P~1 (Z)

14.3K 279 18
                                    

"မနက္ျဖန္ ေတာသိမ္းမယ္ ကိုေခါင္''

"အေျခအေနကေရာ''

"ထူးျခားတာမ႐ွိပါဘူး''

ေခါင္က ႐ိႈက္ဖြာေနတဲ့စီးကရက္ကို ႏႈတ္ခမ္းကခြာသည္။ ထို္႔ေနာက္ လက္ခ်ၿပီး ျပာေတြကို ေဆးလိပ္ခြက္မွာပုတ္ခတ္ခ်ရင္းပါးစပ္ကေန ေဆးလိပ္ေငြ႔ေတြကိုဖူးကနဲမႈတ္ခ်သည္။

ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ ေျခေထာက္တစ္ေယာက္ကို ေပါင္ေပၚဟန္ပါပါခ်ိတ္ထိုင္ရင္း အၾကည့္ေတြက စိမ္းညိဳ႕ညိဳ႕႐ိုးမေတာင္တန္းႀကီးဆီသို႔ အာရံုနစ္ဝင္လ်က္႐ွိကာ

"ဦးမင္းျမတ္တင္နဲ႔အဆက္အသြယ္ရလား''

ေမးၿပီးေတာ့ ဆလိုင္းကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ ျပန္လွည့္သြားသည္။

"မရေသးပါဘူး ကိုေခါင္-- ဒီလူႀကီး အေ႐ွာင္အတိမ္းေကာင္းတယ္-- ေနရာအႏွံ႔ေတာ့ အဖြဲ႔ေတြခြဲ႐ွာေနပါတယ္''

"ငါၾကားခ်င္တာ သူေတာ္ေၾကာင္းဂုဏ္ပုဒ္ေတြမဟုတ္ဘူး၊
ကိုယ္ညံ့ဖ်င္းတာကိုဖံုးကြယ္ၿပီး သူမ်ားကိုခ်ီးက်ဴးေနရင္ ဘယ္ေတာ့မွတိုးတက္လာမွာမဟုတ္ဘူး ဆလိုင္း ''

ေခါင္ ႏႈတ္ခမ္းေတြတြန္႔ကာေျပာလိုက္ရင္ပဲ ဆလိုင္းကေခါင္းငံု႔ခ်သည္။

အကိုေခါင္ရိုးေနာက္လိုက္ခဲ့သည့္တစ္ေလ်ွာက္လံုး သူအလုပ္မ်ိဳးစံုလုပ္ဖူးခဲ့သည္။ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း႐ိုက္ႏွက္တာေတြ၊ မေသရံုတမယ္ႏွိပ္စက္ခဲ့တာေတြလည္း႐ွိကာ ေနာက္ထပ္နလန္မထူႏိုင္ေအာင္လည္း စီးပြားပ်က္ဒုကၡေရာက္သည္ထိ ဖ်က္စီးဖူးခဲ့သည္။ ဒါေတြဟာ တရားျခင္း၊ မတရားျခင္းဆိုတာထက္ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ရမည့္ပစၥည္းျဖတ္ထုတ္လိုသူေတြကို ဖယ္႐ွားျခင္းအရာမ်ားသာျဖစ္ခဲ့ကာ ...

သူေ႒း ဦးမင္းျမတ္တင္။ ဒီလူကေတာ့ သူ႔တစ္သက္ စံတင္ေလာက္သည့္လူစားမ်ိဳး။

ေျခေထာက္ေတြ႐ိုက္ခ်ိဳးၿပီး မေသရံုတမယ္လုပ္ခဲ့တာေတာင္မွ ေခါင္ဦးခိုက္ယံဆိုတဲ့ဘာမထီေယာက်ာၤးကို တဖန္ျပန္ရန္စရဲသည္။ ဒီတခါတိုက္ခိုက္တာက မ်က္ကန္းျပီးအထိနာတဲ့က်ားနာတစ္ေကာင္လိုျဖစ္ကာ မဲမဲျမင္ရာလွမ္းဆြဲခဲ့သည္။ ရလဒ္ကေတာ့ ဆံုး႐ႈံးမႈထက္ လူထုမွာ အႀကီးအက်ယ္ပြက္ေလာ႐ိုက္ခဲ့ေသာ ပစ္ခတ္မႈေတြ႐ွိခဲ့ျခင္းေၾကာင့္။

ရင်ခုန်သံတွေ ရယ်ခိုးဖွဲ့လို့ ဒိုင်ယာရီထဲခုန်ဆင်းသွားတဲ့အမုန်းတွေ...Where stories live. Discover now