Zhan susmuştu. Bir şeyler demesini beklemiyordu. Anlıyordu onu.
Çocukluğundan bu yana yaşadığı zorlukları Ustasının izinden gitmek zorunda kaldığını onu sevdiği için Yibo'ya zarar geldiğini Yibo'nun kendisine zarar verdiğini her şeyi biliyordu.
Bazen kelimelerle açıklamak gerekmiyordu.
O insanı tanırsan gözlerinden anlardın zaten.
Ama bıraktığı mektup.. Zhan bunu neden yazdığını sormak istiyordu lâkin cesaret edemiyordu. Kim bilir ne hâllerde bunu yazdı.
Zhan, "Mesela bir insan sizi cümleleriyle öldürebilir ama bu dünyanın hiç bir yerinde cinayet sayılmaz." dedi içinden.
Zhan mektuba baktı. Yibo da ona bakıyordu.
Tekrar okudu satırları hiç okumamışçasına, ilk okuduğunda acı çekmemişçesine, hiç yaşanmamış gibi, her şeyin başa dönmesi dileğiyle tekrar baktı ve okudu içinden.
'Beni bulamazsan üzülme,
Eşyalarımı bulacaksın,
Sana yazdığım şiirleri,
Baktığım tavşanları,
Yanımda taşıdığım kılıcımı bulacaksın.Ve bir de bakacaksın ki
İki dünya arasında
Parmak izlerimiz değecek birbirine.Yan yana yürüyelim diye dar yapılmıştı kaldırımlar. Ve yine yan yana yürümeyelim diye dar kafalıydı insanlar. Ve sırf dardı diye kafalar düşünmeyi bırakıp sevmeyi denedik. Sarılmak yakar bizi diyip aşkı hep uzaktan sevdik.
Gidiyorum Zhan. Kendine iyi bak. Gidiyorum. Sakinim ve Tanrı biliyor ki, ölüme her zaman daha iyi bir yaşama geçiş olarak bakmışımdır. Şimdi de öyle bakıyorum fakat neden göz yaşlarına boğuluyorum?'
Zhan yere baktı. Yibo'ya bakamıyordu.
Zhan, "O gün sektinize geldim. Bekledim. Gelmedin. Daha sonra güle oynayan çocukların senin odana doğru koştuğunu gördüm. Gizlice bakmak için ayağa kalktığımda senin ismini duydum. Korku dolu bir şekilde ismini bağırıyorlardı. Benim için o gün kıyamet kopuyordu. Ve Ustan da beni görmüştü." dedi.
Söyleyemedi. Bulut Ustasının ona
"Senin yüzünden Yibo ölmek istiyor." söylediğini Yibo'ya söyleyemedi.
Ancak Yibo biliyordu. Ustasının ona kötü şeyler söylediğini.
Zhan, "Gerçekten gidecek miydin? Unutmak mı istiyordun?" dedi.
Yibo Zhan'ın elinde olan mektuptan gözlerini Zhan'a çevirdi.
Yibo, "Gitmek unutmak değildir. Sen bunu çok iyi biliyorsun... Aklımda gözlerin varken, sen buna gitmek mi diyorsun?*" dedi.
*Can Yücel
Zhan konuşmadı.
Yibo Zhan'ın alnındaki bezi çıkardı.
Yibo, "Ben 'Kendine iyi bak' dedim. Böyle mi bakıyorsun kendine?" dedi.
Zhan, "Sen yanımda olmayınca kendime iyi bakmanın ne anlamı var? 'Oysa ben bütün vakitlerimi, hatta bütün vakitlerimden daha çoğunu yeryüzünün bütün vakitlerini sana ayırmak istiyorum; seni düşünmek seni yaşamak için.'** Ama sen-" dedi ve sustu.
**Franz Kafka
Yibo, "Başka sektten biri ile değil. Wei Sektinin Wei Wuxian'ı ile, Menekşe Sektinin Xiao Zhan'ı ile, soyadını almak isteyip soyadımı vermek istediğim kişiyle evlenmek istiyorum. Biliyorsun. Ama sen kendine zarar vererek hafızanı sildin. O gün Bulut Sektine geldiğinde 'Sen bana soğuk davrandığında ne kadar üşüdüğüm bir bilsen kalbimi ceketinle örterdin.'***" dedi.
***Cemal Süreyya
Bir süre sustular. Hem Zhan hem de Yibo için zordu.
Bulut Ustasından her şey beklenirdi.
Yibo'yu yanına almalıydı.
Zhan'ın arkasından gelen birini farkeden Yibo, Zhan'ı kollarının arasına alarak döndü ve bir yerde durdu.
Zhan, "Sanırım büyüklere saygın yok." dedi.
Gelen kişi Bulut öğrencilerinden biriydi.
"Genç Efendi Yibo'yu korumak için geldim." dedi.
Zhan tekrar aynı şeyleri yaşıyordu. Her seferinde Bulut Ustasının gönderdiği öğrencilerin sözlerinden bıkmıştı.
Yibo, Zhan'ın yanında tehlikede miydi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bambi (YiZhan)
Fanfiction"Bambi; Yağmur her iki kırmızıyı da ıslatır." Zhan Yibo'ya dair her şeyi kalbinin en derin yerlerine gömüp üstüne toprak atmıştı. Yibo ise yaptığı hatadan dolayı onun yüzüne bakamıyordu. Ama bilmiyordu ki Zhan olan bitenin hepsini unutmuştu. Ve bir...