Uniနောက်တစ်နေ့မနက်
နေချင်ဖွယ်ကောင်းသော ထိုအဆောက်အဦးလေးကို သူတို့လည်းမခွဲချင်ခွဲချင်နဲ့ ခွဲကာခရီးဆက်ထွက်လာလိုက်လေသည်။တောင်ထိပ်က ကြည့်လိုက်ရင် နီးသလောက် သွားရတာဝေးလွန်းလှသည်။သူတို့တောအုပ်အပြင်ဘက်ကိုရောက်တော့ နေ့လည်ရောက်နေပြီမို့ ခဏနားကာ နေ့လည်စာစားပြီးတာနဲ့တောင်ထိပ်ကိုရောက်ရန်အတွက် တောင်စတက်ရပြန်သည်။တစ်နေရာရောက်တော့
" ရူးးး ရပ်လိုက်ကြဦး မင်းတို့အခုဘာသံကြားရလဲ "
မင်းချောင်က ပြောလိုက်တော့ အားလုံးက ရပ်လိုက်ပြီးနားစွင့်လိုက်ကြလေသည်။ရှင်းချန်က မြေကြီးကိုနားကပ်လိုက်ပြီး နားထောင်လိုက်ကာ
" အသံကမြေအောက်ကလာတာ မဟုတ်ဘူး "
အားလုံးက ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို လေ့လာနေတုန်း ဖုန်းလင်းက သစ်ပင်တစ်ခုမှာချိတ်နေတဲ့ မြေအိုးကြီးတစ်လုံးကိုတွေ့လိုက်တော့ ဓားဖြင့် အသာလေးထိုးကြည့်ဖို့ လုပ်နေတာကိုယွီပင်က မြင်လိုက်တော့
" သွားမထိနဲ့ "
ယွီပင်ရဲ့သတိပေးမှုအဆုံး ဖုန်းလင်းရဲ့ဓားက အိုးကိုထိမိသွားပြီး လှုပ်ရမ်းသွားလေသည်။ဟောင်းနွမ်းနေတဲ့ ကြိုးစက လှုပ်ခတ်နေတဲ့အိုးကြောင့် ပြတ်ထွက်သွားပြီး မြေပေါ်သို့ကျကွဲသွားတော့သည်။မြေအိုးကျကွဲသွားတာနဲ့အထဲမှ အနီရောင်အုပ်ကြီးက ပျံထွက်လာလေသည်။ထိုအခါမှ သတိဝင်လာတဲ့ ရှောင်းကျန့်က
" အသားစားပျားနီတွေ ပြေး"
လို့အော်တော့မှ ကျန်တဲ့သူတွေကလည်းပြေးကြတော့သည်။လမ်းမှာတွေ့တဲ့ဆူးငြှောင့်ခလုတ်တွေကိုရှောင်လိုက်၊မရှောင်လိုက်နဲ့ပြေးလာလိုက်ကြတာ ချောက်ကမ်းပါအစွန်းတစ်ခုကိုရောက်လာလေသည်။အားလုံးက ဆက်ပြေးလို့မရတော့တာမို့ အားလုံးတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်ကာ အောက်သို့ခုန်ချရန် သဘောတူလိုက်ကြလေသည်။ရီပေါက အရင်စခုန်ချလိုက်လေသည်။ရှောင်းကျန့်က ရီပေါရဲ့မပြောမဆိုလုပ်ရပ်ကြောင့် ထိတ်လန့်သွားပြီး သူပါလိုက်ခုန်ချလိုက်လေသည်။ထိုအခါ ကျန်တဲ့သူတွေကလည်း ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုတဲ့သဘောဖြင့် မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီးခုန်ချလိုက်လေသည်။နာကျင်မှုကိုစောင့်စားနေကြစဉ် နာကျင်မှုကရောက်မလာဘဲ လေထဲမှာတွဲလဲချိတ်နေသဖြင့်မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့
YOU ARE READING
ရူးချင်ယောင်ဆောင်နေတဲ့ ကျတော့်ဖူးစာရှင်
Fanfictionရှေးဟောင်းလက်စွပ်တစ်ကွင်းကြောင့် သမိုင်းဆရာ အမောင်ဝမ်ရီပေါ တစ်ယောက် ရှေးခေတ်ရောက်သွားချိန် သိချင်ရင် ဝင်ဖတ်လိုက်နော်😊😊 ေ႐ွးေဟာင္းလက္စြပ္တစ္ကြင္းေၾကာင့္ သမိုင္းဆရာ အေမာင္ဝမ္ရီေပါ တစ္ေယာက္ ေ႐ွးေခတ္ေရာက္သြားခ်ိန္ သိခ်င္ရင္ ဝင္ဖတ္လိုက္ေနာ္😊😊