İzler

23. DAVETİYE

Ve bugün tekrar en dibe batsam ne kapına dayanırım nede yüreğine sığınırım. Ne senin bana hayrın nede benim sana ihtiyacım var. Var git güzel gözlüm yollar da senin olsun mutluluklar da.

Keyifli okumalar...

Kafede oturup biraz daha sohbet ettikten sonra evlere dağılmıştık. Oturduğum koltuğa gelişi güzel uzandım ve Belis'e seslendim uzun zamandır oturup konuşamamıştık.

- Efendim.

- Gelsene oturalım biraz.

Belis geldiğinde uzandığım koltuktan doğruldum ve oturması için bacaklarımı kendime çekerek ona yer açtım.

- Sana anlattığım eski sevgilim varya hani...

Dedim ve sustum kafamı kaldırıp tepkisine baktım sebebi ise Anıl'ı öldürecek kadar nefret dolu olmasıydı. Sağ elimle sol elimin parmakları ile oynamaya başlamıştım çünkü Anıl bir zamanlar bana herşey olmuştu beni sevmemişti biliyordum beni aldatmıştı ve şimdi birine onca sene sonra konuyu açmak kendimi kötü hissetmeme sebep oluyordu.

Anıl'ı sevmiyordum onu o gece o sözlerden sonra silip atmış,unutmuştum. Bana acı veren şey aklıma her geldiğinde aynı anları tekrar yaşamaktı söyledikleri ve yaptığı adilik o zaman ki ruh halime fazla ağır gelmişti. Ruh halim de huylarım da değişmişti seneler içinde fakat o zamanları düşündükçe güçsüzleştiğimi hissediyordum.

Belis'ten herhangi bir tepki veya söz gelmeyince derince ofladım ve devam ettim.

- Bugün istek yollamış bana instagramdan. Kafede söylemek istemedim ama moralimi bozan şey buydu. Tam geçmişimi tamamen silip atmışken yeniden birine aşık olmuş-

Elimle ağzımı kapadım ve gözlerimi büyüttüm ne demiştim ben az önce "yeniden birine aşık olmuşken" işte şimdi sıçmıştım. Nasil izah edecektim ben şimdi. Kendi kendime ou düşünürken bile hislerimden utanıyordum o sözlüydü ve birbirlerini seviyorlardı.

- Ne dedin sen aşık olmuşken mi? Iyi de kime aşık oldun.

Yüzüne baktığımda benim gibi gözlerini büyüttüğünü gördüm şaşırmıştı çünkü ona haber vermemiştim haberi olsaydı iyi olurdu fakat utanıyordum işte üstelik aşık olduğumu bile şu an ilk defa kendi kendime itiraf etmiş ve dile getirmiştim.

- Şeyy benn... şeye.

- Savaş'a mı ohaa! Yuh kızım tamam yakındınız iyi anlaşıyordunuz ama bu kadarını beklemiyordum.

Gözlerimi daha fazla büyüttüm ve Belis'e baktım Savaş olduğunu nereden çıkarmıştı ki şimdi. Tam ağzımı açmış devam edecektim ki tekrar konuşmaya başladı.

- Yani tamam sana bakıyordu sürekli gözü senin üstündeydi böyle hayran hayran ama sizi hiç düşünmemiştim yani ne bileyim kızım bana niye söylemedin.

- Saçmalama Belis Savaş falan değil üstelik sürekli gözü bende de değil hayran hayran da bakmıyor sen yanlış yorumlamışsın o kadar.

Savaş sürekli bana mı bakıyordu hayran hayran. Hayır tabiki öyle olmazdı Savaş beni arkadaşı olarak görüyordu sadece. Bana karşı bir şey hissetmiş olsaydı şimdiye kadar çoktan anlamış olurdum.

- Ee kim o zaman söylesene.

Eninde sonunda söyleyecektim bu yüzden uzatmadım ve direk söyleme kararı aldım. Ağzımı açmış söyleyecektim ki çalan zil sesi beni böldü. Belis ayağa kalktı ve kapıya ilerledi. Fazla zaman geçmemişti ki tanımadığım bir erkek sesi duydum ayağa kalktım ve kapıya ilerledim.