Adopting The Criminal's Daughter

Chapter 33

ANOTHER bunch of mens attacked us nang makarating kami sa taas ni Colton. Pinalibutan kami ng mga ito at napangiwi ako sa uniporme nila.

"Black suits and shades?" ngiwi ko bago kami nagtalikuran ni Colton at umikot upang iligid ang mga paningin namin sa kilos nila.

"May pa-uniform din pala sila rito, Cap" aniya at dumura sa sahig.

Tinitigan ko ang mga ito. Pare-pareho sila ng mga suot, height, pangangatawan at kilos. Something comes up to my mind but I chose to brush it all off.

"One...two..." maingat na bilang ko at naramadaman ko ang paghahanda ni Colton sa aking likuran.

"Move!" saad ko at sabay kaming kumilos para umatake.

Habang nakikipaglaban ay minamatyagan ko rin ang pagkilos nang bawat isang narito. They're suprisingly quiet and just attacking us. Hindi katulad nang mga nasa baba at humihiyaw bago umatake.

"Argh, Fuck!" hiyaw ko nang matamaan ako ng patalim ng isa sakanila.

It wounded me on the back kaya napaigik ako. Hinarap ko ang lapastangan at sinapo ang leeg nito bago siya inangat sa ere. Idinikit ko ito sa pader bago binalya roon at hinagis sa salamin na bintana, kasabay nang pagkabasag ng salamin ay ang pagkahulog niya.

Something is off, damn it!

Another one attacked me and tries to punch me, but I dodged it and punch his abdomen instead. My jaw clenched when the guy didn't even flinched or had emotions at all. Hinilot ko ang kamao ko at umigkas ang aking paa patungo sa panga nito kaya bumuwal siya. Napamura ako nang tumumba iyo pero katulad kanina ay wala pa ring emosyon at ang shades na suot nito'y hindi manlang tumabinge.

"Something is off here, fuck it!" halos sabay na sigaw namin ni Colton.

Kung ganoon ay hindi lang ako ang nakapansin. Tumigil ako sandali at mabilis na pinanood kung paanong labanan sila ni Colton. Nanlaki ang mata ko nang may mapansin.

"Stop, 009!" sigaw ko at agad naman siyang tumigil.

"Bakit, Cap?" nalilito niyang tanong.

"Just stand still...put your gun down" utos ko at nalaglag naman ang panga niya.

"Just do it!" sigaw ko nang akma na siyang babarilin ng isa sa mga ito.

Limang pulgada ang layo ng lalaki kay Colton nang ibaba niya ang kanyang baril at napapikit. Natutop ko naman ng sariling labi bago napamura.

"Open your eyes, you dumbass" saad ko at binuksan naman niya ang isang mata.

"The f*ck?" he said looking dumbfounded.

The guy stopped immidiately when Colton put down his gun. Naiiling akong lumapit at pinabukol ang dila ko sa loob ng aking pisnge. Lahat ng mga ito ay tumigil at tila mga character na naka-pause.

"Anong nangyari, Cap?" aniya at parang lito pa rin sa mga nangyayari.

"These guys are not human, look" saad ko at tinuro ang shades na suot ng isa. "Kanina pa dapat ito natanggal dahil nakikipaglaban sila sa atin at kanina nang suntukin ko ang isa ay tumabinge lamang ang ulo nito pero ang shades na suot ay nakakabit pa rin" paliwanag ko at napatango naman siya.

"All this time ay hindi tao ang nakakalaban natin?" gigil na saad niya at ginulo ang kanyang buhok.

"Hindi, iyong mga nasa ibaba ay totoong mga tao" I said and started roaming my eyes around the guy that's not moving at all in front of me. "While these guys...are completely robots" saad ko at marahas na hinila ang shades na suot ng isa.

Napasinghap si Colton ay nasapo ang kanyang bibig. Umigting ang panga ko at tinitigan ang mga mata nito. It's round and deffinitely not a human eye.

"Cameras" wika ko at napakuyom ang kamao.