SKVSBI 7

42 6 0
                                    

"AMIRAH AISYAH BINTI NAZARUDIN!, makngah menyebut nama penuh aku.

   "Makngah! Kejap! Kejapp Makngah! Mirah boleh explain!, kataku agak laju bila Makngah mula menerpa ke arah aku yang berada di atas katil. Dah macam rap pulak.

Gila kau tak takut? Makngah kalau mengamuk singa pon letak jawatan tau.

   " Aaaaa Makngah! Sakit sakitt! Lepas laa makngahh!", aku menjerit sambil menepuk nepuk tangan Makngah yang mencubit pipi aku dengan geram.

'Aduh malu la aku kena marah dengan makngah depan dieorg. Kalau depan abang Miqdad, abang Ikhwan dan abang Adib, aku tak kesah sangat sebab dorang dah selalu tengok. Masalahnya, ada abang Thaqif, abang Thaqid dengan senior kerek', aku berkata dalam hati sambil memegang pipi aku yang sakit dicubit makngah.

"Ha tahu pulak sakit. Habis masa main hujan semalam tak fikir pulak sakit?!", Makngah menyoal sambil bercekak pinggang.

     Aku memandang ke arah senior kerek dan membuat isyarat mata,
[senior bagitahu makngah saya ke?]

Dia mengangguk.
    'Tamatlah riwayat aku hari ni'

"Ha tak payah nak tengok dieorang. Dieorg tak main hujan macam Mirah!"

     "Alahh Makngah ni. Manada orang main hujan. Orang jalan masa hujan je. Lagi pon demam sikit je ni. Makngah boleh bawa bertenang dan relax", jawab aku menenangkannya.

"RELAX?! BUDAK BERTUAH NI!
Ni muka pucat, hidung merah dah macam badut. Dengan tak cukup makan tak cukup tidur. Nak suruh Makngah relax?", Makngah geram.

       "Makngah ni, jangan la sama kan Mirah dengan badut pulak, Mirah tak suka badut, kalau doraemon tapelah jugak", aku cuba membuat lawak.

Makngah tersenyum mendengarnya. "Ha tengok tu. Orang serious dia main main, heyy budak bertuah ni".

"Heheee", aku menyengih.

"From now on, Mirah tak boleh skip breakfast, lunch and dinner", Makngah memberi arahan.
"Oleh sebab tu, six of them will take care for you". Makngah membuat keputusan.

"First time aku nampak Mirah senyum", bisik Thaqid kepada Adib.

"Kan? Aku pon dah lama tak tengok dia senyum", kata Adib setuju dengan Thaqid.

"Ha? Alahh apani Makngah? Kenapa pulak dieorang nak jaga bagai. Aduhh tayah la makngah", aku memegang tangan Makngah. Dah macam budak kecik nak minta gula je. Tapi makngah buat taktahu.

"Six of you, please look at her. Kalau dia degil, call saya", Makngah memberi arahan.

    "OK Prof!", serentak mereka berkata.

"OK Makngah ada meeting lunch ni. Mirah dengar cakap dieorg, jangan nakal nakal", Makngah mengusap kepala aku perlahan.

      "Yelahhh", aku menjawab tidak bersemangat.




Baru beberapa saat makngah keluar dari bilik rawatan, aku dengan cepat memakai kasut dan berjalan menuju ke pintu.

  Baru saja aku hendak memegang tombol pintu, hoodie aku ditarik.

"Kau nak pergi mana?", tanya Rayyan

    "Errr.. Balik? Ehh tak maksud saya, saya nak jumpa orang. Ha penting ni", kata aku sambil menarik hoodie yang senior kerek pegang.

'Aduhh kuat pulak dia pegang' aku cuba untuk melepaskan pegangannya.

SENIOR KEREK VS BUDAK Iceberg (slow update)Where stories live. Discover now