İzler

15. GERÇEK

Keyifli okumalar...🖇

Elif'in ve Cihangir beyin söylediği utanç verici sözlerden sonra onlara kahve yapmış Elif'e ise çilekli süt koyarak yanlarına geçip oturmuştum seveceğini düşünüyordum hangi çocuk çileği sevmezdi ki. Savaş bir bana birde tepside ki çilekli süte bakıyordu.

- Hayırdır Savaş'cım neden sürekli çilekli süte bakıyorsun canın çektiyse söyle sanada getireyim .

Savaş tam ağzını açıp konuşacaktı ki Cihangir bey buna engel olup kendisi söze girdi.

- Elif çilek sevmez. Tabi normal olarak çilekli şeyleri de.

Bu sefer şaşkın gözlerle ona bakan ben olmuştum nasıl ya hayır! Bir çocuk nasıl çilek sevmezdi oysa ben sevdiğini düşünüp getirmiştim bunu ciddi anlamda yüzüm düşmüştü bunu beklemiyordum keşke sorsaydim diye geçirdim içimden.

- Hayır amca ben çilek çok severim bi kere sen bilmiyorsun.

Bunu diyen Elif uzanıp getirdiğim çilekli süt bardağını aldı ve içmeye başladı. Onu ufaktan süzdüğümde gerçekten de sevmiyor gibi durmuyordu gayet çilek seven bir çocuktu hatta bunun aksine büyük bir iştahla bardağı dudaklarından hiç çekmeden bitirmişti.

Cihangir bey ve Savaş kaşlarını çatarak birbirine bakmış sonrada aynı hızla Elif'e bakmışlardı.

- Biz sana çilek alıp önüne koyduğumuzda Savaş'la ikimizin burnundan getiriyordun küçük hanım ne değişti.

Elif'e döndüğümde karşımda gözleri dolmuş bir şekilde beklemiyordum aksine utanmış ve ellerini ağzına kapatarak hafifçe sallanan bir Elif görmeyi beklemiştim. Savaş'ın ve çocukların bana anlattığı Elif çok farklıydı kolayca utanabilen gayet de sakin bir çocuktu.

- Çünkü amca siz bana ısrar etmediniz hiçbir zaman, ben hep gizlice azıcık yemiştim neden yemiyorum onu bile sormadınız. Hep yanımdasınız ama beni sevmiyorsunuz siz,muz bile seviyorum ama onu da bilmiyorsunuz.

Gözlerim çoktan dolmuş yaşlarım akmak için hazırlanmıştı bile. Dolu gözlerimin ardından ona baktığımda yaşların birer ikişer yanağından düştüğünü gördüm.

Ani bir hızla kucağıma çıkan ve koynuma gömülüp ağlayan Elif'e baktım bu daha 7 yaşında olan bir kız çocuğu muydu yoksa karşımda benimle yaşıt bir insan mı vardı anlamamıştım o kadar akıcı ve olgun konuşuyordu ki neler yaşadığını neler hissettiğini az çok tahmin edebiliyordum.

Ağladığından dolayı ve hala boynumda olmasından ötürü boğuk ve titrek bir sesle tekrar konuştu.

- Abim anlattı annem, babam seni çok severmiş ama siz beni sevmiyorsunuz. Meyra beni çok seviyor üstelik o anneme benziyor. Amcam da babama benziyor ama o beni sevmiyor. Bir tek Meyra seviyor beni, sadece meyra.

Sözleri karşısında donup kalmıştım üstelik Savaş be Cihangir beye oldukça sinirlenmiştim nasıl bu kadar sorumsuz olabiliyorlardı. Elif daha 7 yaşında olmasına rağmen omuzlarına farkında olmadan çok yük sırtlamıştı ne kadar kötü, yalnız ve sevilmemiş hissettiğini anlayabiliyordum bende aynılarını yaşamış ve hissetmiştim bir nevi.

Gözlerimi Elif'ten Cihangir beye çevirdiğimde gözlerinin dolduğunu görmüştüm. Bir kaç defa gözlerini kapatıp açmış ve iki parmağını kullanarak burun kemiğini sıkıyordu.Burda ağlamak istemiyordu sanırım anlamıştım bu zaten her halinden belliydi.

İçim acımıştı,hem Elif'e hemde Cihangir beye fazlası ile üzülmüştüm. Gözleri beni bulduğunda yine o farklı dünyaya girmek istemediğimden gözlerimi kaçırma isteği ile dolup taşmış başımı başka yere çevirip Savaş'a bakmıştım onun da amcasından pek bir farkı yoktu.