KARŞI KOMŞU

21. Bölüm

Ertesi gün pazardı. Sabahtan beri kalbim resmen ağzımda atıyordu. Kalp atışıni duyuyordum ve kafayı yediğimi düşünmeye başlamıştım. Sanırım Sinem sonunda hepimizi delirtecekti.

Dün gece Seyhan'ın mesajından sonra sabaha kadar yatakta dönüp durdum. Gözüme uyku girmedi. Düşündüğüm şey farklıydı ama düşünmeye çalıştığım şey yarın herşeyin yoluna gireceği ve Sinemin aramızdan cekilecegiydi.

Seyhanin söylediğine göre Sinem, saat öğlen ikide aşağıdaki küçük parkta buluşmak istemişti. Ben de bu durumu tek başıma gogusleyemeyecegimi bildiğim için Ayteni bizim eve çağırdım. Birlikte beklersek benim için daha iyi olur diye düşünüyordum. Ne de olsa Aytenin beni rahatlama ve buhranlı ruh halinden tutup çıkartma gibi bir yeteneği vardı.

Seyhanla son konuşmamız biraz onceydi. Bana herşeyin bitmesine ve bizim için daha güzel günlerin başlamasına çok az kaldı demişti. Ama ben aynı iyimserlikle bakamiyordum bu duruma. Sinemin bir süredir devam eden sessiz halı ve şimdi de bir anda konuşmak istemesi bana sessizlikten sonra gelen fırtınanın habercisi gibi geliyordu. İşte beni asıl korkutan da buydu.

Saat 1 e doğru tülün ardından dışarıya baktım. Tülü açıp rahat rahat dışarıyı izlemeyi bile unutur olmuştum. Henüz gelen giden yoktu ama Ayten birazdan gelir diye düşündüm. O sırada kapım küçük küçük tiklatildi. Merakla camdan uzaklaştım ve "gir" diye seslendim.

Kafasını yalnızca omzuna kadar uzatan dedem alınmış numarası yaparak "bugün hiç dedenle ilgilenmiyorsun ama" dedi. Bu durumda bile güldürmeyi basariyordu. Gülümsedim ve "olur mu hiç dedecigim, önümüzdeki hafta sınavlar başlıyor da biraz sonra da Ayten gelecek." Ayten kumy diye düşünmeye başladığını farkedince "Ayşe Teyzenin kızı " dedim hatirlamasina yardımcı olmak için. Sonra devam ettim. "Ama senin için yapabileceğim bir şey varsa söyle lütfen, sen onemlisin benim için" dedim.

Aralık kapıyı sonuna kadar açtı ve içeri girdi. Arkasından kapıyı kapattı ve yanıma geldi. "Benim güzel torunum benim en çok istediğim şey seni güzel yerlerde görebilmek. Buna şahit olmaya ömrüm Yeter mi bilmiyorum ama güzel yerlerde olacağını bilmek istiyorum. " dedi ve bana sarıldı.

Bir süre sarılmanin sıcaklığı ile içime yayılan ılık huzurun tadını çıkardım. Sarılmak, her insan için bir ihtiyaçtı. Sanki sarılmanın, bizi yalnızlıktan, korkularımızdan, uzuntulerimizden kurtarmak gibi bir büyüsü vardı.

"Beni çok güzel yerlerde göreceksin inşallah dedecigim. Bunun için çok çalışıyorum. " dedim sarilmaya devam ederken. Sonra yaşlı bedenini ağır ağır doğrulttu ve "buna hiç şüphem yok. Sen çok zeki bir kızsın. Çok güzel yerlere geleceğinden eminim " dedi ve gitti. Sanki Seyhandan gelecek haberden önce bana güç olmak için gelmişti.

*******
"Geç kalmamisimdir umarım " dedi Ayten. İçeri girer girmez söylediği ilk seyin bu olması, bu konu hakkında ne kadar heyecanlı olduğunu gösteriyordu. E tabi haksız da sayılmazdı.

"Hayır, daha bulusmadilar. Seyhan buluştuklarinda mesajla haber vereceğini söyledi. "

"Off! Çok heyecanlı değil mi? Kendimi bir gerilim filminin parçası gibi hissediyorum." dedi ve ardından yatağımın üstüne oturup "Düşünsene, ona saplantılı bir şekilde asık olan bir kıza ayrılmak istediğini söyleyen çocuğun gerilim dolu anları. Kiz çocuğun ondan ayrılmak istediğini anladığı için yanında kocaman keskin bir bıçak getirmis ve çocuk niyetini söylediği anda kız bir anda...."

"Oooooffff" diye bağırdim ve hem sözünü hem de düşüncelerini böldüm. Ardından "sanırım bu konu için yanımda olmasi gereken doğru kişi sen değilsin " dedim. Gülümseyerek söylemiştim ama söyledikleri gerçekten beni germisti.