(Yetişkin içerik!!!)
_______________
Eğer iki farklı hayat yaşıyorsanız hayat gerçekten zordu. Eğer o iki hayattan biri üst düzey bir bürokratın kızı, diğeri ise en çok aranan bir suç örgütünün başı olmaksa hayat daha da zordu.
Ben Alina Kozlov...
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
〰️ "Senden sonra canım hiç o kadar yanmadı. En yüksek dağın zirvesini görmüştüm ben, artık hiçbir dağ çok yüksek gelmiyordu gözüme. Onları tırmanırken aldığım yaralar acıtmıyordu. Nefesim de kesilmiyordu, her şey o kadar kolaylaşmıştı ki birden." ➰
maNga - Alıştım Gözlerimi Kapatmaya ________________
9. Bölüm🩰 En Son Ne Zaman Ağladın?
________________
Annem ve babam...
Bu hayatta beni koruyup kollayan ve sevgiye boğan insanlardan sadece ikisiydi. Belki gerçek ailem değillerdi ama gerçek ailemden çok daha iyi davranmışlardı bana. Gerçi anneme göre beni o doğurmuştu ama ben beni doğuran kadını da, beni Rusya'nın dondurucu havasında nasıl bırakıp gittiğini hala dün gibi hatırlıyordum.
Beni bulan pişman olarak geri dönen annem olmamıştı. Beni bulan Kuşçu'ydu. Dilimi bile bilmiyordu ama beni koruyup kollamış, bana yeni bir hayat şansı sunmuştu. Hayır, bana tam tamına iki hayat sunmuştu. İki hayatımdan da bugüne kadar hiç pişmanlık duymamıştım.
Babamı, gerçek babam olmasa da ben onu hep öyleymiş gibi kabul etmiştim, mükemmel bir adam olmadığını da biliyordum. Her ne kadar bizzat bir suça ortaklık etmese de dolaylı yoldan çok insana kötülüğü dokunmuştu. Hatta bir keresinde Ferman bana onu öldürme görevinin bir gün bana bile verilebileceğini söylemişti ama yapmayacaktım. Biri onu öldürecekse de bu ben olmayacaktım. Onu seviyordum çünkü o da beni gerçek kızıymışım gibi seviyordu.
Bu beni de belki ikiyüzlü biri yapıyordu. Neticede babam beni sevip her türlü kötülükten korurken başka çocukların hayatını derinden sarsacak şeylere sebep oluyordu ama politika böyle bir şey değil miydi zaten? Politika başlı başına ikiyüzlülüktü. Yalanları süslü sözlerle halka pazarlama sanatıydı.
Şimdi elimdeki buz torbasını yüzüme tutmuş bir sandalyede otururken, gözlerimi karşımdaki ikiliye dikmiştim. Ailemin geri kalanına... Afşin'in, Ferman'ın yatağının kenarına oturmuş Merih'e son zamanlarda olan biten her şeyi anlatmasını dinliyordum. Bu işi ona bırakmıştım çünkü Merih'e hala öfkeliydim. Gerçi Afşin de ona her şeyi tamamıyla anlatmamıştı, sadece belirlediğim görevi yerine getiren tek kişinin Asil olduğunu söylemişti. Görevin ise sadece üst düzey birini öldürmek olduğunu söyleyip kimliğini söylememişti çünkü ona beni söylememesini işaret etmiştim.
