"ကိုယ္တို႔ ျမစ္ကမ္းဆိပ္ဘက္သြားရေအာင္ေလ က်ဴး၊ ဒီလိုအခြင့္အေရးကေနာက္တစ္ခါရမွမဟုတ္ဘူး''
"မသြားဘူး...တစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္မေကာင္းလို႔''
"ဘာေတြစိုးရိမ္ေနတာလဲ က်ဴးရယ္၊ ကိုယ္တို႔ကအရြယ္ေရာက္ေနၿပီပဲ၊ အား....ေျခေထာက္ေတြေညာင္းလိုက္တာ''
လမ္းၾကားထဲဝင္လာတာနဲ႔ ထပ္ညည္းသံကိုၾကားလိုက္ရသည္။ လမ္းမတစ္ေလ်ွာက္ ေအာ္ညည္းလာေပမဲ့ တကယ္ပင္ပန္းလို႕ညည္းတာထက္ အံ့က်ဴးဆီကဂ႐ုစိုက္မႈကိုလိုခ်င္လို႔ တမင္လုပ္ျပေနတာျဖစ္သည္။
"က်ဴး ကိုယ္ ဘယ္အထိေလ်ွာက္ရမွာလဲ...ကိုယ့္ေျခေထာက္ေတြလည္းေညာင္းလာၿပီကြ၊ ဖိနပ္ေထာင့္ေတြေတာင္ ပြန္းေတာ့မယ္''
အျကည့္တစ္ခ်က္ေၾကာင့္ အသံတိတ္သြားခဲ့ေပမဲ့ မဆံုးႏိုင္ေသးဘူးသည့္ ေနာက္လမ္းတစ္ခုထဲခ်ိဳးခ်လိုက္ေတာ့ မေနႏိုင္ေတာ့လို႕ျဖစ္လိမ့္မည္။
ဒီေန႔မွစီးလာသည့္႐ွဴးဖိနပ္အသစ္က ကတၱရာလမ္းေပၚထင္းေနေအာင္သစ္လြင္ေနေပမဲ့ တခြင္က အၾကာႀကီးေလ်ွာက္လာရတာကို နွေျမာတသသျဖစ္သလို ခဏခဏငံု႔ၾကည့္႐ွာ၏။ သူ႕အေဖဝယ္ေပးၿပီး ဘယ္ေလာက္တန္ဖိုး႐ွိေၾကာင္း တခြင္ သူ႕ကိုႂကြားၿပီးသား။
ကိုယ္သာ ျပည့္စံုခ်မ္းသာတဲ့လူတစ္ေယာက္မဟုတ္ေပမဲ့ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္မွာေတာ့ အျမဲတမ္းလိုလို ျပည့္စံုခ်မ္းသာတဲ့လူေတြ႐ွိေနတတ္ၾကတာက အံ့က်ဴးပဲ တမင္သတိထားမိေနတတ္တာလား။
ဆက္ေလ်ွာက္လာရင္း ေျခေထာက္ေတြေညာင္းၿပီး ပင္ပန္းေနသည့္တခြင္မ်က္ႏွာကို သနားလာတာမို႔
"နည္းနည္းေလာက္ဆက္ေလ်ွာက္ရင္ ေရာက္ေတာ့မွာ''
"မင္း ဒီလိုပဲ ေန႔တိုင္း လမ္းေလ်ွာက္ျပန္ေနက်လား''
"မဟုတ္ဘူး ေဖေဖလာႀကိဳေနက်''
"ေတာ္ေသးတာေပါ့၊ ကိုယ္ မင္းကို သနားမိေတာ့မလို႕''
"အ႐ူး...ဒီေလာက္ေဝးတာကို ငါကေျခလ်င္ေလ်ွာက္ျပန္စရာလား''
သူေျပာေတာ့ တခြင္က ခုမွစဥ္းစားမိသလို မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားၿပီး...
YOU ARE READING
ရင်ခုန်သံတွေ ရယ်ခိုးဖွဲ့လို့ ဒိုင်ယာရီထဲခုန်ဆင်းသွားတဲ့အမုန်းတွေ...
RomanceAbuse typeဖြစ်လို့ adult scenesပါမှာဖြစ်သလို တဖက်စောင်းနင်းအထင်လွဲနှိပ်စက်တာမျိုးတွေရှိမှာပါ။ 18+မို့မဖတ်ရှုခင် ကြိုတင်သတိပေးချင်ပါတယ်။ Credit - Original Cover photo Start- O2, 2021
