MASUM PANDA

KORKULARIN ÜSTÜNE YÜREMELİSİN

Korkularınla yüzleşmediğin ve onlarla asla başa baş kalıp ben bu korkumu yeneceğim diyemediğin sürece sen asla bu hayatta başarılı olamazsın.
Tut ki insan okumaya yazmaya karar verdiğinde ben okumaktan korkuyorum ben 30 sayfalık bir kitabı dahi bitiremem diyen bir insan korkusunu yenemediği sürece asla istediği hedefe ulaşamaz.
Sen korkularının esiri olma o korkular senin esirin olsun,olsun ki sen onlara karşı savaşıp mücadele ederek bu savaşta ayakta durmayı ve kendi ayakların üstünde durabilesin.
Şimdi kaldır başını dimdik dur ve de ki "Korkmuyorum ve asla da korkmayacağım korkularımı yeneceğim..."Eğer ki sen bu cümleyi kendi kafanda tutur daha sonra kaldır başını ve korkuların üzerine yürümeye başla.
Korku o kadar iğrenç ve tuaf bir duygu ki insan korkuların ile yüzleşmediği sürece asla kazanamaz değil kazanmak kazanmanın k harfi ile başarı elde edemez. Korkuların üzerine en etkili bir biçim yolu onları olduğu gibi kabullenmeyip sürekli üstüne yürüyerek bu duygudan kurtulmağın en mantıklı yoludur.
Kendisini sunulan korkuyu kabul görmeyen korku  hiçbir zaman başarıya ulaşmaz her daim senin peşinden gelir.Hayattaki korkuyu bir boks mücadesine benzetirim art arda yenidiğin yumrukta sonra yenilgiyi kabullenmeyip savunmayı iyi yaptıktan sonra art arda yaptığın yumruklar ile rakibini yıkarsın ve devamında maçı kazanırsın.
Hayatının korkularınından kaçmak yerine onun önünde dimdik durup savaşıp ben korkularımı yeneceğim demelisin ve hatta yapmalısın.
Friedrich Nietzsche demiş ki:
" Korkarak yaşıyorsanız yalnızca hayatı seyredersiniz... "
Evet şimdi sana soruyorum dikkatlice dinle beni olur mu canımın içi...
Korkularının belirlediği sınırlar içinde yaşamak mı yoksa onlar e yüzleşip ben burdayım korkmuyorum daima ayakdayım ben kazanacağım demek mi seçim senin hangisi? Seçim senin. Bana soracak olursan ben ikinci seçeneği seçerdim yani bilmiyorum benim genimde var savaşıp kazanmayı seven biriyim.
Şimdi size küçük yaşlarımda başıma gelen kısa ve bir o kadar anlamlı bir hikayâden bahsetmek isterim.
Daha yedi yaşında bir çocuktum bizim sokağın hemen başında bir erik ağacı vardı o kadar güzel bir ağaçtı ki ona bakmaya kıyamıyordum.
Bir haziran  akşamı ağaç'a tırmanıp erik ağaçında çıkmayı denedim bir kere çıkmaya çalıştım olmadı  bir kez daha bir kez daha ve bir kez daha ama hep başarısız oldum ama pes etmedim ve korktuğum o erik ağacına tırvanmaya devam ettim çıkamadığımda asla pes etmedim devam ettim sonunda korkumun üstüne devam ettim ve sonunda başardım ve sonra erik ağacında oturup erikleri doyasıya yedim erikleri yerken şöyle bir gökyüzüne baktım dedim ki: "Korkularım üstüne giderek başardım ben..."
Korkarak yaşıyorsun adlı şarkısında diyor ki  Şebnem  Ferah:
"Öyle bir hayat yaşadım ki
Cenneti de gördüm cehennemi de
Öyle bir aşk yaşadım ki
Tutkuyu da gördüm pes etmeyi de…