O Silent Night (Isla de Vista Series #1)

Chapter 19

Chapter 19: Warmth

"Let's be clear. Akala ko pareho tayo ng pinag-usapan, e. Wala ka pa lang alam," lumalakas ang tawa niya.

Sumandal siya sa inuupuan hindi na tila nakarinig ng nakakatuwang biro. He leaned back again, still having a mocking smile.

"Pumasok ka sa pamilyang Buenavista na walang ka malay malay? Oh, I heard your husband is the dummy."

I gritted my teeth. "Stop beating around the bush."

"That's my specialty." ngisi niya.

Mariin akong tumingin sa kanya. He is smirking and suddenly stood up.

"Binigyan mo ako ng magandang ideya, hija." aniya bago bumaling sa kanyang tauhan. "Ibalik ninyo sa selda niya. Kung makatakas pa ulit, bala aabutin ninyo sa akin."

"Ouch!" I whimpered.

Marahas akong pinatayo ng dalawang lalaki at hinila pabalik sa storage room at pababa sa hagdanan. Masakit ang mahigpit nilang hawak sa aking braso. The guy with dyed hair throw me inside the cell. Tinapunan ko sila ng masamang tingin.

"Dahan dahan, magalit si boss." ani ng isa.

Tinali nila ang bagong lubid ang aking paa kaya ngumiwi ako sa sakit nito. The dye-haired man glared at me and I glared back.

"Anong tinitingin mo d'yan, ha?" galit nitong asik.

"Tama na 'yan, Ber." pigil ng isa.

Hinila ang lalaki paalis ngunit galit itong nakatingin sa akin. Mas lalong humigpit ang kandadong nilagay nila. The frog looking dye man smirked evilly. Umirap ako sa kanya at sumandal na lamang sa pader.

"Mamamatay ka nalang dito. Pero huwag muna. Tingnan mo kung paano namin patayin ang asawa mo."

Umigtad ako sa sinabi niya. Wala na sa aking likod nakatali ang mga kamay, nasa harapan niya. Kinuyom ko ang mga kamao at gustong pasabugin ang ngisi ng lalaking mukhang palaka.

"O, lalaban ka? Isang baril ko lang sa'yo. Patay ka." anito.

"Ber, tara na. Magalit na naman si boss. Ang gulo mo talaga," singgit ng isa.

Dumapo ang tingin niya sa katabi. "Bakit hindi natin tikman ang babaeng ito? Dalawang linggo na ako hindi nakapasok ng butas mula noong dumating tayo rito."

I stiffened intensely. Napausog ako sa likod kahit wala na akong mapuntahan. It is very creepy. I hate it. Kahit na noong tumingin ito muli sa akin, gusto kong sumuka.

Horror came into me when he tried to insert the key back to the lock. Mabuti na lang at pinigilan siya ng kasamahan niya.

"Ber, nahihibang ka ba?! Papatayin ka talaga! Hindi ito ang usapan." giit ng isa.

"Epal mo! Edi kung ayaw mo, ako lang!"

They are fighting. The other guy doesn't want to let the frog man go inside the cell. Nasuntok tuloy ang pangit na lalaki. Hindi nawala ang malamig sa aking katawan na tila binuhusan ng maraming drum ng yelo.

"Gago ka! Traydor!"

"Trabaho lang, pare."

"Xand--"

"Ingay." sabi ng isa at binalibag ang ulo nito.

I hugged myself. I am sweating cold and I'm trembling again in fear. He... He killed the frog man called Ber with his own hands.

Dumapo ang tingin niya sa akin at nanliliit ako. I am hugging my body tightly and flinched when the cell opened. I shut my eyes tightly too. 

"Madame, pasensya na po..." pormal na sabi.