I Killed Someone For You, Minsung ✔︎

forty-four, final

Keyifli geçen yolculuğumuzdan sonra arabadan indik ve evin girişine yöneldik. Sabah yaşadığımız gerginlikten sonra diğerlerini görecek olmak beni bir miktar strese sokmuştu. Anın verdiği sinirle Jeongin ve Chan hyunga hak etmedikleri şeyler söylemiştim ve bunu düzeltmem gerekiyordu.

Ön bahçeyi ve kapıyı aydınlatan lambalar haricinde, evin bir odasının ışığı yanıyordu ve orası da salondu. Sanırım tüm ekip toplanmıştı.

"Sen evden gittikten sonra diğerleriyle aram biraz gerildi,"

Konuştuğum sırada uzanıp duvardaki zile basıp boştaki eliyle de elimi tuttu. "Ne dediklerini az çok tahmin edebiliyorum. Şimdi konuşur hallederiz her şeyi, kendini sıkma."

"Hoş geldiniz Bay Lee, herkes salonda sizi bekliyor." Minho kapıyı açan hizmetliye kısaca kafasını salladığında bırakmadığı elimden çekerek yanında yürümemi sağlamıştı. Salonun kapısından girdiğimizde ise tüm gözler bize dönmüş; birkaçı rahatlamayla karışık, geri kalanları ise daha çok kızgın bir ifadeyle bakıyordu.

"Sonunda gelebildiniz, kavga edip birinizin öldüğünü düşünmeye başlamıştık." Felix hyung atladığında Hyunjin ona gözlerini kısarak bakıp, "Senin dışında kimse öyle düşünmedi, güven bana." Diyerek onu bozmuştu.

İkisinin her zamanki atışmasını duyduğumda neredeyse tüm gerginliğim gitmişti, gözlerini bana diken Chan hyung olmasaydı hepsi gidebilirdi.

Ona 'gönlünüzü rahatlatmak için aileden olduğumu söylüyorsunuz' dediğimde ne kadar kırılmış olduğunu biliyordum. İlk geldiğim zamanlarda onlara ve eve alışmaya çalışırken bana çok yardımı dokunmuştu, birini öldürdüğümde ve kendimi odama kapattığımda en çok desteği bana o çıkmıştı.

Minho'nun iyiliği için benden sakladıkları konu yüzünden onlara karşı öyle güvensiz hale gelmiştim ki, benim için bu zamana kadar yaptıkları her şeyi adeta yok saymıştım.

Yaptığım, nankörlükten başka bir şey değildi.

Minho ile birlikte boş bir koltuğa oturduk. Sağ tarafımızda Jeongin, Hyunjin ve Changbin; karşımızda ise Chan, Felix ve Seungmin hyung oturuyordu.

Herkes sadece birbirine bakarken sessizliği bozmak istedim, "Hyunglarım, sabah dediğim-" ama Chan hyung elini kaldırıp durmamı istediğini belirttiğinde susmuş ve dikkatimizi ona vermiştik.

"Sinirle ağzından çıktığına dair bir şeyler söyleyeceksin, bunu zaten biliyordum. Ancak Jisung, her ne şekilde olursa olsun ağzımızdan çıkan şeyler bizim düşüncelerimizdir. Eğer gerçekten 'gönlümüzü rahatlattığımız' fikrini daha önce aklından geçirmeseydin ağzından da çıkmazdı."

"Haklı olabilirsin, niyetimiz kötü olmasa dahi senden bir şey sakladık ve dışlanmış hissetmene sebep olduk. Şu an diyebilecek hiçbir şeyim yok, umarım gelecekte bu güven bağımızı güçlendirip gerçekten ailenin bir üyesi gibi hissetmeni sağlayabiliriz." Hafifçe gülüp kollarını açtığında terleyen elimi Minho'nunkinden ayırdım ve gidip kollarının arasına girdim.

Diğerleri bizi gülümseyerek izliyordu, asla ağladığını görmediğim Seungmin hyungun bir göz yaşını sildiğini bile görmüştüm. Sanırım tıpkı benim gibi, herkes onu görmüştü.

"Ne var? Duygulandım şurda, ağlayamaz mıyım?" Sahte kızgınlığıyla sorduğunda Felix hyung küçük bir kahkaha atıp sevgilisine sarılmış ve küçük bir bebekmiş gibi sırtını sıvazlamıştı. "Ağlayabilirsin tabii ki Seungminnie~"

Akşamın geri kalanında Changbin hyungun binbir zahmetle bizim için yaptığı kekten yedik, birazcık onunla dalga geçtik ve konu konuyu açtı.

Çok şey yaşamıştım bu eve adımımı attığımdan beri. Minho'yu zor durumlara sokup kaçmıştım, defalarca kez Felix ile Hyunjin'in atışmalarının ortasında kalmıştım, ders çalışmayı hiç sevmesem de Jeongin ile olan derslerim için sabırsızlanmaya başlamıştım. Changbin, Seungmin ve Chan hyung bana şirkette yaptıkları işlerin bazılarını öğretmişti.

Resmen kaçırılmıştım ve bir adam da öldürmüştüm. Kesinlikle gurur duyduğum bir şey değildi, hayatımda hiç olmadığım kadar korkmuştum ve sonrasında zar zor toparlamıştım. Çünkü yanımda onlar vardı! Chan hyung her gün kapının ardından bana yaptığı kötü şeyleri anlatıp kimsenin kusursuz olmadığıyla ilgili dersler vermese, Felix her gün benim için farklı tatlılar yapıp yemem için kapımın önüne koymasa, Minho bana şarkı söyleyip kitap okumasaydı ayağa kalkamayacaktım.

Minho. Onunla tanışana kadar kendi kendime yetebileceğimi düşünsem de birazcık haksız çıkıyordum şu an. Kendinizle baş başa kaldığınız bir anda dahi yanınıza damlayıp ağzınıza kurabiye tıkan biri her şekilde daha iyi hissettirebiliyordu. Taktığınız kulaklığı çıkarıp dinlediğiniz müziği kulağınıza fısıldayan biri sizi iyileştirebiliyordu.

Kendimizle baş başa kalmak güzeldi. Güvendiğimiz biriyle yan yana olup kendi dünyamıza sığınmak ise daha güzeldi.

Biz, ölene kadar birlikte kendi dünyamızda takılmaya devam edecektik. Bize sataşan kişilere ağzının payını vermekten de asla çekinmeyeceğiz.

----------
İnanamıyorum bitti 😭😭😭

Bu fic konusu itibariyle, yani Minho'nun yarı mafya takılması falan beni biraz cringe yapıyordu açıkçası. Çok kez kafama takılıyordu ve kitabın ilgi çekici bir yanı olmadığını düiündürüyordu.

Hala da öyle

Özellikle fic yazmaya başlarken en dikkat verdiğim kaçırılma ve birini öldürme olaylarından sonra bozdum gibi geliyor, finalde dahi yazacak öyle güzel akılda kalıcı bir olay bulamadım ve uzatıp daha fazla tadını kaçırmak istemedim.

Beğendiğiniz ve beğenmediğiniz yerler tabii ki olmuştur diye düşünüyorum, umarım sevmediğiniz kısımlar sizi çok rahatsız etmemiştir.

Benim için aşırı anlamlı ve kopamadığım bir fic olduğunu söyleyemem, biraz soğumuştum son zamanlarda yazmaktan ve bittiği için şahsen mutluyum.

Buraya kadar okuduğunuz ve vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim. Hatalarım varsa üzgünüm, beğendiyseniz ve iyi ki okudum diyorsanız da ne mutlu bana.

Omg çok konuştum, isterseniz diğer ficlerime göz atabilirsiniz diyerek ufak bir reklam yapayım dmsmxmsmc

Ceceamaneonemivar icin oturduklari koltuk duzeni;;

____________
|   🐺🐥🐶    |
|___________|

                        _______
                        |🦊      |
                        | 🦙     |
                        | 🐷     |
                        |_____|

____________                      
|    🐿🐰       |
|___________|                     
                       
Nasil olmuss 🤾‍♀️

Sizi seviyorum, hoşçakalın!!!

Bitiş, 29.08.21