"ျပည့္ၿပီလားေဟ့....ျပည့္ရင္ ေနာက္တစ္စီးဝင္မယ္.."
"ဆုတ္ ဆုတ္ ဆုတ္ ရၿပီ ရၿပီ ေဟး...."
စက္ထဲမွာ ကားႀကီးကားငယ္ ဝင္ထြက္ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနကာ အလုပ္သမား အသံေတြ ဆန္အိ္တ္တင္ေနတဲ့ အသံေတြ ဆူဆူညံညံ....
မနက္ထဲက မမႀကီးနွင့္အတူ ဒီမိုတို႔ စက္ထဲကို မေယာင္မလည္ ပါသြားခဲ့တာ။ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ေတာင္ ျပန္ေရာက္မလာတာမလို႔
ရွင္ေစာ လိုက္ခ်ခဲ့ရတာျဖစ္သည္။စက္ထဲေရာက္ေတာ့ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းက ရင္ဆို႔သြားရသည္။အလုပ္သမားေတြနွင့္ ေရာေထြးကာ ဒီမိုတို႔ ဆန္အိတ္ေတြကို ကားအေပၚ အတင္အခ် လုပ္ေနေလသည္။ေနပူထဲ ဘာအကာအကြယ္မွ မပါတဲ့အျပင္ အေလ့အက်င့္လည္း မရွ္ိေတာ့ နဂိုျဖဴေသာ အသားရည္က အနီေရာင္ေျပာင္းေနၿပီး
တစ္ကိုယ္လံုး ေခြၽးၿပိဳက္ၿပိဳက္က်လို႔။
"ေမာင္..."
ရွင္ေစာ အနားကပ္သြားရင္း ခပ္တိုးတိုး ေခၚေတာ့...
"ဟင္ အေစာ လိုက္လာတာလား..."
"ဟုတ္တယ္ ဘယ္အခ်ိန္ရွိေနၿပီလဲ ထမင္းလာျပန္မစားလို႔ ဘာလုပ္ေနလဲလို႔ လိုက္လာတာ.."
ရွင္ေစာ ေျပာေတာ့....
"အာ ျပန္လာမလို႔ဘဲ အခုပဲကားထပ္ဝင္လာလို႔ ခဏေလး ခဏေလး ေမာင္ၿပီးေအာင္ ထမ္းေပးလိုက္ဦးမယ္.."
ဒီမိုက ေျပာေျပာဆိုဆို ဆန္အိတ္ပင့္ေပးေနသူထမ္း ပခံုးထိုးေပးေတာ့ ရွင္ေစာက ဒီမို၏ လက္ေမာင္းအား ျပန္ဆြဲထားလိုက္ၿပီးမွ....
"ေတာ္ၿပီး အလုပ္သမားေတြ ထမ္းပါေစေတာ့ လာ.."
ရွင္ေစာ ေျပာေျပာဆိုဆို ဒီမို၏ လက္အား ဆြဲကာ ကိုကိုႀကီး၏ ရံုးခန္းလို နားေနခန္းေလးထဲသို႔ ဆြဲေခၚခဲ့လိုက္သည္။ဒီနွစ္သီတင္းကြၽတ္ကို ကိုကိုႀကီးက သူ႔ေယာကၡမေတြရွိရာ သိမ္ဇရပ္မွာ ကြၽတ္မွာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အိမ္မွာရွိမေနပါ။ထို႔ေၾကာင့္လည္း ရွင္ေစာတို႔ သီတင္းကြၽတ္မွာ အိမ္ျပန္လာၿပီး လူႀကီးေတြကို လာကန္ေတာ့ျဖစ္တာ ျဖစ္သည္။နားလည္မႈေပးလိုက္ၾကၿပီ ဆုိေပမဲ့လို႔ ကိုကိုႀကီးနွင့္ ဘႀကီးကေတာ့ ခပ္တန္းတန္းသာျဖစ္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ ေရာက္စကဆို ရွင္ေစာက ဒီမိုမ်က္နွာငယ္ေနမွာကို စိုးမိေသးသည္။
YOU ARE READING
ခရီးမ်ားအဆံုးထိ...ေလ်ွာက္(Complete)
General Fictionကြၽန္ေတာ္က ေမတၱာငတ္ခဲ့တဲ့ေကာင္ပါ တစ္ဖဲ့တစ္ဝက္ ဂရုဏာဆိုရင္ေတာင္မွ ခင္ဗ်ားစြန္႔ႀကဲတာမလို႔ တန္ဖိုးႀကီးပါတယ္.... စဒီမိုဖန္း ရင္ခုန္တိုင္း အခ်စ္မဟုတ္ဘူးတဲ့.... ဒါဆ္ုိ...ရင္မခုန္လည္း ခ်စ္ခ်င္ခ်စ္ေနမွာပဲလို႔ ဆိုလိ...
