The Support

Chapter Three

EDITED

♧︎︎︎ HESTIA ♧︎︎

I opened my eyes as I heard a knock from the door, bahagyang kumunot naman ang noo ko at saka dahan-dahan na bumangon.

Nawala naman ang pagkatok sa kabilang side ng pinto pero ilang segundo lang ang lumipas at naulit naman ang pagkatok.

Tumayo naman ako mula sa pagkakahiga and I opened the door, my forehead furrowed again when I saw a man in his 40's standing infront of me.

"Miss Hestia, your breakfast is ready." He informed.

"Who are you?" I asked.

His eyebrows raised and he stared at me for a few seconds before he spoke.

"I'm Danilo, your father's assistant." Pagpapakilala nito.

"I didn't know that father had an assistant." I mumbled at saka nag-iwas ng tingin sa kanya. "I-I'll be in dining at five." I said.

"Sure thing, Miss Hestia." He said at saka umalis sa tapat ng pinto ko.

Dahan-dahan naman na isinara ko ang pinto at saka lumapit sa vanity table ko then I started to prepare.

Binuksan ko naman ang isa sa mga drawer na nandoon at napahinto naman ako nang may makitang journal doon.

This doesn't belong here.

Unless...

Kinuha ko naman iyon at saka binuksan, tumambad naman sa akin ang mga letrang nakasulat sa pulang ink, it states that:

You are Sapphire Hestia Chamberlain.

I turned the page at sandamakmak na mga sulat naman ang nandoon. Ang ilan doon ay natatandaan ko pero ang mga sulat na nasa bandang dulo ay hindi ko na matandaan masyado.

I had a dinner with my dad and his business partners, Dad introduced me as the future heir but he knows that I am not into business.

I had dinner, that's the last thing that happened before I slept and forgot everything.

I gritted my teeth and shoved all of the perfumes and make-up na nandoon sa vanity table.

I can't remember a single thing that happened last night.

Last night.

I groaned in annoyance at saka kinuha ang journal at itinago iyon sa pinaka-ilalim ng closet ko.

Someone want me to forget something, delikado kung makikita niya ang journal na iyon.

I let out a sigh at saka pinakalma ang sarili ko as I stared at the mess on the floor of my room.

This has to be stopped.

This whole forgetting thing needs to be fucking stopped.

Lumabas naman ako at saka dumiretso sa dining room, hindi na ako nagulat na mga maids lang ang nandoon dahil panigurado, may meeting na naman si Dad sa ofice niya.

Which is nasa seperate house hindi kalayuan kung nasaan ako ngayon.

"Good Morning Miss Hestia!" Masiglang bati naman sa akin ni Bea. I gave her a small smile bago umupo sa bakanteng upuan na nandoon.

"Did you cooked this?" I asked habang nakatingin sa mga pagkain na nasa harap ko.

"Of course Miss Hestia, hindi ko pwedeng ipa-ubaya sa mga kasama ko dito ang pagluluto sa almusal mo." She said habang nagsasalin ng orange juice sa baso ko and I chuckled lightly because of that.