Chapter 8

39 5 0
                                    

Kalen's POV

2 YEARS AGO

I tightened the grip on my bag as I set foot to the Philippine airport. Umuwi rin naman ako last year pero ang mabigat na pakiramdam ng lagi kong pag-uwi dito ay hindi ko pa rin nakakasanayan. I owned a plane but I still chose not to use it today. Ayokong malaman ng tatay kong uuwi ako dahil hindi naman ako tutuloy sa bahay niya. Sa dami ng koneksiyon niya ay hindi na ako magtataka na kahit ang pribadong eroplano ay kaya niyang alamin kung kailan at saan dadating.

I take my time to walk around and admire the improvements of this airport. May mga nabago kasi dito na wala noong umalis ako. As I walked around the exit, palinga linga ako para tignan kung nasaan ang susundo sa akin.

"Kalen! Baby!" I smiled when our eyes met. I really dont mind even though she just forced me to come back here. I knew that she missed me. So I walked towards her, and saw that she is smiling from ear to ear.

"Hey there beautiful, you missed me that much?" saad ko ng makalapit ako ng husto sa kaniya. Of course she didn't miss the chance to hug me. Its been a year since she last saw me.

"Who wouldn't? May I remind you na hindi ka umuwi ng isang taon Kalen" kunwaring galit na sabi niya. Natatawa naman ako ng humiwalay sa pagkakayakap dahil mukhang nagtatampo pa 'to.

"Well, Im here now Mom, hindi mo na kailangang magtampo"

I chuckled when he playfully punch me in the arm. My mom is my first ever bestfriend, wala akong naitago ni minsan sa kaniya. Well, she is so cool, she's always there whenever I need something.

Bumaba kami sa parking space, nang mahanap namin ang kotseng gamit niya ay nilagay ko kaagad ang dalang bag sa likod. Hindi naman ganoon karami ang dala ko dahil may mga gamit naman ako sa condo na nabili ko last year.

"You and your brother, hindi man lang kayo halos mahagilap. Ano bang pinagkakaabalahan n'yo anak?"

I looked at her while she's driving. Ibig sabihin ay hindi rin halos umuuwi ang kapatid ko sa bahay na iyon?

"Jaren's not home?" takang tanong ko kay Mommy. When I left the country and went to New York to sort some business, Jaren is here in the Philippines. Where could that jerk possibly go?

"Umuuwi naman siya. But you know him, hindi rin siya nananatili doon. He'll just check up on me and next thing I knew, he's gone"

And then I remember Onyx, lately they've been together. Kapag tumatawag ang kapatid ko ay sinasabi niyang kasama niya si Onyx, ganon din naman ang sinasabi ng Onyx kapag siya ang tumatawag.
Ipinikit ko nalang ang mga mata ko at isinandal ang ulo sa upuan ng kotse.

Naramdaman ko ang paghinto ng kotse ni Mom kaya nagmulat ako ng mata. Nakaidlip pala ako, hindi naging maayos ang tulog ko nitong mga nakaraang araw.

"Mom, I have a condo. Mali ata ang address na napuntahan mo"

I dont have any plans on staying here. Kaya nga ako bumili ng condo para doon ako sa t'wing uuwi ako.

"Anak, pupunta kasi tayong birthday party ng anak ng kaibigan ko mamaya. Sasamahan mo naman ako di'ba? Di'ba?" pangungulit pa ni Mommy.

I just sighed at wala ng nagawa pa. Kauuwi ko lang, ayaw ko namang magtampo pa siya sa akin. Isang araw lang naman siguro akong maglalagi dito, I can endure it.

Later that night, we arrived at Cuizon's residence. Simple lang ang bahay nila at hindi ganoon kalaki. But somehow, it feels comfortable. Unlike at our house, lagi nalang kaming nag-aaway ni Dad. Masyadong salungat ang mga ugali namin.

Nakaupo lang ako at tahimik na sumisimsim sa wine na sinerve. Nakikipagusap naman sa di kalayuan si Mommy sa mga kakilala at kaibigan niya. Fuck, this is boring. Plus, hindi pa ako gaanong nakakapagpahinga at nakakatulog. Kung kaya ko lang sanang tanggihan si Mommy ay sa mga oras na to, malamang tulog na ako.

"Yes, that's my son, Kalen. Medyo grumpy dahil kakarating niya lang kanina from Hongkong at isinama ko na siya agad dito hahaha"

I saw a beautiful woman in her late 40's, I guess, walking beside my Mom. Tumayo naman ako at ngumiti to show some respect.

"Napakagwapo naman pala nitong anak mo, Selene."

I smiled when she look at me.

"Hi Ma'am , Im Kalen" tipid na pagpapakilala ko at nilahad ang kamay sa kaniya.

"Oh, call me Tita Alese, Kalen. Masyadong pormal ang Ma'am hahaha"

I also laughed at what she said. Nakasanayan ko na ata ang pagtawag ng Ma'am kahit kanino. She looked around and it seems like she was looking for someone at the crowd.

"There you are! Hey son!" tawag niya sa atensyon ng-- wait, is this a man? Im sure he's a man, well, base on his physical features.

"Hey Ma, Im looking for Claud, have you seen him?" saad ng lalaki ng makalapit siya sa pwesto namin. Mukhang di pa niya pansin ang presensya namin dahil na rin sa may hinahanap ito.

"I saw him earlier, andiyan lang yan. Anyways, Axl, I want you to meet your Tita Selene"

Doon palang humarap sa'min ang anak ni Tita Selene and smiled when he saw us.

"Oh, hi Tita, Im Axl, nice to meet you po" magalang na bati niya sa Mommy ko at nakipagbeso pa. I dont know why, but when he leaned at my Mom and got a little closer to me, I felt something that I can't explain. Excitement? Pasimple kong kinapa ang dibdib ko ng maramdamang tila may umaalon sa loob noon. Wtf.

"The last time I saw you, you were this small, but wow, look at you now, all grown up!" puri ni Mommy sa kaniya.

Ngumiti din naman siya kay Mommy at tila nahiya dahil namula pa ng bahagya ang pisngi niya. Such a cutie, I dont know how to describe him, I know for a fact that he's a man but damn, he's face screams beautiful.

"Ah, by the way, here's my son. Axl, this is Kalen"
Nang ipakilala ako ni Mommy ay naalarma ang katawan ko. Hindi ko alam kung ilalahad ko ba ang kamay ko o mas uunahin kong magpakilala.

"Hello Kalen, nice to meet you, bud"
Nadismaya ako ng tawagin niya akong "bud." And why on earth are you disappointed, Kalen? Are you expecting him to call you some cheesy endearment?!

"Happy Birthday, bro" sabay lahad ko ng kamay sa kaniya. Agad naman niyang tinanggap 'yon at ngumiti sakin. There goes that strange feeling again when he touched my hand. Parang may maliliit na boltahe ng kuryente ang kamay niya at napapasa sa kamay kong hawak niya. Fuck, why the hell am I feeling this?

Ibinalik ko agad sa bulsa ng pantalong suot ang kamay ko ng maghiwalay ang mga kamay namin. Im not nervous but my hands keep shaking at that time, and my insides are acting like crazy. Specially that heart of mine.

"Uhm, I have to excuse myself Tita Selene, Kalen. Hahanapin ko pa ho ang kaibigan ko, baka itinakbo na ang regalo ko hahaha" tumawa naman silang tatlo sa tinuran ni Axl. While me, Im still staring at him.

Nang makaalis siya ay saka palang naging panatag ang puso ko. But still, I know deep inside, I want to see his face once more.

"Oo nga Alese, wala pa namang naipakilala ang anak kong 'to ng nobya niya. Laging iyong pangalawa ang nagsasabing may girlfriend na siya"

Rinig kong sabi ni Mommy kay Tita Alese.

"Oh, maybe he's looking for someone na makakasama niya na habang buhay, iyong hindi lang pansamantala, right Kalen?"
Tumango nalang ako ng bumaling sakin si Tita Alese.

Yes Tita, and I think, I found him here tonight.

---------
Hello! Thank you so much BestRoleInLife for the new book cover. Bet!❤️

Blazing RomanceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon