(Yetişkin içerik!!!)
_______________
Eğer iki farklı hayat yaşıyorsanız hayat gerçekten zordu. Eğer o iki hayattan biri üst düzey bir bürokratın kızı, diğeri ise en çok aranan bir suç örgütünün başı olmaksa hayat daha da zordu.
Ben Alina Kozlov...
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
〰️ Ellerimde kan vardı. Alaca gözler ellerimdeki kana bakıyordu. ➰
Çağan Şengül - Canım Yanıyor ________________
17. Bölüm🩰 Hatırladığım Son Şey ________________
Perdenin ardından dışarıya bakarken titriyordum. Bu hem öfkedendi hem de dışarıdaki kalabalıktan. Çılgın hayranlar, gazeteciler, birkaç göbekli dayı, meraklı teyzeler...
Korkunçtu.
Gizli geçitten eve girdiğimizde Asil'in boğazına sarılmayı hesaplarken karşılaştığım manzara bu olmuş ve o andan sonra kendime gelememiştim.
Ben bitmiştim.
"Nasıl..." dedim işkence çekiyormuş gibi. "Nasıl bizden önce eve gelmiş olabilirler? Dahası..." Arkamı dönüp ellerimi iki yana açtım. "Nasıl evimi bu kadar hızlı öğrenmiş olabilirler?"
Asil telefondan başını kaldırdı ve bana baktı. Ardından tekrar telefona baktı, başını kaldırdı ve dudakları aralandı. Bir şey söyleyecek gibi oldu, göz ucuyla telefonuna tekrar baktığında ise hızla ayaklandı. "Çay demlenmiştir. Alıp geleyim."
"Çay mı?" derken yüzüm garip bir hal almıştı.
"Çay," dedi ve başını hızlıca salladı. "Harareti alır."
Şaşkınlıkla ona bakarken gerçekten odadan çıktı. Ağzım açık bir şekilde başımı çevirdim. Kalabalığa tekrar göz gezdirirken duyduklarıma inanamamış gibi kendi kendime sordum. "Çay mı dedi bu?"
"Balerin!" bağırışı koridordan yükseldiğinde başımı tekrar önüme çevirdim. Tam da o an Afşin koşturarak içeri girdi, ardından ise Yağmur geldi. İkisi de nefes nefeseydi. Afşin ellerini dizlerine koyup nefeslenirken Yağmur'un ağzı kulaklarına varıyordu. "Oha! Oha!" diye bağırdı Yağmur. Sesinin yüksekliği yüzünü buruşturmama sebep oldu, aynı anda işaret parmağımı dudaklarıma getirip susmasını işaret ettim. Başımla camdan dışarısını gösterdim. Yağmur hızla yanıma gelip camdan dışarı baktı. "Oha! Oha!" dedi yine.
"Balerin!" diye doğruldu Afşin. Hala nefes nefeseydi. Karnını tutarak derin bir nefes aldı. "Sosyal medya var ya," dedi. "Yıkılıyor. Neler yazdıklarına inanamazsın!"
"Ne?" Bugün daha ne kadar şok olabilirdim ben?
Yağmur telefonunu çıkarıp popüler bir sosyal medya uygulamasına girdi ve birkaç tuşlamanın ardından telefonu bana uzattı. Gündem konuları şunlardı:
