"ဒီမို.."
ေခၚသံေၾကာင့္ ဒီမို လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ရွင္ေစာကို ေတြ႕လိုက္ရ၍ အံ့ၾသမိသြားရသည္။ညက တကယ္ကို စိတ္ေတြဆိုးၿပီး အေဆာင္ေတာင္ မျပန္နိုင္ခဲ့။စိတ္ဆိုးတယ္ ဆိုတာထက္ နာက်င္ရတာဆို ပိုမွွန္မည္။ဒီမိုရဲ႕ အက်င့္က အဲ့ဒီလိုပဲ ျဖစ္သည္။ကိုယ့္ကို ထိခိုက္နာက်င္ေစတဲ့ အရာေတြဆီကေန ခပ္ေဝးေဝးကို ေျပးပုန္းတက္တာမ်ိဳး။
နာက်င္မႈ အတိုင္းအဆ အလိုက္ အကြားအေဝးကို ျခားျပစ္တက္သည္။အေမ့ဆီကေန ထြက္ေျပးခဲ့သလိုမ်ိဳးေပါ့။
"ေပး ေပး အကို ဆက္သိမ္းလိုက္မယ္ ဧည့္သည္နဲ႔ စကားသြားေျပာေလ"
ကိုျပည့္စံုက အနားေရာက္လာကာ ဒီမိုလက္ထဲမွ ႀကိဳးေခြေတြကို အလိုက္တသိ ဆြဲယူသြားေလေတာ့သည္။ဒီမို မ်က္နွာတည္ႀကီးျဖင့္ ေလ်ွာက္လာတာက္ုိ ၾကည့္ရင္း ရွင္ေစာ ရင္ေတြအခုန္ျမန္လာရသည္။တစ္စံုတစ္ခုကို စိတ္လႈပ္ရွားၿပီဆိုရင္ လက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္ကာ နွလံုးခုန္ ျမန္လာတက္တာ သူ႔အက်င့္။
"ဘယ္ကို လာတာလဲ..."
ဒီမို ခပ္တည္တည္ေမးေတာ့ ရွင္ေစာ မဝ့ံမရဲျဖင့္ ဒီမိုအား မ်က္လံုးဝင့္ၾကည့္ၿပီးမွ....
"ဒီေန႔ ဘုရားေက်ာင္း အတူလိုက္မယ္ ေျပာထားလို႔ေလ လိုက္လာတာ"
"ေအာ္....."
အာေမဋိတ္သံ ျပဳကာ ဒီမို တိတ္ဆ္ိတ္သြားရသည္။တကယ္ဆို မလာခ်င္လည္း ျဖစ္တာပဲ။တကူးတက လိုက္လာၿပီး လာေခ်ာ့တယ္ဆိုတာ ခံစားရ၍ ဒီမိုရဲ႕ ရင္ဘတ္တျခမ္း လမင္းသာသြားရသည္။ဘုရားေက်ာင္းအထိ လိုက္လာကတဲက မဆိုးရက္တဲ့ စိတ္အခံဟာ ေပ်ာ့ေျပာင္း ေက်နပ္သြားၿပီးသား။မဟုတ္လည္း ညေနက် စားစရာ တစ္ခုခုဝယ္သြားၿပီး အလံျဖဴေထာင္ဖို႔ ေတြးထားၿပီးသား။
မ်က္နွာတည္ႀကီးျဖင့္ ဒီမို တိတ္ဆိတ္ေနေတာ့ ရွင္ေစာ ဘာစေျပာရမွန္းမသိ။မေန႔က ကိစၥကို ေတာင္းပန္တယ္လို႔ အရင္ေျပာရမလား
ဒါမွမဟုတ္ ညက ဘယ္မွာအိပ္သလဲလို႔ပဲ ေမးသင့္လား
!shit ဘာႀကီးလဲကြာ ဘာလု႔ိ ငါက လာေခ်ာ့ေနရတာလဲ!
"ညက ဘယ္မွာအိပ္တာလဲ...."
YOU ARE READING
ခရီးမ်ားအဆံုးထိ...ေလ်ွာက္(Complete)
General Fictionကြၽန္ေတာ္က ေမတၱာငတ္ခဲ့တဲ့ေကာင္ပါ တစ္ဖဲ့တစ္ဝက္ ဂရုဏာဆိုရင္ေတာင္မွ ခင္ဗ်ားစြန္႔ႀကဲတာမလို႔ တန္ဖိုးႀကီးပါတယ္.... စဒီမိုဖန္း ရင္ခုန္တိုင္း အခ်စ္မဟုတ္ဘူးတဲ့.... ဒါဆ္ုိ...ရင္မခုန္လည္း ခ်စ္ခ်င္ခ်စ္ေနမွာပဲလို႔ ဆိုလိ...
