"ကိုေစာ ကိုေစာ...."
"ေဝ့ အု...ဟု"
စားေသာက္ၿပီး နွစ္ေယာက္သား ထိုင္ရံုရွိေသး ပအိုဝ့္ေလး၏ ေခၚေနသံေၾကာင့္ ရွင္ေစာ အသံျပဳဟန္ျပင္ေတာ့ ဒီမိုက ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းကာ ပါးစပ္ကိုပါ လက္ဖဝါးျဖင့္ ပ္ိတ္ျပစ္ရင္း...
"ရွဴး...."
ထိုအခါမွ လက္ရွိ အေနအထားကို ရွင္ေစာ သတိျပန္ကပ္မိသည္။
သူက ေလာေလာလတ္လတ္ ဒီမိုရဲ႕ အခန္းထဲမွာ။မေတာ္လို႔ ဒီအခန္းထဲမွာလို႔သာ အသံျပဳမိလိုက္လ်ွင္ ကိစၥအားလံုးကို သိေနတဲ့ ပအိုဝ့္ေလးက္ုိ သူဘယ္လိုမ်ား အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးရမလဲ။
!သူတို႔ ညစာအတူစားေနတာလို႔ မဟုတ္ဘူး သူတို႔ အဆင္ေျပသြားၿပီ မဟုတ္ေသးဘူး သူတို႔တြဲေနၾကၿပီ shit!..ဘယ္စကားကမွ သင့္ေတာ္မေနဘူး!
!ၿပီးေတာ့ သူကgayလို႔ come outလုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူး
သူ႔ကိုယ္သူလည္း gayလို႔ မခံယူထားဘူး သူ႔နွလံုးသားက ေ႐ြးျခယ္လိုက္တဲ့သူက ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနရံုပဲ!
!ဒီအေျခအေနက ခ်က္ခ်င္းႀကီးေတာ့ သူမ်ားကို ရွင္းျပဖို႔ ခက္ေနဦးမွာပဲ ခ်က္ခ်င္းႀကီးေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို ခ်ျပဖို႔ သူတကယ္ အဆင္မေျပေသးဘူး!
"ကိုေကာင္း ကိုေစာကို ေတြ႕မိလား..."
ရွင္ေစာ ေတြးေနတုန္း ပအိုဝ့္ေလးက ေကာင္းမင္းကို လွမ္းေမးလိုက္တဲ့ အသံကို ၾကားေနရတယ္။
"ေအး သတိမထားမိဘူး ငါလည္း အခုမွျပန္ေရာက္တာ ေဟ်ာင့္ေရ႕.."
"ဆိုင္ကယ္ေရာ ဖုန္းေရာ ထားၿပီး လူက ဘယ္ေပ်ာက္သြားလဲ မသိဘူး"
"ေရခ်ိဳးေနတာလား မဟုတ္ရင္ အိမ္သာထဲမွာ ေနမွာေပါ့..."
"မရွိဘူး..."
"အဲ့ဒါဆို လင္ေနာက္ လိုက္သြားၿပီး ေနမွာေပါ့ ဟား ဟား ဟား"
ေကာင္းမင္းက ေျပာရင္း တဟားဟား ေအာ္ရယ္ကာ ေလ်ွာက္ထြက္သြားေသာ ေျခသံကိုပါ ၾကားလိုက္ရေလသည္။
"မင့္ေမကို လင္ေနာက္လိုက္ ဒီမေအေဘးကေတာ့"
ရွင္ေစာ ခပ္တိုးတိုး ဆဲေရးေတာ့ ဒီမိုက တခြိခြိျဖင့္ ကိုယ္လံုးေတြ လႈပ္ေနေအာင္ ရယ္ေလသည္။အျမင္ကပ္ကပ္ျဖင့္ ဗိုက္ကို တံေတာင္ျဖင့္ တြတ္ၿပီးမွ ရင္ခြင္ထဲမွ ရုန္းထြက္ကာ....
YOU ARE READING
ခရီးမ်ားအဆံုးထိ...ေလ်ွာက္(Complete)
General Fictionကြၽန္ေတာ္က ေမတၱာငတ္ခဲ့တဲ့ေကာင္ပါ တစ္ဖဲ့တစ္ဝက္ ဂရုဏာဆိုရင္ေတာင္မွ ခင္ဗ်ားစြန္႔ႀကဲတာမလို႔ တန္ဖိုးႀကီးပါတယ္.... စဒီမိုဖန္း ရင္ခုန္တိုင္း အခ်စ္မဟုတ္ဘူးတဲ့.... ဒါဆ္ုိ...ရင္မခုန္လည္း ခ်စ္ခ်င္ခ်စ္ေနမွာပဲလို႔ ဆိုလိ...
