel hazırlamıştım kendimi!!"

Cevapsız aramalar kısmına girip, San'ın adına basarak, telefonu kulağına götürdü.

Çalıyor...

Çalıyor...

Çalıyor...

En sonunda telefon açıldığında San'ın endişeli sesi duyuldu.

"Tanrı aşkına Wooyoung! Kaç saattir arıyorum seni! Neredeydin!?"

Wooyoung duydukları ile ufak bir uçuşa geçmişti.

"Benim için mi endişelendin?"

"Wooyoung!! Saçmalama. Tabii ki endişelendim!"

Wooyoung San'ın bağırması ile korkarak sustuğunda San ne yaptığını yeni fark ediyordu.

"Şey, Wooyoung. Özür dilerim. Bağırmak istememiştim ama seni en az on kere aradım. Sen aramasaydın çıkıp size gelecektim."

"B-ben özür dilerim, uyuyordum. Duymamışım."

"Sana birşey oldu diye o kadar korktum ki..."

San'ın duraksaması ile ufak bir sessizlik oldu iki tarafta da. Wooyoung zaten uyku sersemi, San desen hâlâ donuk halde. İkisi de güne güzel başlamamıştı anlaşılan.

"Neyse, ben sana buluşacağımız yeri söyleyecektim ama gerek yok. Akşam 7 de hazır ol, görüşürüz."

"Görüşürüz."

Telefon kapandığında Wooyoung kendini sırt üstü yatağına geri bıraktı.

"Choi San... Bana ne yapıyorsun böyle?"

🐾

"Evet. Bakalım San bizi nereye götürecek."