ALEJANDRO, THE DOMINANT POLITICIAN

40

Kinabukasan ng hapon, nakatakda silang umalis ni Alejandro para sa kanilang honeymoon. Ilang beses niya itong tinanong kung saan sila pupunta ngunit wala man lang siyang nakuhang sagot mula rito. Maski ang bansang pupuntahan nila, wala siyang kaalam-alam. Surprise raw.

"Bye, baby Zaff," pamamaalam niya sa anak. 

Kanina pa panay ang lambing nito sa kanya, palibahasa, alam na aalis silang mag-asawa. Pero natutuwa siya na hindi ito umiyak nang magpaalam siya na aalis sila ng daddy nito for a vacation. Nakita niyang lumungkot ang mukha nito ngunit nang makausap at mapagpaliwanangan ng daddy nito, kalaunan ay pumayag na ito. Pareho niyang tinanong ang mag-ama kung anong napag-usapan ng mga ito pero parehong tikom ang mga bibig. Lalo na ang kanyang asawa na panay lang ang ngisi nito sa kanya. Habang ang anak niya, nakuha na ng ama nito ang simpatya. kahit anong tanong niya, nanatiling tikom  ang bibig nito. Hindi tuloy niya maiwasang mag-isip kung anong pangungumbinse ang ginawa ni Alejandro dito. Mga one week din kasi silang mawawala. 

Nang dumating sila sa airport, saka lang niya nalaman na patungong Indonesia ang flight nila. Nilingon niya si Alejandro, pilit hinuhuli ang mga tingin nito  pero panay ang iwas nito ng tingin. Gusto niya itong tanungin at kumprontahin kung bakit sa Indonesia nito naisipang pumunta gayong may hindi sila magandang history sa bansang iyon. Sa huli, nanahimik siya ar nakiayon nang alalayan siya nito paakyat sa lulunan nilang eroplano.

Magmula sa umpisa ng flight nila, asikasong-asikaso siya nito pero walang namamagitang usapan sa pagitan nila. Alam na kasi nila na may tensyon na namamagitan sa pagitan nila at kung isa man sa kanila ang magsasalita, they would end up getting annoyed and pisses with each other. Ganoon din ang nasa isip niya. Alam niya kasing kapag nakapag-umpisa siyang magsalita, dire-diretso na iyon at ayaw naman niyang mainis silang dalawa pagkatapos ay masira lamang ang honeymoon nila. She would let him handle everything for...siguro naman may dahilan ito kung bakit doon sila pupunta.

Subalit tuluyan na siyang nainis dito nang tumigil ang sinasakyan nilang kotse sa mismong bahay na pinagdalhan sa kanya nito bago sila tuluyang nagkahiwalay noon. The same house kung ipinaramdam nito sa kanya kung gaano siya kababa at karuming babae sa paningin nito. 

The same house kung saan nakita niya ang totoong kulay ng isang Alejandro Martinez!

"W-what are we doing here, Alejandro?" mautal-utal pa niyang tanong. Just by seeing the house infront of her reminds her of that painful night that he caused her.

Bumaba ito sa kotse saka lumigid sa gawi niya upang pagbuksan siya ng pinto. Pagkababa niya, kinuha nito ang maleta nila sa trunk ng sasakyan pagkatapos ay bumalik sa tabi niya, pinagsiklop ang kanilang mga kamay saka siya nito hinila papasok sa loob ng bahay.

"Alejandro...."

Hindi siya nito sinagot bagkus ay dagli siya nitong binuhat, isinampay sa balikat nito na para bang sako ng bigas ang buo niyang katawan. Panay ang pasag at tili niya pero masyado itong malakas para matibag ng mahihina niyang protesta. 

Pagkapasok nito sa isang kwarto, napatili siya sa gulat nang basta na lang siya nitong ihagis sa ibaba ng kama. Then after that, he started undressing.

"Gusto kong pawiin sa alaala mo ang masasakit na nangyari na ginawa ko sa'yo rito," he said as he unbuckle his belt. Hindi na tuloy niya malaman kung bakit mabilis ang tibok ng kanyang puso. Dahil ba sa pagbalik ng mga masasakit na alaala niya rito o dahil sa tanawing nasa kanyang harapan? "Gusto kong palitan ang mga alaalang iyon kung gaano kita kamahal...kung gaano kita pinahahalagahan at kung gaano ko tini-treasure na nabigyan ulit ako ng chance na makasama ka at maipadama how greatful and happy I am right now."

"Pinaglololoko mo ba ako, Alejandro?" sikmat niya. "Kailangan bang nakahubo ka, ha?" 

Hindi niya malaman kung matatawa ba o maiinis dito, eh! 

Hinila nito ang isa niyang paa hanggang sa ang pang-upo niya ay nasa dulong bahagi na ng kama. She was about to protest pero nagulat siya sa sunod nitong ginawa nang  dalhin nito ang kanyang paa sa bibig nito. Kasunod noon ay ang paglapat ng mainit nitong labi sa ibabaw ng paa niya.

"Alejandro, s-stop it," saway niya sabay hila sa kanyang paa. But then he just continued what he was doing. His kisses went up as it reaches her thighs, then he stops and stares at her.

"Hindi ko gustong saktan ka noon...hindi ko gustong ipadama sa'yo na mababa ka at wala kang kwentang babae. Hindi ko gustong saktan ka nang mga oras na iyon," he said in between kisses. "Dahil noong panahong iyon, alam na ng puso ko na mahal kita hindi lang ako aware noon sa tunay kong nararamdaman. But hurting you at that time was the last thing I would want to do to you. Huli na nang malaman ko nawalang kwenta pala ang buhay ko kung wala ka."

Rosaline's gripped on the bedsheet tightened as she could feel her husband's warm breathe fanning against her thighs. She could no longer understand what Alejandro was saying because the fact that he's already in between her thighs made her unable to speak and think. And goodness! He wasn't doing anything yet! Pero heto siya, hindi na mapakali sa kaalamang nasa ganoong posisyon sila. 

"Gusto kong maalala mo ang gabing ito kung saan ipadarama ko sa'yo ang lahat-lahat nang kaya kong ibigay sa'yo! Na nakahanda akong isakripisyo ang lahat kung ang kapalit naman nito ay ang pagmamahal at panahong makapiling ka kasama ang anak natin. I could trade everything-"

"Could you please stop talking and start pleasuring your wife now?" putol na niya sa mahaba nitong pasakalye. 

Alejandro's laughter vibrated in the whole room. Napatayo pa siya, malayang nakatingin sa asawang salubong ang kilay at matatalim ang mga titig sa kanya.

"If you keep on laughing at me, I will kick your ass off until you can't breathe anymore!" Lalo lamang nainis si Rosaline nang tawanan lang siya ng asawa. "Isa pang tawa mo, iiwan talaga kitang mag-isa rito!"

Pigil-pigil naman ni Alejandro ang kanyang tawa. Nang makita niyang galit na talaga ang asawa niya at akmang babangon mula sa pagkakahiga, mabilis niya itong kinubabawan pagkatapos ay sinakop niya ang labi as he made his way inside her. Nang maramdaman niya ang mga kamay nito na naglilimayon sa buo niyang katawan, hinuli niya iyon at ipininid sa uluhan nito habang hawak ng magkabila niyang kamay.

Bawat ulos niya sa pagitan ng mga hita nito, hindi naman nito pinakakawalan ang kanyang labi sanhi upang kapusin siya ng hininga. Ngunit bago pa man tuluyang mangyari iyon, saglit na lumayo ang labi nito ngunit kaagad din namang sinakop ang kanyang balat sa balikat at leeg. He continue thrusting, his eyes were focused on her, too. Tinititigan siya nito na para bang, siya na lang ang natitirang babae sa mundo habang ang labi nito, paulit-ulit na bumubulong ng matatamis na salita. 

And that moment, he made her feel how precious she is and how much he loves her. Subalit hindi naman nito kailangang patunayan sa kanya na nagbago na ito dahil nakikita naman niya. Wala na siyang mahihiling pa...because having him around made her the happiest woman anyone could ask for. Masasabi niya, ang pagiging asawa ng isang Alejandro Martinez ay isa sa mga bagay na bumubuo sa kanya ngayon.

Mrs. Rosaline Acosta Martinez, sa isip niya.