ခရီးမ်ားအဆံုးထိ...ေလ်ွာက္(Complete)

အပိုင္း ၂၁

က်လိ က်လိ ျမည္ေနတဲ့ ေက်းငွက္ကေလးေတြရဲ႕ နံနက္ခင္း ေတးသံသာရယ္ မနက္ခင္းမွာ ပြင့္တဲ့ သင္းပ်ံ႕ပ်ံံ႕ ပန္းရနံ႔ေလးေတြရယ္ ၿပီးေတာ့ ျမတ္နိုးရသူရဲ႕ အသက္ရႈသံ မ်ွင္းမ်ွင္းေလးရယ္ နွင့္အတူ စတင္ခဲ့ရတဲ့ မနက္ခင္းေလးဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းလိုက္သလဲ။ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ က်က္သေရမဂၤလာ အေပါင္းနဲ႔ ခေညာင္းလိုက္ေလသလဲ။ေသခ်ာတယ္ ဒီတစ္ေနတာလံုးဟာေတာ့ သူ႔ကမၻာထဲ ပန္းေတြပြင့္ေနေတာ့မွာပဲ။

မိမိဖက္ကို ေစာင္း၍ အသက္ရႈသံမွန္မွန္ျဖင့္ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ရွင္ေစာအား ဒီမို ေငးၾကည့္ေနမိတာ မ်က္ေတာင္ပင္ မခတ္မိ။ပြေယာင္းေယာင္း ဆံႏြယ္တြန္႔တြန္႔ ေကာက္ေကာက္ေလးေတြၾကား အိမ္ေမာက်ေနတဲ့ မ်က္ေတာင္ရွည္ေတြကို လြမ္းေနခဲ့ရတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာေနခဲ့ၿပီလဲ။

ပါးျပင္ထက္မွ ေမႊးညႇင္းႏုႏုေလးေတြကို မထိတထိ ကိုင္တြယ္ၾကည့္မိရင္း စိုးတထိတ္ထိတ္ ရင္ခုန္ရတာလည္း ၾကည္ႏူးစရာ။ခ်ယ္ရီေရာင္ နႈတ္ခမ္းေလးထက္က ခပ္ေရးေရးထင္ေနတဲ့ နႈတ္ခမ္းေမႊး ေရးေရးေလးေတြရယ္ မ်က္ခံုး၂ခုၾကားထိစပ္ေနတဲ့ ေမႊးညႇင္းႏုႏုေလးေတြရယ္။ေသခ်ာဂရုတစိုက္မ်ား ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ေတြ႕ျမင္ရမွာ ျဖစ္တဲ့ ေမႊးညႇင္းႏုေလးေတြ ဖံုးထားတဲ့ မ်က္နွာေလးဟာ တကယ့္ကို ရင္ခုန္တပ္မက္ခ်င္စရာ။

ဒီမို ေငးေနရင္း အားမရနိုင္စြာ ဆံႏြယ္စေတြ ကပိုကရို ဖံုးတစ္ဝက္ကြယ္တစ္ဝက္ျဖင့္ ရွိေနေသာ နားထင္ေလးကို ဖြဖြေလး ထိသည္ဆိုယံုေလး နမ္းသည္။ထိုမွတဆင္း ပါးျပင္ႏုႏုေလးဆီသို႔ က်ဴးေက်ာ္မိေတာ့ ရွင္ေစာ မ်က္ေမွာင္ေလး ၾကဳတ္သြားကာ အနည္းငယ္ လူးလြန္႔သြားတာေၾကာင့္ ကိုယ္ရွိန္ျပန္သတ္ ရျခင္းသို႔ေရာက္သည္။

!ေစာေစာစီးစီး ခ်စ္ရသူေဒါသအိုးေလး ယမ္းပံုမီးက်ကာ အၾကည္ဓာတ္ေတြ ပ်က္ကုန္မွာစိုး၍ ျဖစ္သည္။မနက္ခင္းေလးကိုေတာ့
ၾကည္လင္ေအးခ်မ္းစြာ နိုးထေစခ်င္မိတာ ရင္ထဲက ေစတနာ!

!မနက္ခင္းေတြတိုင္းကို နွစ္ေယာက္ အတူသာ စတင္ခြင့္မ်ားရမယ္ဆို ဘယ္ေလာက္မ်ား ခ်ိဳၿမိန္လိုက္ေလမလဲ!