ချစ်ခြင်းရိပ်မြုံ
🤍 Part - 13 🤍
၀ဠာ ကိုနေရယ် ခွင်းရယ်နဲ့အတူ ညနေပိုင်း စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ ဘီယာထိုင်သောက်နေစဥ် မမ ဆီမှ ဖုန်း၀င်လာသည်။
"မောင်လား ..... "
"ဟဲလို မမ .... "
"မောင်အခု ဘယ်မှာလဲဟင်....."
"မောင်အခု ကိုနေတို့ ခွင်းတို့နဲ့ ဘီယာ၀င်သောက်နေတာမမရဲ့ ...... "
"မူးနေပြီလား ..... "
"အဟွန်း မူးအောင်ထိမသောက်ပါဘူး မမရဲ့ ...... အာစွတ်ရုံလောက်လေးပဲ သောက်တာ..... ဒါနဲ့ မမ ဘာဖြစ်လို့ မောင့်ဆီ ဖုန်းဆက်တာလဲ ...... အခုကရော ဆေးခန်းမှာလား ..... "
"ဆေးခန်းမှာမဟုတ်ဘူး မောင်.....မမ အိမ်ပြန်ရောက်နေပြီ..... ဒီနေ့ ဆေးခန်းမှာ လူနာလဲ သိပ်မရှိတာနဲ့ စောစောပြန်လာခဲ့တာ....... "
"နေမကောင်းဘူးလား မမ .... ဘာလို့ အသံက ဒီလောက်တောင် ဖျော့တော့နေရတာလဲ ....... "
"အွန်း နည်းနည်း နေမကောင်းချင်သလို ဖြစ်နေလို့ မောင် ...... အဲ့တာညနေစာကို ထမင်းလဲ မစားချင်လို့ မောင်ပြန်လာရင် ကြေးအိုးလေး ၀ယ်ခဲ့ပါလားဟင်.... "
"အွန်းအွန်း .... အဲ့တာဆို အခု မောင်ကြေးအိုး၀ယ်ပြီး ချက်ချင်းပြန်လာခဲ့မယ်နော် ...... "
"ရပါတယ် မောင်ရဲ့ ..... မောင်တို့ အေးဆေး စကားပြောကြပါဦး ..... "
"မဟုတ်တာ မမကလဲ.... မမနေမကောင်းတာ မောင်က ချက်ချင်း ပြန်လာရမှာပေါ့..... မမ နွေးနွေးထွေးထွေးနေနော်....
မောင် အခုချက်ချင်းပြန်လာခဲ့မယ် သိလား ..... "
၀ဠာ မမနဲ့ ဖုန်းပြောပြီးတာနဲ့ ဖုန်းပိတ်ကာ ဖုန်းကို ဘောင်းဘီအိတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်သည်။
"ငါသွားတော့မယ် ခွင်း ..... ကိုနေ ကျွန်တော်သွားပြီနော်....."
"နေပါဦး ၀ဠာ မင်းကလဲ ..... အခုမှရောက်တာဖြင့် ဘယ်လောက်မှ မကြာသေးဘူး .... "
"မနေတော့ဘူး ခွင်းရ ..... ဟိုမှာ မမက နေမကောင်းဘူးတဲ့ ငါ ပြန်သွားမှရမယ် "
သူတို့ နှစ်ယောက်လုံးကို ပြောပြီးတာနဲ့
၀ဠာ လက်ကျန် ဘီယာလေးကို တစ်ကျိုက်ထဲ မော့သောက်လိုက်ပြီး
နေရာမှ ထွက်လာခဲ့သည်။
