12.Bölüm|"Sakın!"

428 16 1
                                    

Medya:Ali🤠💜

Kapının tıklatılmasıyla birden kendime geldim ve onu hızlıca itip, fark etmeden tuttuğum nefesi verdim ve kapıya baktım.

"Zifir Bey, kahvaltınız geldi."

Zifir hiçbir şey demeden başıyla onay verdi ve almak için elini uzattı.

Kadın odadan çıkarken ben sadece öylece bakıyordum.

"Senin için söylemiştim." dedi bana doğru dönerek.

"Gerek yok." dedim ve arkamı döndüm. "Giyineceğim, çıkar mısın?"

"Bu son anımız mı, bu son görüşmemiz mi?"

Bu iki sorusuyla önümü ona dönmeden başımı döndürerek sağ  yanımdan ona baktım.

"Neden bu kadar önemli?"

"Sorumun cevabı bu değil."

Bu sefer yavaş hareketlerle ona döndüm ve yüzüne baktım.

"Kaç kere son olduğunu düşünsem hep burdasın. Önümde, arkamda, sağımda, solumda. O 9 kötü adam karakterinle beni aşağılıyorsun. Ha, bir de demiştin ya, çekimde partnerim olmak için geldin diye, buraya-" lafımı kesen oydu.

"Seni ben çağırdım, dün gece." Kaşlarım çatıldı. Madem bunu biliyordu, neden bana o iğneleyici cümlesini kurmuştu?

"Ne yapmaya çalışıyorsun anlamıyorum ama bitti. Seni artık ne önümde ne arkamda ne sağımda ne de solumda istiyorum.  Seni iste-" Tekrar lafımı kesti.

"Sen beni istediğini kabullenemiyorsun. Kendine yediremiyorsun, anlamıyorum."

"İşte bak ortak bir noktamız, birbirimizi anlayamıyoruz." Arkamı döndüm ve kanepede katlı olan kıyafetlerimi elime aldım.

"Seni anlamam için izin vermiyorsun." Bu lafına karşılık kaşlarım havalandı ve yavaşça doğruldum.

"Pardon da, siz kim oluyorsunuz da benim özel çemberime girmeye çalışıyorsunuz?"

"Ahu." Hızlıca önümü dönüp, hiç durmadan kapıdan çıktım ve hızlı adımlarla yürümeye başladım.

"Ahu!" Arkamdan bağıran ses tüm dikkatleri üzerimize çektiğine emindim.

Şirket kapısından dışarı bir adım atmamla birlikte kolumdan tutulup ilerlemenin engellenmesi bir oldu.

"Ya bırak beni be!" Kolumu çekiştirdim.

"Sus ve dinle beni." Benim sesimin aksine onun sesi sakindi.

"Bıraksana!" Sesim git gide yükseliyordu ve tüm şirket bizi izliyordu.

"Dinle."

"Bak ben bıktım, senin şu bırakmayan adam karakterinden. Bırak, gideceğim! Rezil oluyoruz!"

Beni bir anda sürüklemeye başladığında ben hâlâ kurtulmaya çalışıyordum.

"Bin arabaya." Sürücü koltuğunun yanındaki ön koltuğun kapısını açtı.

"Sen ne yaptığının farkında mısın!" Sesim diğer tonlarıma kıyasla en yüksek tonumdu.

"Kızı bırak, görmüyor musun istemiyor." Yandaki ses bana hiç yabancı gelmemişti.

"Ali." Zifir Ali'den gözlerini alıp bana döndüğünde kaşları çatıktı.

Zifir'in bu şaşkınlığından faydalanıp dizine bir tekme attım ve aniden hissettiği acıyla elinin gevşemesini sağlayıp Ali'ye doğru koştum ve sarıldım.

"Ali, sensin." Ellerini saç diplerimde gezdirdi ve fısıldadı.

"Eskisi gibi, seni kurtarmaya geldim."

Ayrıldığımızda Zifir'e baktım. Kaşları çatık bize bakıyordu.

"Sakın yoluma çıkmayın, sakın!"

1 gün arayla 2 çerezlik bölümm mhhmm💜🤝 bu arada kafamda dehşet şeyler vaar sabırsızlanıyorum
Sizce Zifir ve Ahu Yıldız'ın yolu ayrıldı mı😯
Bu 2 çerez bölümü Çarşamba'ya sayın💜

Patron ÇocuğuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin