(Yetişkin içerik!!!)
_______________
Eğer iki farklı hayat yaşıyorsanız hayat gerçekten zordu. Eğer o iki hayattan biri üst düzey bir bürokratın kızı, diğeri ise en çok aranan bir suç örgütünün başı olmaksa hayat daha da zordu.
Ben Alina Kozlov...
...
Yorumlarınızla doldurun her paragrafı 😘 Yıldızları serpiştirmeyi unutmayın ki yeni bölüm hızla gelsin ❤️
Keyifli Okumalar...
Alıntılar ve paylaşımlar için...
Instagram: e.s.mare Twitter: e_smare
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
〰️ "Geçmişi de temizletebilir misin?"
"Gerek kalmadı. Geçmişi ben bizzat kendim temizledim Alaca Şahin. Kendi kanımla..." ➰
Can Kazaz- Bir Delinin Kaç Cehennemi Olmalı? ________________
4.Bölüm🩰 Benden Kurtuluşun Yok ________________
Oğlan Çocuğu...
Beni özledin mi?
İçimdeki sesleri dinledim, herhangi bir değişim olmadı. Bu sözlerin canımı yaktığı yılları çoktan geride bırakmıştım. Onun sayesindeydi.
Ben hırslı bir insandım, çok fazla hırslı. Hiç güçsüz olmamıştım diyemezdim ama güçsüz olduğum sadece iki an olmuştu. İlkinin mimarı annem, ikincisinin ise Asil'di.
İkisinde de soğuk bir kış günü kendimi sokaklarda bulmuştum. İkisinde de üşümüştüm. İlkinde ölüyorum sanmış, ikincisinde öldüğümü hissetmiştim. Ben can kaybetmiştim ama o kaybımın üzerinde şarkı söylemişti.
Şimdi benim sıram gelmişse eğer, o can kaybedecekti. Ben de o kaybın üzerinde dans edecektim.
"Özlemek mi?" derken gülümsemem büyüdü. "Her gün adını anarak uyuyorum." Başımı hafifçe omzuma eğerken alaycı bir tonda tekrarladım. "Şerefsiz Alaca, şerefsiz Alaca!"
Gülümseyişi bozulmadı. "Bunu duymak hoşuma gitti." Gözleri yüzümden saçlarıma doğru kaydı, kısaca süzdü. "Saçların uzamış, değişmişsin."
"Sen hala aynısın," dedim. "Hala aynı şerefsiz kişilik." Gözleri kısılırken gülümseyişi bozuldu ama umursamadım. Elimdeki silahı komodinin üzerine bıraktım ve yatağa oturup sırtımı yatak başlığına dayadım. Rahat bir tavırla bacaklarımı ileri uzatıp ayaklarımı bileklerimden çaprazladım. "Ee, bu ziyaretini neye borçluyuz?"
Kardelen ne haliniz varsa görün der gibi odadan çıkıp gözden kayboldu. Asil silahını indirdi ve odanın içinde dolaşmaya başladı. Eşyaları inceliyor gibi yaparken, "Geri dönmeye karar verdim," dedi normal bir şey söylüyormuş gibi. "Bana ait olanı almam için de seni öldürmem gerekiyor."
