O Silent Night (Isla de Vista Series #1)

Chapter 11

Chapter 11: Yours alone

"Baby,"

His long strides ate the distance between us. Pinagpawisan na siya at suot niya ang pula't puti na race car suit. Mabilis siyang nahubad ng driving gloves habang lumalapit sa akin.

"Eli..." I called softly.

Agaran niya akong kinuha sa kinatatayuan kaya napabitaw sila Rocco sa akin. I immediately snaked my arms around his neck because I am still trembling. Ngunit dahil nalanghap ko ang amoy niya at nahawakan siya mismo, unti unti akong kumakalma.

"The fuck was that, man?!" pagalit na bungad ni Maddox kay Baltazar nang lumabas sa race car niya.

"I won." Baltazar smirked.

"Tangina mo, Baltazar! Binali mo ang usapang batas!" si Wendel.

Hinahagod ni Elijah ang aking likod kaya mabilis akong kumalma. I hugged his waist because I am scared of letting him go and he'll vanish. No, I can't live by that.

"Let's go home, baby..." he kissed my forehead.

Marahan akong tumango. Hindi ko nalang pinapansin ang bangayan ng mga kaibigan at pinsan niya. The only thing that matters is the fire was extinguished before it explodes and Elijah is safe.

"Aalis na kami," baritono niyang sinabi sa aking likod.

"Elijah, take my car." si Rocco at hinagis ang susi.

Nasalo iyon ni Elijah. Baltazar even winked at me causing Elijah to tighten his arms around me and growled loudly.

"I won, Elijah. The bet?" nakangising niyang puna.

"You didn't." malamig na tugon ni Elijah.

Napawi ang ngiti nito.

"Hindi ka nanalo, Baltazar. You failed to honor the agreement. We said only ride not kill," singgit ni Rocco.

"Tama na ito, dude. Bago pa umiinit ang ulo ni Elijah. Alam mo naman paano magalit iyan," mahinang puna ni Steven.

Tumalikod na kami ni Elijah at paalis ng arena. Unang pinapasok niya ako sa sasakyan ni Rocco at umikot siya patungo sa driver's seat.

Nananatiling tahimik ako sa kinauupuan. He is intertwining our hands while he is driving. Mabilis ang pagpapatakbo niya at hindi ko na halos nararamdaman na dumating sa kami ng Manor dahil lumulutang ang aking pag-iisip.

He went out and I did too. Hindi ko siya hinintay na pagbuksan ako ng pintuan. Hinayaan ko siyang ipagsalikop muli ang mga kamay namin habang pumasok ng mansyon.

"Ipaghanda ko na po kayo ng tanghalian," bungad ni Manang.

"Pakihatid nalang nito sa kwarto, Manang." tugon ni Elijah. "Pero mamaya na, tatawag lang ako ng kasambahay."

Tumango si Manang at bahagyang nakuryoso sa aking katahimikan kaya pasimpleng ngumiti ako at nagpatuloy sa paglakad patungo sa itaas.

Nang dumating kami sa kwarto, humalik si Elijah sa aking pisngi at niyakap ako. He tucked the strands of my hair to the back of my ear.

"Baby, talk to me..." he whispered softly. "Your mother died from what?"

Umiling ako. "You're sweaty. Magpalit ka muna ng damit bago ka mag-uubo."

"No. I want to talk about our problem. I'm sorry." pagmamatigas niya.

"We don't have a problem, Elijah. Naunahan ako kanina sa takot kaya ko nagawang ipatigil kayo kanina. Please, change your clothes first after taking a shower." mahina kong sinabi.