Her Darkest Secret (Collide Series#1)

Quarentay Dos

Iminulat ko ang aking mata matapos ang bangungot. Bumungad sa akin ang puting kisame.

"Buen.." Napatingin ako kay mama ng lumapit ito sa akin. "Buti naman at nagising ka na." Nakangiting saad nito at hinaplos ang aking ulo.

"Mama.." Mahinang pagtawag ko dito.

Huninga ito ng malalim at muling ngumiti. "Patawarin mo ako buen.." Nakita ko ang pagbagsak ng luha nito. "Patawarin mo ako kung hindi ko naiparamdam sayo ang pagmamahal ng isang ina."

"B-bakit?" Lumandas ang luha sa aking pingi. Umupo ito sa gilid ko at hinawakan ang aking kamay.

"Kylie was my closest friend. Magkaibigan na kami magmula nong highschool kami. I meet benedict when he transferrer to our school. Kasama niya nun ang kapatid niyang si benjamin... Nagkakilala kami at hindi nagtagal ay nagka-ibigan." Ngumiti ito at pinahid ang luha. " Nalaman ko rin nun na may gusto din pala si benjamin kay kylie. Pero ang sabi sa akin ni kylie noon ay wala siyang nararamdaman dito dahil nasa ibang lalaki ang puso niya. Ang hindi ko alam ay si benedict pala ang tinutukoy niya."

"Matapos naming magtapos ng pag-aaral ay pinakasalan ako ni benedict at nagkaroon kami ng anak at si bea yun. Kasabay din non ay ang pagpapaalis sa mansiyon kay benjamin dahil sa pagpatay nito sa kakomptensiyang boss ng kompaniya. Naipasa kay benedict ang lahat ng ari-arian ng pamilya nila. Akala namin ay magiging masaya na ang buhay namin. Pero hindi pala." Malungkot ang mga mata nitong nakatingin sa akin. "Umuwi ako galing states noon kasama si beatriz na isang taong gulang pa. Naabutan ko ang si kylie at benedict na may ginagawa sa kama. Halos madurog ako sa nakita ko. Hindi ako makapagsalita." Hindi matigil ang pagbagsak ng mga luha nito. Ramdam mo ang sakit sa bawat katagang binibitawan niya.

"I was cursing your mother and father for betraying me. Kaagad akong hinabol ng papa mo pero I choosed to distance myself from him. Masakit na ang kaibigan mong tinuring mong parang kapatid ang magtataksil pala sayo." Kuwento nito.

"P-paano po kayo nagkabalikan?"

Ngumiti ito sa akin. "Benedict was patient. Sinusuyo niya ako kahit saan ako magpunta. Walang oras itong hindi pinapalampas para makita ako at humingi ng tawad. He is sweet and caring to me. Especially kay beatriz Hindi siya nagkulang na ipadama sa amin ang pagmamahal at pagsisisi niya. Dalawang taon din ang ginawa niyang pagsuyo sa akin hanggang sa bumigay na ako. After a couple of days na nagkabalikan kami ni benedict ay pumunta si kylie sa amin. She begged for our forgiveness. But I choosed to ignore her. Nagulat kami ng isang araw ay muli itong pumunta sa amin at may dalang bata na dalawang taong gulang. At ikaw yun buen.." Pinisil nito ang aking kamay. "Nagbunga ang nangyari sa kanila ni benedict. Your father recieved you buen kahit ayaw ko ay kinuha ka niya dahil ang sabi niya ay anak ka raw niya."

Bumagsak ang luha ko sa sinabi ni mama sa akin. "M-mahal niya ako?"

"Yes buen. Mahal na mahal ka ng papa mo."

"Pero b-bakit ganun? Bakit iba ang pinaparamdam niya sa akin?"

"The day you left the house para hanapin ang mama mo ay hinanap ka niya. Wala siyang sinayang na oras para hindi ka makita. Nagbago ang tingin niya sayo ng makita ang ginawa mo sa mama mo noon."

"Kaya pinilit niyang kontrolin ka buen. Ayaw niyang matulad ka sa kapatid niyang pumapatay ng tao para sa sariling kapakanan at kagustuhan."

"Pero bakit hindi niya ako iniligtas nong kinakailangan ko ang tulong ng isang ama?" Umiiyak na saad ko.

"Because she trusted you buen. Naniwala siya sa kakayahan mo na kaya mong ipagtanggol ang sarili mo at labanan sila. He laughs that time because he knows how strong you are to fight for yourself." Tumingin ito sa akin at huminga ng malalim. "But his expectations on you brokes. You choosed to be one of them instead of beating them all. Benedict was really dissapointed on you that time buen. Lalo na ng malaman niyang nagtatrabaho ka para kay red dragon. Pakiramdam niya noon ay pinagtaksilan siya ng sarili niyang anak. Lalo't nalaman niyang nakiisa ka pa sa kanila."

Patuloy ang pagdaloy ng luha sa aking mga pisngi. "Bakit ginamit niya ang kaibigan ko at si eluisar sa akin?"

"When benedicts know na ikaw ang nagpasabog sa bahay nina keit non ay mas lalong na dissapoint siya sayo.Lalo na noong nalaman niyang ikaw ang isa sa mga dumukot sa lolo ni eluisar na kaibigan ng lolo mo noon."

"P-pero hindi totoo yun." Mahinang sabi ko.

"Alam ko buen.. Nagkamali ang papa mo kaya sana mapatawad mo siya." Malungkot na sabi nito. "Patawarin mo kami buen.."

Pinilit kung umupo at niyakap si mama. Naramdaman kong hinaplos nito ang likod ko.

"Sshh stop crying anak. Nakakasama sa baby mo." Kaagad akong napabitaw sa kaniya at napatingin.

Ngumit ito ng matamis sa akin. "Your babay was strong buen."Hinawakan nito ang aking tiyan. "He survives at malakas ang kapit niya sayo."

"A-alam ba ni eluisar ang totoo?" Nag-aalalang tanong ko.

Umiling ito. "No. Pagkatapos ka niyang dalhin dito sa hospital ay bumagsak ang katawan niya dahil sa maraming dugo ang nawala sa kaniya. At ako palang ang nakakaalam sa pagbubuntis mo."

"He brings me here?" Umiiyak na saad ko.

"Yes buen. Eluisar loves you so much."

"Hindi ba si beatriz ang mahal niya?" Nagtatakang tanong ko.

Tumawa ito ng mahina kaya nagtaka ako. "Ikaw ang mahal niya buen. Nasaktan lang siya ng malaman niya ang ginawa mo sa anak at lolo niya. But now that he already know the truth. I know that he wants you back buen and also to your baby."

"Pero.. Buntis si beatriz." Mahinang saad ko at pansin ko ang pag-iwas ng tingin ni mama. " Si eluisar ba ang ama ng dinadala niya ma?"

"Magpahinga ka muna buen, anak." Nakangiting saad nito.

I knew it. Eluisar was the father of beatriz child.

Hinawakan ko ang kamay ni mama. "Ma please wag mong sabihin sa iba na nagdadalang tao ako." Pakiusap ko sa kaniya.

Nagtaka naman ang mukh niya. "But he deserves to know the truth buen.."

"Please ma..." Naiiyak na pakiusap ko.

Bumuntong hininga ito. "Kung yan ang gusto mo." Hinaplos nito ang aking pisngi

"Pwede bang makita ko si eluisar?" Kahit sa huling pagkakataon.

"Pero an-"

"Please po.." Nagmamakaawang saad ko.

Muli itong napabuntong hininga at tumango. Tinawag nito ang nurse para tulungan ako. Isinakay ako nito ng wheelchair at pumunta sa kwarto ni eluisar.

Pumasok kami doon at nakita kong nakahiga ito at mahimbing na natutulog. Pansin ko ang mga iilang pasa niya at mga bendang nakalagay sa mga sugat.

"Iwan niyo na muna po ako." Sabi ko kay mama at sa nurse na kasama namin. Tumango naman ang mga ito at lumabas.

Unti-unti akong tumayo. Ramdam ko parin ang sakit sa likod ng tuhod ko at ang tama ng baril sa dibdib ko. Lumapit ako dito at umupo sa gilid ng kama.
Hinawakan ko ang kamay niya at ngumiti.

"Eluisar.." Bumagsak ang aking mga luha sa unang salita na nabitawan ko. "Patawarin mo ako kung nagsinungaling ako sayo noon. Patawarin mo ako sa lahat-lahat." Umiiyak na saad ko.

"Alam kong nasaktan ka noong iniwan kita at ramdam ko ang sakit na iniinda mo dahil sa naging desisyon ko. Naging makasarili ako sayo noon at piniling itago ang lahat para hindi mo iwan.  Mas pinili ko na ako ang aalis ....para hindi ako masaktan kapag ikaw ang gumawa non sakin. Pero mas masakit pala pag nakita kitang lumuluha noon dahil sa ginawa kong pang-iiwan sayo..." Walang tigil ang pagbagsak ng aking mga luha. "Ngayon ay magiging masaya kana eluisar sa piling ng mag-ina mo." Pinikit ko ang mga mata ko at muling iminulat. Kasabay ng pagmulat ko ay ang pagbagsak ng luha ko. "Gusto kung sumaya ka eluisar....Gusto kong sumaya ka kahit sa piling na ng iba..."

Tumayo ako at hinalikan ang kaniyang mga labi ng ilang segundo. "Mahal na mahal kita eluisar.... Mahal na mahal..." Bulong ko sa kaniya.

Lumayo ako sa kaniya at tinitigan ang kaniyang mukha. Muling bumagsak ang aking mga luha. Ang sakit palayain ka eluisar.... Ang sakit na palayain ka para sa ikakaligaya mo...

......♡