İzler

4. IZDIRAP

Keyifli okumalar...🖇

Bölüm şarkısı: Taladro - 46.sokak

Çığlık atarak kan ter içerisinde uyanmıştım uykumdan kötü bir rüya mıydı yani gördüklerim peki o yaşananlar hepsi neden gerçek gibiydi? Ayağıma batan odun parçalarını hala hissediyordum sanki.

Elimi anlıma koydum ve sakinleşmeye çalıştım. Neden böyle bi rüya görmüştüm ki etkisinden çıkamayacaktım işte. Diğerleri gibi değildi bu çok gerçekçiydi çok fazla.

Anıl'ın kan çanağı gözleri,iç parçalayan ağlaması,söyledikleri o kızla beraber gitmesi geldi tekrardan aklıma,içim acımıştı yine nasıl gitmişti sahi onunla ben orda öldüğümü sanarken bu yaptığı reva mıydı bana. Sadece kötü bir rüya görmüş olsam da içime işlemişti işte,Anıl'dan habersiz kırılmıştım ona saçmaydı ama kırılmıştım işte oysa onun bir suçu yoktu ki.

Düşüncelerimi şimdilik bir kenara bırakmam gerekiyordu çünkü susuzluktan ağrıyan boğazıma bi iyilik yapmalıydım yoksa çatlayacaktı susuzluktan.

Gözüm komodinin üstünde ki telefonuma gitti Anıl aramış mıydı merak ediyordum aramama döneceğini söylemişti oysa uykum hafifti neden duymamıştım belki de sessize almıştım telefonumu bu yüzdendi yani neden hemen olumsuz düşünüyordum ki.

Uyuşuk hareketlerle yataktan kalktım ve komodinin üstündeki telefonumu elime aldım ekranı açmıştım fakat ne bir arama vardı ne de bir mesaj. Verimi açtım ve whatsap'a girdim ordan yazmış olabilirdi.

Ekranıma düşen tek bir bildirimim dahi yoktu Buda neydi şimdi neden aramamıştı ki arayacağını söylemişti oysa ki. O kadar uzun mu sürmüştü işi bitmemiş miydi yoksa sadece aramak mi istememişti bu tür sorular dönüyordu şu an beynimin içinde.

Kafam allak bullak olmuştu niye böyle yapıyordu gerçekten anlam veremiyordum bişey mi yapmıştım onu sinir edecek,düşünüyordum ama yoktu öyle bişey onu üzecek benden soğutacak hiçbir şey yapmamıştım yapmazdım da hayatımda sahip olduğum en güzel şeyi kaybedemezdim.

Anıl ile en son 3 gün önce buluşabilmiştik sonrasında ise babam eve gelmiş evde olmadığımı görünce delirmişti. O gün dövmüştü beni yinede söylememiştim nereye gittiğimi eğer söylemiş olsaydım kemiklerimi kırardı hiç acımadan,bu kadar vicdansızdı işte.

Dayak yediğim için kötüydü durumum lavaboya zor gidiyordum konuşmak için ağzımı bile açamıyor acıdan ağlayamıyorumdum bile,Anıl'ı nasil arayabilirdim ki gram mecalim yoktu elime telefon almaya.

Düşündüm belki de bu yüzden bana sinirlenmiş kırılmıştı eğer buna sinirlenip bundan dolayı bana soğuk yapmış benimle iletişime bile girmek istememişse kalbini kırardım.

Halimi bilmeden kırılmaya hakkı yoktu bana. Durumumu biliyordu 3 gün boyunca ona yazamamışsam başıma kötü bir şey geldiğini tahmin etmeliydi hatta kötü birsey olduğundan emin olmalıydı durup dururken aramamazlık sormamazlık yapmazdım bunca senedir tanıyamamış mıydı yani beni.

Biraz düşündüm ve daha demin düşündüğüm şeyler yüzünden kendime sinirlendim. Anıl böyle birşey yapmazdı bunun için kırılmazdı.

Çok daha önceden de ayni şeyler olmuş anlayışla karşılamıştı bunu. Beni koruyamadığı,beni kurtaramadığı tek şey babamdı ben istersem bunu da yapardı fakat babama sataşmasını,ters düşmelerini ben istememiştim ondan hem istesem ne olacaktı sonrasında babam tekrar beni dövmeyecek miydi ağzıma bile sıçardı babamdı bu beklenirdi ondan.