Blazing Romance

Prologue

Nakagapos ang mga kamay at paa ko ngunit rinig ko ang ingay na nagmumula sa labas. Dinig ko rin ang ibang lenggwahe na kanilang sinasabi pero ni isa sa mga iyon ay wala akong naiintindihan. Nanghihina man ay iginala ko ang paningin pero lamang ang dilim kaysa liwanag na nagmumula pa sa patay sinding bumbilya. Masangsang ang amoy ng lugar, amoy dugo, patay na hayop at talagang hindi kaaya aya ang mga nakapaligid.

Malakas ang naging pagbukas ng pinto at naaninag ko ang isang lalaking may hawak na kutsilyo na mabilis lumapit sa akin. Kasunod niya ay ang taong laman ng isip ko netong mga nakaraang araw.

Mabilis pumwesto sa likod ko ang lalaking may hawak na patalim, hinawakan ang buhok ko at pilit pinatingala. Ramdam ko ang talim ng hawak niya ng itutok niya yon sa mismong leeg ko.

"D-dont come near me! I s-swear! Im gonna rip his neck!" sigaw niya sa isa pang lalaki. Malakas man ang pagkakasabi neto pero mahahalata ang nginig at takot sa boses niya.
Asshole.

"You look like shit, but still beautiful though" pinakatitigan at napapailing na sabi niya sa akin. Naguluhan naman ang lalaki sa likuran ko kaya lumuwag ng kaunti ang pagkakasabunot niya sa buhok ko. Siguro ay kinukwestiyon niya ang pagiging kalmado ng kaharap at kung bakit tinawag pa ako nitong maganda. Of course, I look good. Napangisi ako sa naisip dahil kahit narito na ako sa posisyong to ay nagawa ko pang magisip ng kalokohan.

"You!" nagulat siya sa pagsigaw ng lalaking kaharap kaya ramdam ko na naman ang panginginig niya. Gusto kong matawa pero nanghihina ako at sa tingin ko ay may sugat ang labi ko dahil pag naiigalaw ko ito ay humahapdi.

"Let him go and I'll spare your life" kalmado ngunit nambabanta na aniya. Natigilan ang lalaki ngunit ilang sandali pa ay bigla na naman niya akong sinabunutan, sunod sunod na mura ang sinasabi gamit ang ibang lenggwahe sa kaharap nito.

"Gumawa kana ng paraan, sumasakit na ang ulo ko sa sabunot niya" napapaos na sabi ko sa kanya. Totoong  humihigpit na ang pagkakahawak niya sa buhok ko at pati ang katawan ko ay nananakit na rin dahil sa dalawang araw na pagkakakulong at pagpapahirap ng mga gagong to sakin. Kung nasan man ang mga kasama niya ay hindi ko na din alam, maybe they are all dead and this jerk is the only one thats left.

"I really like it when you boss me around" he smirked.

Sumeryoso naman ang mukha niya ng tapunan ng tingin ang lalaking nakahawak sakin, nagbabanta. And in one swift move, he manage to throw the dagger right through the head of this man. Tumalsik pa ang dugo sa mukha ko dahil sa nakatingala pa din ako sa kanya. Tuluyang bumagsak sa sahig ang lalaki kaya nabitawan niya ang pagkakahawak sa buhok ko.

Lumapit siya sakin at tinanggal ang pagkakatali sa kamay at paa ko. Nang maalis ay pinunasan ko agad ang mukha ko gamit ang palad at basta nalang ipinunas yon sa itim na damit ko.

"Are you okay?" tanong niya ng mapansing hindi pa ako tumatayo at sumandal pa sa upuan. Tahimik na ang paligid, ultimo ang ingay sa labas ay wala na.

"Yeah, just resting a bit. That jerk beat the hell out of me" Sabi ko habang nakapikit. Nananakit ang likod ko at pakiramdam ko ay babagsak ako kapag sinubukan ko agad na tumayo. I heard him walk towards me but what I didnt expect is the moment I opened my eyes, he was already leaning and staring at me.

"Can i kiss you now?" maamong mukhang tanong niya. Damn this guy, why does he have to be so freaking handsome and cute at the same time?

I tried to just stared at him but, bago ko pa masaway ang sarili ko ay hinila ko na siya para mahalikan. Fuck, my heart's beating fast. And even at the thought of that, I pulled him closer to deepened the kiss.

Natawa siya ng ako din ang unang humiwalay ng maramdamang kakapusin na ako ng hininga, and he just caress my face.

"I dont mean to say this here in this stinky place but, Axl, I love you." he smiled. He doesnt smile often but this one, its genuine. And I cant believe my heart for beating twice faster than earlier after he said those three words. It made me stopped and lost for words for a couple of minute but,

"I love you, Kalen." i said while hugging him.

---
"Say it again" malamig ang tinig na tanong ko sa kanya. My heart keeps beating fast, but for the first time since I love him, its not because of love.

"Im sorry, i t-tried to protect y-you f-from--"

"By keeping the truth from me?" I look at him and saw tears forming in his eyes. Alam kong nasasaktan siya, pero hindi ko siya magawang aluhin o hawakan man lang dahil sa mga nalaman ko at dahil na rin sa pagtatago ng katotohanan sa akin. I felt betrayed by the person I trust the most.

"I tried to talk to you about it. God knows how much I tried, but how can I do that when I saw happiness in your eyes when you said that you want to meet him?"

"You have all the time to tell me Kalen, and fuck it because you chose to keep it from me"

I trusted him. But now, I dont know anymore. I love him so much that I am willing to give and sacrifice everything but how can he do this?

Tumayo ako at tinanggal ang singsing na ibinigay niya. Lumapit ako at pilit na hinawakan ang mga kamay niyang tila wala ng lakas at nakapatong nalang sa mga hita niya. Nakayuko lamang ito, he seems lost but so do I.

"Her death is not your fault.." I tried so hard not to cry but the moment I said those words, my voice broke and my tears started to fall. Binitawan niya rin ang kamay ko at pinunasan ang mga luhang ngayon ay hindi na matigil sa pagtulo.

"But the reason behind i-it.. You chose it Kalen, you said you wanted to protect me, right? H-how can you protect me from the pain you're causing right now? I love you so much, so much, that it hurts."

He hug me and keep saying that he's sorry but I cant feel anything. Umalis ako sa pagkakayakap niya para ibigay sa kanya ang singsing pero ayaw niyang tanggapin yon kaya inilagay ko na lang sa tabi niya at kahit lumuluha ay hinalikan ko pa rin ang noo niya.

Before i left his room, as tears keeps falling, I heard him sob and whisper something.

"Please dont leave me"

As much as my heart wanted to stay.. but right now, all thats left is pain.