FENOMENİST/ TAMAMLANDI

7. BÖLÜM

Yorum yapın azcık.💜

Cumartesi günü müdürün söylediği saatte okula geldik. Yaklaşık 5-6 tane falan otobüs vardı. Hepimiz gözümüze kestirdiğimiz bir otobüse bindik. Otobüse bindiğimde Ateş ve arkadaşlarını göremedim.

Ama bir dakika Açelya buradaydı.

Yüksek ihtimal diğer otobüslerde yer kalmamıştı o yüzden buradaydı.

Ben boş yer ararken diğerleri çoktan bir yerlere oturmuştu. Banada sadece Açelya'nın yanı kalmıştı. Bende mecburen onun yanında oturacaktım.

Açelya'nın yanına gelince bana tip tip baktı. Yan koltuğa koyduğu beyaz sırt çantasını aldı ve ayaklarını koyduğu yerin yanına koydu.

Bende onun yanına yerleştim ve yolculuk başladı.

Daha yola çıkmadan sıkılan ben şimdi çok daha sıkılmıştım. Sıkıntıyla nefesimi üfledim.

Açelya bir anda bana dönüp " sende sıkıldın değil mi ? " diye arkadaşça bir soru sordu. Bende gülümseyerek başımla onayladım.

" şey.." dedi. " sana söylediğim şeyler için üzgünüm... Lütfen beni affet seninle arkadaş olalım. Ben onlar kötülük yapıyorlar diye yapmak zorundayım yoksa beni dışlarlar diye korkuyorum " diyince ben " sorun değil ben bende sana kötü şeyler söyledim lütfen sende beni affet aynı zamanda arkadaş olabiliriz " diyip konuşmamı tamamladım.

O da bana bakıp gülümsedi ve yaklaşık yarım saat sohbet ettik.

Azıcıkta dedikodu yapmış olabiliriz azıcık (!) yani.

Konuşacak birşey kalmayınca sıkıntıyla nefesimi üfledim. O da bana bakıp " kız ben senin youtube kanalına baktım senin 1,5 milyon abonen varmış şaşırmadım değil. Birde siz nasıl öyle dans ediyorsunuz ya banada öğret lütfeen " diyince bende " öğretirim bir ara " dedim ve aklıma bir anda gelen şeytanca fikirle ekledim " aklıma bir fikir geldi insanları işletelim mi ? " diye sorunca o da şeytani bir gülüş atıp kabul etti. Bende telefonumu çıkardım ve rastgele bir numarayı tuşladım.

Çalıyor... Çalıyor... Ça...Hı işte açıldı.

Ben konuşmaya başladım " merhaba " karşıdaki ses bir süre sonra cevap verdi. Sesinden erkek olduğu anlaşılıyordu. " kimsin ?" ben konuşmaya devam ettim "aşkım hiç öyle soru sorulur mu tanımadın mı beni ? " diye sordum. Ben ve Açelya kendimizi gülmemek için zor tutuyorduk.

"hı evet aşkım doğru pardon numaran bende hâlâ kayıtlı değilde o yüzden tanıyamadım buluşalım mı ? " diyince anlamıştım bunun sapık artı şerefsizin teki olduğunu " nerede buluşalım aşkım ?" diye sorunca bana bir yer söyledi.

"Orası neresi ya?"

"Daha önce buluşmuştuk ya aynı yer işte"

"Ne diyon la?"

"Kimsin lan sen?"

"Asıl sen kimsin lan!?"

Ve telefon suratıma kapandı.

"Bu neydi lan şimdi?" dedim gülerek.

"Bende anlamadım çok saçma bir diyalog geçti aranızda" dedi o da gülerken.

Ve sonra ikimizde sebepsiz hayvan gibi gülmeye başladık.

Otobüsteki herkes bize bakıyordu ama biz gülmekten başka birşey yapmıyorduk. Ardından otobüsün mikrofonundan bir ses geldi "lütfen sessiz olun" ben ve Açelya anında sustuk. Açelya'nın telefonu çaldı. Bana bir saniye işareti yapıp telefonu açtı.