O Silent Night (Isla de Vista Series #1)

Epilogue

At dumating tayo sa punto na kailangan na nating mamamaalam sa dalawang bida ng istoryang ito. But this is not the end of their story. The rest is yours to fill and imagine. OSN plays a big part in the series and a big impact for the installment of Isla de Vista Series. Thank you for much for the patience, the support and the appreciations! Kudos!

O Silent Night

♪ You can say I'm wrong
You can turn your back against me
But I am here to stay... ♪

I stopped on my tracks when I heard a soft and gentle voice singing. Bagong discharge pa lang ako galing sa deployment sa Iraq. Nakasuot pa rin ako ng aking combat na uniporme at may dinaan lang na kasamahan dito sa labas ng plaza.

Two girls were busking in the plaza. She closed her eyes as she sang the song with her lovely and angelic voice. May kasama siyang isang babae at may hawak rin itong gitara. Ngunit naagaw ang aking atensyon ng babaeng nakatayo sa pormal na dalagang suot at may sinasablay na gitara sa balikat.

♪ Like a sea
She keeps kissing the shoreline
No matter how many times he pushes her away ♪

♪ 'Cause baby, everything you are
Is everything I need
You're everything to me
Baby, everything single part
Is who you're meant to me
'Cause you were meant for me... ♪

Sumilay ang ngiti sa aking labi at humalakipkip na nakatingin sa kanya. Bahagyang tinagilid ko ang aking noo. Maraming tao ang naaaliw sa kanya na umaawit roon sa ilalim ng malaking puno nitong plaza.

Naniningkit ang aking mata sa kanya. She reminded of something. She has a strong aura that gives me small questions in my head. She is modest, different from the young girls I've seen walking around.

♪ And everything happen for a reason
It's all a blessing in disguise
I used to question who I was
Well now I see
The answer is in your eyes ♪

Dumilat siya at napangiti sa audience niya. Her eyes traveled around and accidentally she caught mine. Pero baliwala lamang niya iyon ngunit sa akin, hindi ko maitanggi na may maliit na pulsong umigtad sa aking katawan.

Kung hindi tumunog ang aking cellphone, hindi mapukaw ang aking atensyon. Napadaing ako bago tiningnan na tumawag ang sagabal kong kapatid.

"What?"

He chuckled on the other line. "Woo, chill. Kailan ka uuwi?"

"Ngayon na." mababa kong tugon.

"Huwag nalang. Total nandiyan ka sa Maynila, ikaw maging stand-in sa LSHI. Trabaho mo naman iyan."

Nasa kanya pa rin ang aking tingin at wala sa sariling tumugon ng tango sa nakatawagan na kapatid. Umiwas ako ng tingin at tumalikod para pumanhik sa aking kotse.

"Uuwi ako diyan, may kukunin ako sa bahay. Ipagliban mo ang pagsusunod sa taong ayaw naman sa'yo at magtrabaho ka sa LSHI."

"Ay, wow. I am a lawyer, Elijah. I have my own firm to manage." inip niyang tugon.

I scoffed and turn off the phone. Hindi ko sinadya ngunit dumapo ulit ang aking tingin sa direksyong magpukaw sa aking tingin kanina. Her song already ended and the crowd clapped their hands. Lumapit na ako sa aking sasakyan at binuhay bago nagpatakbo paalis ng plaza.

Dumaan muna ako saglit sa penthouse para magbihis. The empty and spacious house meet my eyes. Whenever I come home, I feel the emptiness around here. Tila hindi ako rito nababagay.

A long and tiring months and years in a foreign field is exhausting. Siguro dahil sa kaliwa't kanan na responsibilidad ay nakakalimutan at naiisinantabi ko ang atensyon sa sarili. At sa bakasyong ito ko napagtanto ang hawla na bakante sa aking kaloob looban.