Bizler sanki yarın varmış gibi davranıyoruz ama bilmiyoruz ki yarının olup olmadığı hiç belli değil çünkü yarın var mıyız yokmuyuz bile belli değil.
Bizler bir saniyemiz bile olmazken neden herşeyi yarına erteleriz ki.
Bid hakveyi, bir çayı ua da bir kitabı okurken of ya sıkıldım en iyisi yarın yapayım diyoruz ama bilmiyoruz ki yarın'ın olup olmayacağı hiç belli değil yarın yaşar mıyız ya da yarın hayatta kalır mıyız o bile belli değil.
Bizler için en hayırlısı yarını düşünmeden bugünü yaşayıp hayata sımsıkı sarılmak.
Hayatımızın her anında bir düşer bir kalkarız düştük evet düştük ama kalkmasını da bildiysen işte o zamana sen asla yıkılmazsın.
Hayatımızı hep yarına ertelediğimizde muhakak biz kaybetmiş oluruz ama biz her daim bugünü yaşayarak hayata karşı kazanmış oluruz.
Hayatımızın her anında düşen ve her ertelediğimizde her an hayatımınızın ve bugünün kıymetini daha da anlamış oluruz.
Bak çiceğim sen hayatı hep yarına ertelediğinde kaybeden daima sen olursun.
Elif Şafak şöyle seslenir bize:
"Ertelemek yaşamın mayasını kaçırır,
Kızdiysan bağır, Sevdiysen söyle,
Özlediysen arkasından koş..."
Sen bugün gurur yaparak sevdiğini söylemeyi ertelediğin insanı sen kaybedersin ve bir ömür bunun acısıyla yüzleşirsin.
Gurur yaparak sen hep sevdiğini erteleyerek bugünü yaşayamazsın.
Ertelemiş demişken size bunun hakkında başıma gelmiş kısa bir anımı anlatmak istiyorum:
Lise başlayacaktım o gün çok heyecanlıydım bir sağa yapıp bur sol yapıp yatağın ortasında gidip geldim ama bir türlü uyuyamadım saaer geçti ama bur türlü uyuyamadım okul saati gelsi saat 06.00 alarm çaldı heyecanla sanki küllerimden yeniden doğmuş gibiydim artık yeni bir okulum yeni bir arkadaşlarım ve yep yeni bir hayatım vardı ben hazırlandım babam ile beraber okulun ilk günü şişli Meslek lisesinin yolunu tuttuk ve saat 07.30 oldu ben okul kapısının önündeydim o kadar heyecanlıydım ki ve durdum ve ya Rabbi sen iyi bir şekilde 4 yılımızı geçirmemi nasip eyle diyerek dua ettim.
Babam beni okula bırakıp iş yerine doğru yolunu aldı.
Müdür, müdür yardımcısı ve öğretmenler ve inanılmaz tipler gördüm.
Konuşmalar yapıldı ve herkes sınıflara doğru yol alındı ben 4.kattan aşağıya doğru tüm panolarda ismimi aramaya başladım ve sonunda buldum sınıfım 1.katta 9-E sınıfı iceri girdim ve selam vererek boş bir yere geçip oturdum.
Böyle böyle aradan bir kaç dakika geçtikten sonra öğretmen sınıfa geldi.
Herkes kendisini tanıttı öğretmen çok mütavazi biriydi.
Ve okul sonu geldi herkes dağıldı...
böyle böyle 1 ay okuldan eve-evden okula gittik geldik çok tatlı bir kız gördüm açık lise öğrencisi olduğunu öğrendim ve bayadır konuşuyorduk ve bir gün onun açık lise sınavı vardı, yardımcı olup ders çalıştıraileceğimi kendisini iletti çok memnun olacağını dile getirdi.
Aradan 2 ay zaman geçti biz Pazartesi çarşamba günleri ders çalıştık ve sınavdan istediği not aldı.
Ben ona istersen seninle bir yerlere gidip gezelim dedim bana hep yarın yarın dedi hep beni erteledi.
Gel git zaman 9.sınıf ilk dönemi bitti benim dersim oldukça iyi sayılırdı tabi hem aynur'a yardım ettiğim günler dışında ortalama 57.89 yaparak ilk dönemi kendi açımdan iyi bir şekilde bitirmeyi başardım ama son kez aynur'a aradım ve eğer bana hayır cevabı diyeceksen açık açık söyle beni oyalama dedim ve bana yardım ettiğin için teşekkür ettiğini ve artık görüşmemek istediği dile getirdi hakkını helal et dedi ve bende helal olsun diyip telefonu kapattım ve birdaha da görüsmedim... "
Hikayemiz buraya kadardı ve ben artık yoruldum beni erteleyecek insanları hayatımda istemiyorum.
İşte hayatta bazı fırsatlar insanın karşısına gelir ama bu kırlangıç gibi gelir lakin sen bunu değerlendiremezsen uçak gider.
Senin değerini bilmeyen i insanlar var ya şu kırıp üzmekten sevmeye vakit bulamadıkları biz işte o insanlsr biziz.
Onlar bizim değerimizi bilmeyip uçarak kaçıp gittiler hemde dönmemek üzere...
Zaman bir o kadar değerli ve bir o kadar da acımasızdır.Kimseyi beklemez kimseyi de bekletmez çekip gider...
Hayat asla geç kalmayı sevmez bunu aklına kazı çicek böceğim olur mu?
Sen pişman olursun ama hayat son pişmanlığı da affetmez...
Anı yaşa,anın değerini bil ve hiçbirseyi erteleme.
Sen bugünü yaşa çünkü giden hiçbirşey geri gelmez.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MASUM PANDA
Ficción GeneralBizi anlamanız için biz olmanız lazım artık konuşma çünkü ben de sustum ve cümlelerim konuşacak. Şimdi oyun sırası bende, ben ve kitaplarım hepinize yeteriz... Başlama tarihi 30.03 2021