Wala silang imikan habang nasa sasakyan. Mahigpit ang kapit niya sa upuan at sa seatbelt niya. Halos paliparin na ni Alejandro ang sasakyan dahil sa bilis nitong magmaneho.
"Alejandro, please, slow down the car." Panay ang pakiusap niya rito ngunit tila wala itong naririnig. Napaigtad siya ng sunod-sunod nitong binusinahan ang kotse sa kanilang harapan.
Ramdam niya ang galit nito base na rin sa pagtatagis ng mga bagang nito pati na ang mahigpit na pagkakakapit nito sa manibela. Natatakot na siya na anumang sandali ay sasabog na ito.
"Alejandro, makinig ka naman!" She tried to raise her voice so he could hear her but that just angered him more. Mabalasik ang mga mata nitong nakatingin sa kanya. Pinaghahamapas nito ang manibela ng sasakyan. Mabuti na lang at walang ibang sasakyan.
Walang ibang sasakyan? Luminga-linga siya sa paligid. Wala na ngang sasakyan dahil nakatigil na sila sa harap ng isang malaking bahay sa gitna ng isang malawak na bakuran. Lalo siyang nakaramdam ng takot ng bumaba ito at nagtungo sa gawi niya.
Binuksan nito ang pinto.
"Baba!" Napaigtad siya dahil sa lakas ng sigaw nito. Dahil sa takot, parang ayaw na niyang bumaba pa.
"I said, get the fucking out of the car, Rosaline!" sigaw ulit nito. At nang makitang hindi siya natitinag sa loob, hinaklit nito ang kanyang braso at pilit siyang pinababa. Malakas nitong isinarado ang pinto ng sasakyan bago siya kinaladkad patungo sa bahay.
"Nasasaktan ako, Alejandro!" Pilit siyang kumakawala mula sa hawak nito ngunit sadyang malakas ito lalo na at galit.
Hindi ito nagsasalita ngunit ramdam niya ang galit nito. Sumisingaw iyon.
Kinaladkad siya nito patungo sa isang kwarto. Takot ang lumukob sa kanya ng makapasok sila roon.
Hindi ito maaari. Gusto niyang tumakbo papalayo ngunit imposible na. Did she really fall for him? Ito ba talaga ang tunay nitong kulay?
Pumulupot ang kamay nito sa kanyang baywang pagkatapos ay kinuyumos ng labi nito ang labi niya. Hindi ito tumigil hangga't hindi sila pinangangapusan ng hininga.
Malakas siya nitong itinulak sa ibabaw ng kama at hinila patungo sa may uluhan noon.
"Ano ba, Alejandro!"
"Will you shut the fuck up! Ikaw ang may dahilan kung bakit nangyayari 'to! Ilang beses kitang pinagsabihan na huwag kang makipaglandian sa ibang lalake subalit nakinig ka ba? Hindi di ba? Kahit saan tayo magpunta, may lalake? Inilayo nga kita pansamantala kay Bobby pero meron din dito? May reserba ka palagi?"
Nanlaki ang mga mata niya, hindi makapaniwala sa sinasabi nito. His becoming unreasonable. Nakakatakot na ang ginagawa nito sa kanya.
"Anong ginagawa mo? Alejandro!" Hila-hila niya ang kamay na pilit nitong itinatali sa magkabilang dulo ng kama.
Nagpumiglas siya ngunit wala siyang kalaban-laban kaya naitali nito ang magkabila niyang kamay.
"Hindi mo pwedeng gawin 'to, Alejandro! Pakawalan mo 'ko rito. Nasisiraan ka na ba ng bait? Gago ka!"
"Oo! Gago ako! Ngayon mo makikita kung gaano ako kagago! Lalo na sa mga babaeng sumusuway sa gusto ko! Kaya ngayong gabi, sisiguraduhin kong matatandaan mong akin ka lang. Walang ibang lalake ang pwedeng magmay-ari sayo kundi ako lang!"
Napahiyaw siya ng basta na lang nitong hinablot ang kanyang suot na damit. Wala itong itinira. She was already in her birth suit. Nakita niya kung paanong napuno ng pagnanasa ang mukha nito. Gone was the Alejandro she used to love. Ibang tao na ito ngayon. Tila isang halimaw na handa na siyang sakmalin.
Buong akala niya ay lalapitan siya nito at pilit na aangkin ngunit iba pala ang plano nito.
Nakita niyang pumasok ang isang babae. Maganda ito at matangkad. Maputi at makinis.
She tried to hide her body but to no avail. Nakatiwangwang ang hubad niyang katawan ngunit tila wala naman itong pakialam sa kanya.
Nahigit niya ang hininga ng makitang bigla na lamang hinubad ng babae ang lahat ng suot ni Alejandro.At ang gago, mukhang enjoy na enjoy pa. Itinulak nito ang binata upang paupuin sa sofa roon at sa harapan niya gumawa ng milagro. Her tears were streaming down her was as she watches them doing the nasty thing with that woman.
Nagsusumigaw ang kanyang utak na huwag. Na sana bangungot lang itong nangyayari ngayon but she knew better that it's real. Kitang-kita niya kung paanong marahas na angkinin ng binata ang babaeng katalik nito .Panay naman ang halinghing ng babae, animo sarap na sarap.
Nakagat niya ng mariin ang labi dahil sa sakit. Para siyang mamamatay. Parang hinahati ang buo niyang pagkatao dahil sa eksena sa kanyang harapan.
Pumikit na lang siya upang hindi makita ang lahat. Hindi na niya kaya pa. Rinig niya ang pag-ungol ni Alejandro. He sounded like a wounded beast. And he really is a beast now. Because of the things he does.
"Go!" Rinig niyang taboy nito sa babae. Pagkatapos ay naramdaman niya ang paglundo ng kama sa tabi niya. Umusog siya palayo rito ng maamoy niya ang pabango nito.
"You think you can get away from me? Think again, baby. The show is just about to begin."
Isang malaking pagkakamali.
Naramdaman niyang ipinatihaya siya nito at mula sa ganoong posisyon ay inangkin siya nito. Lakas loob niyang tiningnan ang mukha nito, lalo lamang siyang napaiyak. Parang ibang tao ito. The look on his face was like a predator trying to catch and destroy his prey. Nagtatagis ang bagang nito at matatalim ang mga tingin sa kanya na para bang hindi siya nakikilala nito.
Kinuyumos nito ng halik ang kanyang labi while both her hands pinned on top of her head habang ang isa nitong kamay ay malayang gumagalugad sa buong katawan niya. Wala itong kapaguran habang umuulos sa ibabaw niya.
He took her several times. At ang traidor naman niyang puso at katawan, kusang ipinagkaloob ang sarili kahit pa puno nang sakit ang kanyang dibdib. Hindi siya nito tinantanan hanggang sa nakatulog na lang ito.Kaya kahit nananakit ang buong katawan niya, pilit siyang bumangon at natungo ng banyo. Doon pinalaya ang sakit na kanyang nararamdaman. Doon siya sumigaw ng sumigaw hanggang sa mawalan siya ng boses. Tanging saksi ang apat na sulok ng banyo sa kanyang pagdadalamhati.
Mabilis niyang nilinis ang sarili at naghanap ng damit na pwede niyang suotin. Napili niya ang isang leggings at hoodie na isuot pagkatapos at naghanap ng maisusuot sa paa at dinampot ang kanyang cellphone at wallet bago nagmamadaling umalis ng bahay.
Kahit hilam sa luha ang kanyang mga mata at kahit natatakot siya,ipinasya niyang lumayo. Kahit hindi niya alam ang pupuntahan niya, wala siyang pakialam. Ang mahalaga ay makalayo siya sa lalakeng inakala niyang anghel ngayon lang niya napagtanto ng demonyo nga talaga ito. Kung bakit kasi hindi siya nakinig sa kanyang kuya, eh.
Nasapo niya ang bibig ng mapahagulhol siya.Ang sakit.Sobrang sakit ng ginawa nito.Hindi niya deserve na saktan nito ng ganoon.Walang kahit na sinong babae ang deserve na masaktan ng ganun.Sisiguruhin niyang hindi na siya nito masasaktan pang muli.Kung kinakailangan niyang magpakalayo-layo upang hindi siya nito makita,gagawin niya.
Kinuha niya ang cellphone at tatawagan sana ang kanyang kuya ngunit nagdalawang isip siya. Baka magpatayan lang ang dalawa sakaling mang malaman ito ng kanyang kuya. And worst, baka mapatay talaga ito ng kanyang kuya kapag nakita nito ang kalagayan niya ngayon.
Wala na siyang matatakbuhan pa kaya lakas loob niyang tinawagan ang huling taong maiisip niyang tawagan lalo na sa panahong ito.
Ilang beses muna iyong nag-ring bago sinagot.
"Daddy, sunduin mo 'ko please."
BINABASA MO ANG
ALEJANDRO, THE DOMINANT POLITICIAN
Storie d'amoreALEJANDRO, the damn arrogant Mayor of the town. Rude and intimidating. But what lies behind his deep brown eyes that only Rosaline could see? ROSALINE is naughty and a pain in the ass as Mister Mayor always calls her. Really? Then let the...