Bu hikaye fenomen kızımızın yeni bir şehre taşınmasıyla başlar. Yeni okuluna gidecek ve yeni arkadaşlarla tanışacaktır. Ve hayatında ilk defa yaşadığı bir duyguyu tadacaktır. Bu duygu ona neler yaşatacak görelim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sen diğerlerini boşver. Sana sadece şunu diyebilirim ki seni gerçekten seven bir civcivtanıyorum."
...
23.Bölüm
Ateş'in söylediği şeyden sonra anlık kalbimin sıkıştığını hissettim. Ne cevap vermem gerektiğini, ne türlü bir davranış sergileyeceğimi bilemiyordum.
Ateş gülümseyerek suratıma bakıp benden bir cevap beklerken ben ona ne söylemem gerektiğini düşünüyordum.
Belki de kalbimin sesini dinlemeliydim.
Ondan hoşlanıyordum evet ama bunu ona söylemek cidden çok zordu.
"Ateş, şey ben..." devamını söylemekte zorlanıyordum ama bunu yapmalıydım!
Ateş gülümseyerek yüzüme bakmaya devam ederken bende cümlenin eksik kelimelerini tamamladım. "Seniseviyorum"
Söylediğim o iki kelimeden sonra üstümden koca bir yük kalkmış gibi hissettim. Ateş'in yüzüne, tepkisini ölçmek için, baktığımda gülümsemesini sürdürdüğünü gördüm. Gülümsemeden başka bir tepki vermediği için biraz tuhaf hissetsemde bir süre sonra Ateş'in bana boğmak istercesine sarılmasıyla bu hislerin saçmalığından kurtulup ona karşılık verdim.
"Boğuluyorum şuan..."
Kollarını biraz gevşettiğinden sonunda doğru füzgün nefes almayı başarabilmiştim.
Ateş geri çekilip yüzüme baktı bir süre. Bu biraz uzun sürünce "bu daha ne kadar sürecek?" bakışımdan attım ona.
Evet, şekil bakışlar atıyorum.
Ateş gülerek konuşmaya başladı. "Ne yapacağımı bilmiyorum da. Ne yapmam gerektiğini düşünürken dalmışım"
O ne yapacağını bilmiyordu. Bende öyle.
"Okula geri dönelim mi ?" aklıma başka bir şey gelmemişti.
"Okula geri dönmeyelim bence. Şimdi bu durumdan sonra işkence gibi gelir."
"Hangi durumdan sonra?" dedim imayla.
O dudaklarını yalayıp cevap vermeye hazırlanırken benim gözlerim dudaklarına kaymıştı. Sonradan yaptığım aptallığı fark edip gözlerimi gözlerine çıkardım.
"Biz şimdi sevgili oluyoruz öyle değil mi?"
"Galiba evet" dedim gülerek.
"O zaman..." dedi gözlerini dudaklarıma indirdiğinde.
Yaptığı imayı anlayıp kafamı "olmaz" anlamında salladım.
"Hadi ama, biz sevgiliyiz" dedi bana biraz yaklaşarak.
