Roxanne POVAkala ko kung ano na! Bakit kasi pumunta si Zy sa bahay? Umuwi na lang sila Ice. May sa sabihin pa sana ako.
Nag tungo ako sa room ko kasi na sa baba ako kanina. Ayaw ko rin makita yung magaling 'kong parents. Napa tingin ako sa calendar ko na nasa mini table. Next week is my birthday... At sigurado akong mag tatanong na si mom sa kung ano yung mga kailangan para sa birthday ko.
Maaga akong natulog at maaga rin akong na gising. Ayaw ko pa sana tumayo kaso na alala ko na mag jo-jogging pa pala ako. Nakakalimutan ko na mag jogging dahil sa school. Mabuti na lang at linggo... Makakapag work out ako. Lumabas ako ng bahay na hindi nag pa paalam. Babalik naman ako kaya hindi ko na kailangan pang mag paalam. And besides I'm already a grown up.
Pag balik ko sa bahay napa kunot ako ng noo ng busy silang lahat na parang may na wawala. Ni Hindi nila ako makita na dumating. Hinila ko yung isang maid at tinanong siya kung bakit natataranta silang lahat.
"Nandito lang pala si ms. Roxanne!" Sigaw ng maid ng makita ako. Nakita ko si Dad na hinihingal na patungo sa 'kin. Kasama rin yung tingin ni Mom sa 'kin na parang may na gawa along masama.
"Where did you go?" Mom shouted.
"Sa labas lang... I'm doing my work out. Why?"
"Hindi ka nag pa alam!" Singit ni Dad kaya na gulat ako. Bigla na lang sisigaw sa banbandang tenga ko pa talaga. Sa inis ko kinunotan ko siya ng kilay.
"Don't make that face Roxanne! Ang aga pa para sampalin kita!"
"Edi mamayang hapon mo 'ko sampalin!" Aalis na sana si Dad ng mag salita ako mabuti at pinigilan siya ni mom.
"I'm already loosing my patient on you Roxanne. Ayosin mo mga sinasalita mo!" He said before leaving. I just rolled my eyes and went up at my room. Na ligo lang ako saka umalis na. Hindi na ko nakapag breakfast sa mansion namin kasi ayaw ko makita mga mukha ng matatanda kung mga magulang.
Sumakay ako sa kotse kung sports car at nag tungo sa malapit na restaurant. Do'n na lang ako kakain para ma sulit ko yung pagkain ko. Pag dating ko umorder ako ka agad ng isang steak at wine. Bagay talaga yung steak at wine na e partner.
Nag hintay akong dumating yung order at hindi pa nga na lalabas
amoy ko na."Ma'am here's your order." Saad ng waiter. Nilapag niya yun sa mesa ko kaya nag simula na akong kumain. As i was eating my steak some reports dash into my table. I was shocked to death when they started questioning me.
Gusto ko silang murahin pero parang ayaw gumalaw ng bibig ko.
"Ms. Roxanne bakit ka nandito?"
"Ms. Roxanne anong ma sasabi niyo sa kay Laurance na namatay na?"
They're asking me random question. I can't answer them
Na gulat ako ng may biglang humawak sa kamay ko. And it was Ice.
"Roxanne, is not feeling well. Ask some other time." He said before we leave the restaurant.
Bakit ba siya nandito?
Naka alis kami sa restaurant at nandito kaming dalawa ni ice sa kotse niya. He offered me some water but I refuse to take it. Gusto ko lang mapag isa eh. I need some space. Kahit saan ako nando'n pa rin si ice.
"Are... You okay?" He asked me. I breath and faced him.
"I'm okay. And... Don't ever help me again." Na iinis kung saad. "I don't need your help ice. So please, mind your own business" umalis na ako sa kotse niya pagtapos ko sinabi yung mga 'yun. I know it's rude but I like being rude. That's me.
gabi na ng maka abot ako sa bahay namin. nag lakad lang ako pa uwi at pinakuha ko na lang sa guard namin sa bahay yung kotse ko na na iwan sa restaurant kanina. napa tingin ako sa dining room namin ng maka rinig ako ng tawa. sumilip ako sa pinto at nakita ko sila mom,dad and my sister...they were eating. ang saya-saya nila, parang wala silang isa pang anak.
umalis na ako don' baka ma inggit lang ako. dumiretso agad ako sa kwarto ko at nag bihis. naka tulala lang ako sa phone ko at na iisip yung dati. yung pinatay yungmahal ko. malapit ko na sana ma laman kung sino na matay kaso... nawala yung pina test ko na finger prints. sayang nga! Bakit kasi na wala.
Monday na yung birthday ko at naka limutan na ata nila. Ganun talaga kapag matanda kana. Hindi na ikaw inaasikaso. Yung bunso na. But I'm fine with it, I have my own bar at may pera naman ako kaya I can do what I want to do.
Na tulog na lang ako ng maaga at pupunta ako ng mall para makapag shopping. Wala na akong mga bagong damit kaya kailangan ko ng mag shopping.
Someone's POV
"Hey, are you sure that you'll going back there?" I nodded.
"Yeah, I'm okay. I just need to see what's going on." I answered.
Timingin ako sa labas ng bintana at ngumiti.
I'm going back. Sa huling hininga ko gusto ko siya makita ko. I have to see what's going on on his life. I missed him and I'm willing to kill myself for him.
"Just wait... I'll be back. I love you"
BINABASA MO ANG
Trouble With President De Vera
Teen FictionRoxanne Shanaia Fernandez,A beautiful girl,she is a caring girl,friendly,lovely and nice,she never like to make fights,and she always wear a happy smile every day. But until 'one day,her love dies because of her.Roxanne change into a monster 'devil...