~បម្រើស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀស្រី~

ភាគ ១៧.

#បម្រើស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀស្រី
ជីមីន X ហ្វាសុីលី
#ភាគ ១៧.

-ត្រឡប់ទៅថ្ងៃការរបស់ជីមីននិងហ្វាសុីលី

« ប៊ែលឡា! ប៊ែលឡារី វីលសាន់! នាងកើតអីនិង? ងើយសម្លឹងមុខខ្ញុំមក! » រាងក្រាស់អង្គុយក្នុងឡានស្រដីទៅកាន់មនុស្សស្រីដែលគេមានកាតព្វកិច្ចជូនទៅផ្ទះ ជាសំណើររបស់ហ្វាសុីលីផ្ទាល់នោះតែថា ពេលេនះប៊ែលឡាគឺស្ងាត់ជ្រាប មុខនាងឡើងក្រហម ញើសហូរសស្រាក់តែម្តងហើយ។

« ខ្ញុំក្តៅណាស់ ជុងហ្គុក! » ប៊ែលឡាងើយសម្លឹងមុខជុងហ្គុក នាងបើកភ្នែកសឹងមិនរួចទៅហើយ។

« នាំទុក្ខទៀតហើយ! លើកនេះមិនមែនធម្មតាទេប៊ែលអើយយ » ជុងហ្គុកនិយាយតែពិននេះញេក៏ជាន់ហ្គែរបកក្រោយវិញសម្តៅទៅខុនដូររបស់គេដែលនៅជិតនេះបំផុត ព្រោះគេយល់ហើយដឹងហើយថាស្រីម្នាក់នេះកំពុងត្រូវថ្នាំសម្រើប!

...

« ប៊ែល! ខ្ញុំសុំទោសណា ខ្ញុំគ្មានជម្រើសទេ! » ជុងហ្គុកដាក់រាងស្តើងលើគ្រែថ្នមៗមុននិងចាប់ផ្តើមដោះសម្លៀកបំពាក់របស់នាងចេញអស់ នាងស្លៀករ៉ូបខ្លី ស្បែកសរលោង រាងកាយទាក់ទាញបែបនេះ គេក៏ទ្រាំមិនចង់បានដែរ។

« បន្តិចទៀតលែងអីហើយ! » ជុងហ្គុកនិយាយត្រឹមនេះគេក៏ចាប់ផ្តើមបង្កាត់ភ្លើងស្នេហ៍ដ៏ក្តៅគគុកជាមួយនាងជាការពន្លត់ភ្លើងតណ្ហាដែលពុះចេញឡើងពីថ្នាំសម្រើបដែលនៅក្នុងខ្លួននាងនោះ។

SKIP.

« ប៊ែល? » ថ្ងៃថ្មីឡើងរាងក្រាស់បើកភ្នែកមក វត្តមានរាងស្តើងគឺបាត់ឈឹងតែម្តង មិនឃើញសូម្បីតែសម្លៀកបំពាក់របស់នាង បែបនេះក៏បញ្ជាក់ច្បាស់ហើយថានាងចាកចេញបាត់ហើយ។

ក្រឺង ក្រឺង

« ហាឡូជុងហ្គុក! កូនត្រូវប្រញាប់មកអុីតាលីអីឡូវនេះ! »

-ត្រឡប់មកវិញ

« អញ្ចឹងបានន័យថាបងមិនបានសូម្បីរកនាងហើយនិងលានាង? » ឮមេតនីសួរបែបនេះជុងហ្គុកក៏បានត្រឹមងក់ក្បាលតិចៗមុននិងអោនមុខចុះដោយភាពសោកស្តាយជាទីបំផុតហើយ។
______________________________________

« ជីមីនហា! សម្រេចថាបងមិនអោយអូនញុាំពិតមែន? » រាងស្តើងសួរឡើងទៅកាន់ជីមីនដែលកំពុងញុំាការ៉េម ថោយមិនចែកនាងញុំាហើយក៏រឹតតែមិនទិញថ្មីអោយនាងញុំាទៀត។

« អូនមកខែគេមិនអោយញុំារបស់បែបនេះទេ! » ពាក្យពេចន៍និយាយឡើងបែបព្រួយបារម្ភ ការយកចិត្តទុកដាក់មួយនេះ បេះដូងរបស់ហ្វាសុីលីក៏ទន់រលាយដូចទឹកកកទៅហើយ

« មិនអីទេ! អូនជាអ្នកឈឺពោះសោះ »

« បងម៉េចនិងដាច់ចិត្តអោយប្រពន្ធបងដេកឈឺទៅ? »

[កុំស្វីតពេកខ្ញុំសីងហ្គល🧘]

« ឆឹស! » ហ្វាសុីលីសម្លក់គេតិចៗដោយស្នាមញញឹម គេមកប្រើពាក្យបែបនេះនាងអៀនស្លាប់មិនខាន។

« ស្រលាញ់អូនអោយហើយទៅ ព្រោះបន្តិចទៀតបងនិងស្អប់អូនវិញហើយ! »

To be continued...

🧘🧘🧘