Pani Profesor

5

Kochani! Jest mi ogromnie miło widzieć rosnącą ilość wyświetleń pisanych przeze mnie rozdziałów. Daje mi to mega powera do pisania, właśnie z tej okazji tak szybko dodaję kolejny rozdział.
Mam nadzieję, że uda mi się spełnić Wasze oczekiwania, a każda kolejna część będzie coraz lepsza💕
Miłego czytania!!!

Po dotarciu na uczelnię od razu poszłam pod salę w której prof. Aird miała mieć dyżur.

Byłam 30 minut przed czasem, żeby napewno się nie spóźnić. Nie chciałam podpaść po raz kolejny w ciągu 2 dni.
Po kilku minutach, znudzona siedzeniem przed salą poszłam do łazienki. Gdy tylko podeszłam do lustra, żeby poprawić makijaż kątem oka zauważyła, że ktoś wszedł do środka.

- Dzień dobry Panno Hamilton! - powiedziała prof. Aird.

Słysząc te słowa kolana się pode mną ugięły, a ręce, które właśnie nakładały pomadkę na usta odmówiły posłuszeństwa.

- Dzień dobry Pani Profesor, właśnie wybierałam się do Pani na dyżur - odpowiedziałam z przerażeniem w głosie.

- Bardzo mnie cieszy, że nie zignorowała Pani mojego maila - odpowiedziała z uśmiechem podchodząc do umywalki umyć ręce.

- Bardzo Panią przepraszam, że tak nagle wyszłam ale cały poranek źle się czułam i niestety w tamtym momencie ból brzucha osiągnął swoje apogeum - zaśmiałam się nerwowo.

- Nic nie szkodzi, napewno na dyżurze dokończymy ten temat. Poza tym nie musi Pani poprawiać każdego elementu swojej twarzy, napewno jest równie piękna nawet bez makijażu - mrugnęła do mnie wychodząc z pomieszczenia.

Po tych słowach stałam nieruchomo przez dobre kilka sekund nie mogąc pozbierać myśli. Moje serce znowu zaczynało wariować.
Czy to miał być zwykły komplement, czy ona mnie podrywa? W ogóle dlaczego zaprosiła mnie na dyżur skoro Sara mówiła, że właściwie nie przekazała im żadnych konkretnych informacji odnośnie jej przedmiotu? I dlaczego do mnie mrugnęła?!
Pomimo natarczywych myśli zorientowałam się, że minęło już dość sporo czasu, więc odruchowo spojrzałam na zegarek. Do rozpoczęcia dyżuru zostały 2 minuty, więc szybko wybiegłam z łazienki kierując się w stronę sali prof. Aird.

- Cudownie, przyszłam tutaj pół godziny przed czasem, żeby teraz się spóźnić - pomyślałam. 

Zatrzymałam się przed drzwiami, wzięłam głęboki oddech ale moje serce zamiast się  uspokoić zaczęło bić jeszcze szybciej. 
Zapukałam do drzwi i złapałam za klamkę.
Poczułam jak robi mi się gorąco z przerażenia ale przybierając maskę pewnej siebie studentki pchnęłam drzwi i weszłam do środka.

- Dzień dobry Pani Profesor, to znowu ja - uśmiechnęłam się do kobiety siedzącej przy biurku po drugiej stronie pomieszczenia.

- Miło mi Cię znowu widzieć - uśmiechnęła się do mnie, a ja poczułam jak topie się w jej nieziemskich oczach.

- Chciała Pani mi przedstawić zasady jakie będą obowiązywać na Pani zajęciach oraz dokończyć rozmowę z wykładu - powiedziałam próbując się uśmiechnąć.

- Przede wszystkim chciałam porozmawiać o Pani. Na zajęciach obowiązuje Państwa cała ustawa z której to będzie egzamin końcowy. Szczegółów jeszcze nie ustaliłam, więc o tym poinformuję Państwa w trakcie kolejnych wykładów - odpowiedziała patrząc mi w oczy.

Przełknęłam głośno ślinę.

- A na czym ma polegać rozmowa o mnie? O czym dokładnie chciałaby Pani porozmawiać - zapytałam z trudem ukrywając narastający stres.