Neden hiç yorum yok?
Ateş dudaklarıma bakmaya devam ederken ben ise istemsiz bir şekilde dudaklarımı yalamıştım.
Ateş hafifçe gülümsedikten sonra yüzümü avuçları içerisine aldı ve beklenen o şey gerçekleşti.
Ateş dudaklarını benimkilere değdirdiği an kendimi ölecekmiş gibi hissettim.
Mideme sancılar girerken aynı zamanda başım dönüyordu.
Bu normal miydi?
Ateş bir süre sonra benden ayrıldığında kesinlikle kızardığına emin olduğum suratımı görmemesi için başımı eğdim. Aslında pek kızaran birisi değildim. Kızardığım nadir anlar oluyordu.
Bu da o anlardan biriydi...
Ateş çenemden tutup kafamı kaldırdı.
"Domates gibi olduğunu görebiliyorum. Saklamana gerek yok" dedi gülerek.
Rezil olmuştum.
Ben sahte bir sinirle omzuna yumruğumu geçirdiğimde o da sahte bir açıyla suratını buruşturdu.
"Kızım senin ne ağır elin varmış öyle"
"Öyledir birazcık" dedim gülerek. Daha sonra ise söyleyecek bir şey bulamadığım için ona geri dönmeyi teklif ettim.
Birlikte geri dönerken Ateş'in sürekli sırıttığını fark etmiştim. Ama bir şey demedim.
Devam edecek...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FENOMENİST/ TAMAMLANDI
ChickLitBu hikaye fenomen kızımızın yeni bir şehre taşınmasıyla başlar. Yeni okuluna gidecek ve yeni arkadaşlarla tanışacaktır. Ve hayatında ilk defa yaşadığı bir duyguyu tadacaktır. Bu duygu ona neler yaşatacak görelim.
