Mavi (Yarı Texting)

25🦋

Olayların çözüldüğü bölümü sizlere sunuyorum canlar💋

"Tamam " dedim." Anlatacağım"

"Bundan altı yıl önce doğum günümdü. Ve seni gördüğüm gün."

"Ölmek istediğin gün?"

"Evet" derin bir nefes aldım ve devam ettim." Normalde doğum günüm diye annem sabahın köründe kaldırır, saatler öncesinden giymem gereken kıyafeti giymem için zorlar sonra da iş yaptırırdı. Ama o gün ben yüzüme vuran güneş ışığıyla uyanmıştım. Saate baktığımda neredeyse on bir olmuştu. Ve misafirler on iki bir gibi gelecekti. Hemen üzerimi giyinip aşağıya indim. Koridordan anneme seslendim ama cevap vermedi. Mutfağa baktığımda orada da yoktu. Oturma odasına girdiğimde gördüğüm manzara nefesimi kesmişti. Annem yerde kanlar içindeydi ve... Ve babamın elinde kanlı bir bıçak. Beni görünce  dedi ki 'o senin yüzünden öldü. Sen olmasan biz çok iyiydik. Herşey senin yüzünden'  dedi sonra da bıçağı boğazına dayadı ve kanlar fışkırarak yere düştü. Hıçkırarak ağlamaya başlamıştım." Sonra güldüm." Eskiden duygularımı belli etmek benim için sorun değildi." Derince nefes alarak devam ettim. "O sırada zil çaldı. Yavaş adımlarla gittim ve açtım. Teyzem ve ecrin vardı karşımda ikisi de beni görünce gülen yüzleri soldu. Teyzem hemen  yanıma çöktü ve ne olduğunu sordu. Konuşamadım. O sırada da ecrin içeri geçmişti. muhtemelen teyzesinin ve eniştesinin cesedini gördüğünden çığlık atmıştı. Teyzem hemen içeri koştu ve dondu kaldı. Sonra yanıma gelerek beni dövmeye başladı bunu nasıl yaparsın diye. Hıncını alana kadar dövdü. Sonra da ecrine aşağı gidip polis çağıracağını söyledi. Ecrin duymamıştı bile. Teyzem gitmişti ve baran gelmişti. O zamanlar sevgiliydik. Ve doğum günüme onu da çağırmıştık. İçeri de olanları gördü ve üzerime doğru geldi. Koşarak kaçmaya başladım. Ne yapacağını biliyordum. Binanın çıkışına geldiğimde belimden tutup beni binanın kazan dairesine götürdü. O kadar çığlık atmıştım. Kimse duymak istememişti. Kazan dairesinde... orada istediğini yaptı ve gitti. O gün ben zaten ölmüştüm. Babam beni kendi elleriyle öldürmüştü. Sonra da sığınmak istediğim adam öldürmüştü beni. Dışarıda yağan yağmur artık akıtamadığım gözyaşlarım için yağıyordu. Yavaş adımlarla dışarıya çıktım ve kaldırıma çöktüm. O sırada ilerdeki sokakta bir araba köpeğe çarpmıştı. Hemen ayaklanıp yanına gidecekken koşarak sen geldin. Önce köpeğin yarasını kontrol ettin ve kucağına alıp o yağmurda veterinere gittin. Yani öyle düşünüyorum." Dedim ve beni dikkatle izleyen ömer asafa bakıp tebessüm ederek devam ettim. " o gün dikkatimi çekmiştin. Ondan sonra da bir yıl sonra gördüm seni. O bir yıl içerisinde hapishane de yattım. İlk şüpheli ben olduğumdan ve teyzemle ecrin tanık oldukları için yattım. Sonra da delil yetersizliğinden çıktım. Böyle de bir hikaye işte benimkisi." Dedim ve gözyaşlarıma rağmen gülümsedim.

"Düşündüğümden de güçlüymüşsün güzelim" dedi ve sarılmaya çalıştı. Çalıştı diyorum arkadaşlar tabikide izin vermedim.

"Sarılma bana" dedim ellerini iterek. bu seferde üzerime gelmeye başladı.

"Ömer asaf! Gelme!"

"Ömer asaf!"

"Ya gelmesene" en sonunda yatakla arasında sıkışıp kaldığımda ellerini iki yanıma koydu. Ve yaklaşmaya başladı.

"Yaklaşma! Vazgeçtim Vazgeçtim yaklaş. Olan gelecekteki çocuklarına olur." Dedim ve dizimi kaldırıp vuracakken bir eliyle iki bacağımı da tuttu. Diğer eliyle de iki elimi tutarak resmen beni hapsetmişti.

"Şuanda tam öpmeliksin." Dedi daha da yaklaşırken.

"Ha?" Gözleri aralanmış dudaklarıma kayınca dudaklarımı ağzımın içine çektim. Madem süründürecektik, tam süründürelim değil mi?