I love you and I hate that

💟CHAPTER 39💟

💟Zyrelle's POV💟

"Zyrelle." he called my name, it's like a music to my ears. But there something in his voice it's not happy hindi na katulad ng dati. Bakit kaya? Anong nangyari sa kanya?

"I miss you." I said pero wala man lang akong narinig na kahit na ano mula sa kanya. Did he have a problem? Pwede niya naman sabihin sa akin eh.

"I can't believe na ilang araw pala akong tulog. Kasama ka naman sa mga nagbantay sa akin diba?" but still hindi pa runsiya sumasagot.

"Zyrelle kasalanan ko." sabi niya. I can't understand, anong kasalanan niya? Hindi naman siya yung bumangga sa sinasakyan namin ni Khaix.

"Ano bang sinasabi mo? Wala ka namang ginagawang masama kaya wala kang kasalanan." I tried to hide the sadness in my voice. Seeing his eyes then I see the pain it's kills me.

"Zyrelle I'm sorry I'm really sorry... Dapat hindi muna ako umuwi, kung mas naging responsable lang akong boyfriend sayo." he said. It confuse me.

"Hindi kita maintindihan. Okay naman na ako. Okay lang rin naman si Khaix. So there's nothing to worry about." I said calmly.

"Hindi okay si Khaix, Zyrelle. Hindi okay ang kapatid ko nasa kritikal na kalagayan siya ngayon at kasalanan yon ng sarili kong ina! Napahamak kayong dalawa dahil sa kanya dahil sa kagagawan niya." I was shocked for what he said.

His mother is like a witch pero hindi ako makapaniwala na magagawa nito ang ganito kalalang bagay. At kung ang mommy niya ang may gawa sa nangyari wala na siyang kasalanan doon.

His already crying. It's breaks my heart seeing the man I loved in pain. Kung ganon kamusta si Khaix? Did he have a severe injury? Hindi pa rin ba siya na gising. How is he? I want to know the truth. Dahil ang sinabi ni tita Scarlett sa akin ay okay naman na daw si Khaix. Kaya hindi na ako nag-alala sa kanya.

"Napasama yung tama ng ulo niya. Sabi ng mga doctor pwede daw mauwi ito sa comatose. Hindi deserve ng kapatid ko yon, Zyrelle. Hindi niya deserve." nahihirapan niya ng sabi.

I want to stand up just to hug him but whenever I try my body hurts. Hindi pa talaga ako magaling. Gusto siyang icomfort but I can't.

"Kailangang magbayad ni mama dahil sa ginawa niya sa inyo. Inamin niya sakin... Siya daw yung may gawa. Mukha ngang masaya pa siya sa ginawa niya eh. Sabi niya sana tuluyan na daw kayong namatay pero hindi siya nagtagumpay." I can't help but to cry too. Sa tuwing nasasaktan siya nasasaktan din ako.

"Wait where are you going?" I ask him with full of curiosity ng maglakad na siya papunta sa may pintuan.

"May aayusin lang ako. Magpahinga ka muna diyan. Babalik din ako." sabi niya sa akin at nakatalikod na.

"Don't leave please dito ka lang... Samahan mo lang ako dito... Huwag kang aalis. Inaayos na nila daddy ang lahat... Dito ka lang sa tabi ko... Brix please don't leave me. Sumusuko ka na ba?" maybe he's already tired of our situation.

Mukhang ayaw talaga ng mommy niya sa akin at sa pamilya ko. That why she's doing all of this para maghiwalay kami ng anak niya.

But still he opened the door without answering my question then he leave. Umiiyak na lamang ako dahil sa pag-alis niya. I told him not to leave pero ginawa niya pa rin. Umalis siya.

💟Brix POV💟

"Woii Brix! Bakit mo iniwan doon yung ate ko? Sinong kasama non? Ikaw ang boyfriend niya diba? Dapat nasa tabi ka lang niya!" sabi ni Zaiji sa kanya ng makasalubong niya ito.

"Hindi ko kaya." sagot niya dito.

"Anong hindi mo kaya?! Suko ka na ba? Putcha ano na? Nagpapaapekto ka na sa nangyayari?!"

"Hindi ko kayang harapin siya pagkatapos kong malaman na ang ina ko ang may gawa kung bakit nasa ganun siyang kalagayan! Ang sakit! Ang sakit para sa akin."

"Ano yun lang? Eh kung ang Nanay mo ang may gawa non wala ka nang kasalanan Doon. Hindi mo ba naisip na kung nasaktan ba si Ate Zyrelle doon sa pagkakabangga ng sasakyan o mas nasasaktan yun kasi iniwan mo siya doon mag-isa!" tila bata siyang pinapangaralan nito.

"Hindi mo naiintindihan."

"Naiintindihan ko! Ate ko yon eh! Ngayon lang yon nag mahal ng ganon! Ate ko yon mahal na mahal ko yon kaya ayoko siyang nakikitang nasasaktan! Nasuway nga niya daddy namin para sayo dahil mahal ka niya. Tapos Ikaw?! Hindi bagay ang luha sa mga mata ng ate ko!" sigaw nito sa kanya. Ngayon niya lamang nakita na ganito si Zaiji.

"At kung iniisip mo yung tungkol sa Nanay mo sila dad na ang gumagawa ng paraan para mahuli siya at yung lalaki niya. Huwag kang mag-alala chicken lang yun sa kanila lalo pa't nandiyan si Tito Richard na daddy mo. Full force sila. Kaya kung ako sayo balikan mo na doon yung ate ko at bantayan mo siya! O di kaya kung ayaw mo irereto ko na lang siya sa iba sige ka!" napatawa naman siya sa sinabi nito.

"Ano yang dala mo?" tanong niya dito dahil may dala itong paper bag.

"Ahh ito? Ulam at kanin. Hindi kasi kumakain si Zyrelle ng mga pagkain sa ospital. At Ito? Luto ito sa bahay, sinigang paborito niya." sagot naman ni Zaiji sa kanya.

"Ahh alam ko na, ito oh! Pakainin mo siya nito ha. Dapat maubos niya yan. Tungkulin mo yan bilang boyfriend. Hindi iyon aangal pag ikaw ang nagpakain sa kanya. Promise!" sabi pa nito sabay tawa.

"Oy teka hindi mo ba ako sasamahan? Ikaw ang pinagdala ng pagkain doon eh."

"Kaya mo na yan bro! Lagi mo naman yang gagawin kapag mag-asawa na kayo. Pero dahil iniwan mo siya doon ng mag-isa Tatarayan ka muna non. So Goodluck." sabi nito at nagmamadaling umalis.

"Just put it there then go. I want to rest." walang emosyong sabi nito ng makapasok siya sa silid nito.

"Kumain ka na." agad itong tumingin sa direksyon niya. Namumula ang mga ito. Umiyak siya. Pinaiyak niya ito. Hindi niya nga lubos naisip kung ano ang pumasok sa isip niya at bakit niya nagawa iyon.

"What are you doing here? Why did you come back? I thought you want to do something. Umalis ka na. Maybe nakokonsensya ka lang. At Kung nakokonsensya ka man talaga hindi mo na kailangan pang bumalik dito at dalhan ako ng makakain." sabi ni Zyrelle sa kanya.

Agad siyang lumapit dito at tinulungan itong bumangon pagkatapos ay inayos niya na ang dalang pagkain ni Zaiji kanina.

Pero hinalikan niya muna si Zyrelle sa mga labi nito. Na agad din naman nitong tinugon. Naramdaman niyang may nga tumulong luha mula sa mga mata nito.

"Don't do that again please."

"I won't hindi ko na gagawin yon ulit. I won't leave you without a reason. I'll stay no matter what." sabi niya dito ng may mga ngiti sa labi.

"I love you Brix. I love you so much."

"I love you more Zyrelle. Huwag ka ng umiyak nakakapanget yan aasarin ka niyan ni Zaiji, sige ka." agad naman siya nitong binatukan kaya nagtawanan naman silang dalawa.

Pero bigla na lamang bumukas ang pintuan at niluwa noon ang mommy at daddy ni Zyrellr kasama ang daddy niya at si Ma'am Scarlett.