I love you and I hate that

💟CHAPTER 32💟

💟Brix POV💟

Ang sarap talagang kasama ang pamilya ni Zyrelle. With her and with them I'm always happy. Ang iniisip ko lang ngayon ay paano si Akiesha kapag naghiwalay ang mga magulang namin. Baka maapektuhan siya sa mga nangyayari.

Bago ako umalis ng mansion nila ay nagpaalam muna ako kay Zyrelle at sa mga naroroon. Si dad ay doon muna daw dahil mag-iinom sila ni Tito Zeddrick at siyempre para kina Khaix at Ma'am Scarlett.

Labag man sa kaloobn ko ay nagpasya ako na bumalik sa mansion namin hindi para kay mom kung hindi para kausapin si Akiesha. Kung ayos lang ba siya.

Nakita ko ang isang hindi pamilyar na kotse. Kanino ito? May bisita ba ang nanay ko? Who owns this f*cking car? Hindi ko alam pero nararamdaman ko na parang may kailangan akong malaman.

Dahan dahan akong naglakad papasok sa mansion. Gabi na but it's not that late mga 8:45 pm palang.
"Umalis ka na! Baka mamaya dumating pa ang asawa't anak ko makita ka pa dito kaya umalis ka na lang! Wala tayong dapat na pag-usapan!" rinig Kong sigaw ni mom.

Sino ang kausap niya? Nagtago ako para hindi nila ako makita. I saw a man but I don't know who is he.

"Oh come on Annie! I just want to talk to my child! Huwag mong itago sa akin ang anak ko! I want to see her. Gusto kong makita ang anak natin." may ibang lalaki ang nanay ko? At sinong anak?

"Hindi! Hindi! Hindi mo anak si Akiesha! Wala kang anak sa akin! Anak namin siya ni Richard. So just get the hell out of here bago pa sila dumating!" muling sigaw ni mom sa lalaki. Si Akiesha? Hindi siya anak ni dad?

"You're just fooling yourself! Anak ko siya! Anak natin! He's my own flesh and blood at hindi sa asawa mo! Huwag mo ng lokohin ang ibang tao at ang sarili mo Annie! You're just making it worst!" sigaw ng lalaki kay mom. Just what the hell they are talking about.

"Sir Brix nandiyan na po pala kayo." sabi ng katulong. Sa tuwing pumupunta ako dito ay sanay na akong binabati. But not this time.

"Omyghod Brix kanina ka pa diyan?" tila takot na sabi ni mom at gulat ng makita ako.

"Yes! At sapat na ang mga narinig ko. Next time that you two will talk huwag naman sa mismong pamamahay ni dad." tinalikuran ko siya. Pero tinawag niya ako.

"Brix! I'm not done talking to you. Come back here." ginawa ko ang sinabi niya.

"I can believe this!" sigaw ko sa kanya, ang lalaki ay nakatingin lang sa amin.

"What do you mean?" sabi niya sa akin. Huwag na siyang magmaang maangan pa. Hindi na yon uubra sa akin.

"You're cheating! Tama lang pala na makipaghiwalay si dad sayo! And Akiesha? Hindi siya anak ni dad? How can you fool us like this?! You're a liar and cheater!"

I said it straight to her face. And for the second time she slapped me, again. I should have know more better! Ang galing niya! Napaniwala niya kami, kaming lahat. She's really good in hiding something.

"Nanay mo ako kaya huwag na huwag mo akong pagsalitaan ng ganyan!"

"But I heard it right and clearly. Hindi anak ni dad si Akiesha. Niloko mo siya at ang kapatid ko. Now tell me may iba ka pa bang tinatago sa amin?"

Masakit para sa akin na pagsalitaan ng ganito ang sarili kong ina. Pero pinagmukha niya kaming tanga.

Ang lalaki ay nakangiti lang habang pinapanood kami. Bagay nga sila ni mom pareho silang baliw!

"Annie hayaan mo na ang anak mo!" rinig Kong sabi ng lalaki ng subukan akong sundan ng ina ko.

"This is your fault! Umalis ka na sa pamamahay ko."

"Bahay ng asawa mo at hindi sayo! Kaya huwag mong angkinin ang hindi naman sayo." angil ng lalaki sa kanya.

Umakyat ako para tignan si Akiesha sa kwarto niya. And just what the fuck! She crying in the side of her room. At ng makita niya ako ay Parang nahihiya siya sa akin. Anong ginawa nila sa kapatid ko?! Inamin siguro nung lalaki yun na siya ang totoong ama ni Akiesha.

"K-Kuya, K-Kuya B-Brix." she said while she's crying. Her voice broke. Ngayon ko lang siya nakitang umiyak ng ganito.

Lumapit ako sa kanya para yakapin siya. "Shhh stop crying." sabi ko habang yakap siya.

"Kuya I heard it. He tells me he's my father hindi si dad." patuloy pa rin siya sa pag-iyak.

"What did mom tell you?"

"H-hindi daw yun t-totoo pero I think it's true. When I saw him and when he hugged me. I feel something strange. I love daddy so much. Kuya... Mom fooled us." pati ako ay naiiyak na rin.

Niloko niya kami! She's a pathetic lier! Dapat lang talaga na hiwalayan siya ni dad. She doesn't deserve dad. She just only love her self and not us.

"Do you want to go with me?" maraan siyang tumango. Wala akong pakialam kung magalit ang ina namin sa akin. Gusto kong ilayo dito ang kapatid ko. Ayaw ko siyang nakikitang nasasaktan kaya ilalayo ko siya dito.

"Saan tayo pupunta?" she ask calmly habang pinupunasan ang mga luha galing sa mata niya.

"To Tita Emma's house. Doon ka rin muna mag-e stay." then I smiled at her. Ayokong nasasaktan ang kapatid ko kahit sabihin pang kapatid ko lang siya sa ina.

"K-kuya we have to tell this to dad. He has to know this. That I'm not his child! Hindi niya ako anak. Kailangan niya iyon malaman. Alam kun Ako ang gagamitin ni mom para hindi sila maghiwalay so he has to know this." nabigla ako sa sinabi niya.

"Sasabihin natin sa kanya but not Now. We just have to leave this place!" nakita ko ang bag na nasa gilid. Tinignan ko iyon, it's full of her clothes. Gusto niya na talagang umalis dito.

"Kuya kung aalis tayo sinong matitira kay mom?" natahimik ako sa tanong niya.

"Pinili niya ito. So she should face the consequences." she just slightly nod at me. She is the best sister that I could have. That's why I love her so much.

"Kuya, mom doesn't like ate Zyrelle for you. Gusto niyang maghiwalay kayo. Please don't let that happened. I don't want you to be sad. I know You're happy when your with her and i see that in your eyes kuya. I love you so much kuya and I love the people you love at kasama na doon si ate Zyrelle. Kaya Huwag mong hahayaang maghiwalay kayo kuya ah. Be happy. Just be happy...with her." then she hugged me.

Lumabas kami ng kwarto niya at Dala ko ang bag niya na naglalaman ng mga ilang gamit niya. Well leave this f*cking house.