In the midst of Unlikeness

EPILOGUE

IJAN'S POV

We're now here on the spot where the Taal lake is still visible, dito ko dinala si Sel kasi ganitong view ang gusto niya. Kahit gabi na ay tanaw mo pa rin ang lawa dahil sa mga bahay sa ibaba na may mumunting ilaw.

"Ba't kailangan dito mag-usap Yeurijan?" Tanong niya.

"Para mapayapa, mas maiintindihan natin ang isa't isa kapag ganito." Sabat ko at tumango lang siya.

"Sel, alam kong nasaktan kita. I'm sorry kung nakita mo 'yon at naisip mong gusto ko pa rin siya. If that's what you think then you're wrong." Panimula ko.

"Syempre 'yon agad ang maiisip ko Yeurijan, hinalikan ka niya tapos hinalikan mo siya pabalik and she's your ex." Sabat ni Sel saka iniwas ang tingin sa'kin.

"I'm sorry, I hope you can still forgive me Sel." Sabat ko saka pinunasan ang luhang nagbabadyang bumagsak sa pisnge ko. Narinig ko ang mabigat niyang paghinga.

Hindi ko alam kung handa ko na bang marinig ang mga sasabihin niya, kung ano man ang magiging desisyon niya ay tatanggapin ko.

"Y-yeurijan?" Tawag niya at nauutal pa, tumingin lang ako sa kaniya at nanggigilid na ang luha niya.

Eto na, damn. Kinakabahan ako.

"Para saan pa yung sinabi ko kay Xy, kung ako mismo ang magpapalayo sa'yo sa'kin?" Sabat niya.

"What do you mean, Sel?" Sabat ko.

"She asked me, if I like you. Then I said I don't know." Sabat ko at doon parang biglang sumakit bandang dibdib ko at hindi ako nakapagsalita. Hindi ko alam kung magugustuhan niya pa ba ako o papatigilin niya na ako.

"I said I don't know, because I don't know if I'm still like you or I already love you, Yeurijan." Sabat niya at nagulat naman ako.

"Hindi ko alam kung gusto pa rin kita o dahil mahal na kita, hindi ko alam sa ikli ng panahon na nagkakilala tayo ay lumala ng ganito ang nararamdaman ko." Dagdag niya pa at wala na akong nagawa at tuluyan ko siyang niyakap.

"Bagay sayo ang pangalan mo." Bigla ko na lang nasabi.

"What do you mean?" Sabat niya.

"Selene, in Greek, Selene is the goddess of the moon. You're like moon, I told you that I love night and I love moon because moon is my comfort zone, it always made me happy, so are you Sel." Sabat ko at nakatingin lang siya sa'kin.

"There was a time that I suddenly look at the sky and there's no moon, I suddenly felt sad and worried because I think something is missing and that's the moon. Now, I realized that, I have my own moon." Sabat ko at nakangiti.

"I have my own moon that even it's a daytime I can still saw, look and stare at." Sabat ko.

"Wala ako masabi." Sabat niya at tumungo lang, natawa na lang ako.

"You don't need to say anything Sel, I just want you to know how you change my life and made it better." Usal ko at ngumiti.

"Ang galing lang na, ayaw mo sa moon pero doon galing ang pangalan mo. Nakakatuwa lang din na Selene ang pangalan mo at Helios ang pangalan ko, pangalan pa lang hindi na tayo tugma." Sabat ko.

"Why? Don't tell me your name means sun of god?" Sabat niya.

"Yeah, then in mythology they are siblings." Sabat ko at saka tumawa.

"Baka magkapatid talaga tayo Yeurijan?" Natatawa niyang sabat.

"No." Sabat ko at talagang nagsalubong ang kilay ko.