Chapter 21

46 17 0
                                    

Her

"Mama, what's the tagalog of 'I've been waiting for you'?" Lumingon ako kay Orpheus na naglalaro sa ibabaw ng kama. Kasalukuyan akong nag aayos dahil ngayon ang business meeting for the merging of our companies.






"Hinintay kita." I said habang naglalakad palapit sakanya.





"What mama? H-Hini--"





"It's hinintay kita, anak. Why do you want to know?" I asked him.





Ngiting aso lang ang sinagot niya saakin at bumalik na sa paglalaro. Hindi ko na siya tinanong ulit dahil busy na siya. I just checked what I need to bring and put it inside my Prada bag, yes I own a designer bag now.





I smiled as I remember how my hardships paid off. Isa nalang talaga ang kulang.






I'm in the middle of thinking when my phone rang, it's an unknown number. Itinapat ko ito sa tenga ko. "Hello, this is Ellisandra Vance. What can I do for you?" I answered the call.





"Good morning, Miss Vance. I am Karen, Mr. Huxley's Secretary. I just want to inform you that the company's driver is now outside the hotel, waiting for you." She replied.





I paused when I heard his surname. Nagagalit parin kaya siya kapag ginagamit yung apelyido niya para tawagin siya? And may bago na siyang secretary ngayon, dati ako lang 'yon.







"Ma'am?" The woman on the other line spoke.






I cleared my throat and about to speak when I heard a familiar voice.






"Karen."







It's Erebus' voice. I can hear the formality in his voice but still, she called her by her first name. That somehow made my heart clenched, it's kinda painful.







"I'm sorry, ma'am but Mr. Huxley needs me. See you at the meeting, ma'am." She said and ended the call. She needs her, huh. I can't hide the jealousy in me. Of course, my love for him never vanished, it's still here. Hindi nabawasan yung pagmamahal ko sakanya.






Sa bawat oras na wala siya sa tabi ko, pilit kong inaalala lahat ng oras na magkasama kaming dalawa and that made me love him even more. Kahit na alam kong hindi na 'yon mauulit, dahil sa ginawa ko.







"Anak, stay here ha." I looked at Orpheus who's now lying on the bed with his eyes closed, nakatulog na pala siya. Lumapit ako sakanya para halikan yung noo niya nang bumukas yung pinto.






Pumasok si Sofia, na nagpaalam kanina na mamamasyal lang saglit and kasunod ay si Yttrium. I rolled my eyes. "Osya, maiwan ko na kayo. I need to attend a meeting." Sabi ko at naglakad na papunta sa pinto.






"Ingat, ate."







"Goodluck, Sandra."






Sabay nilang sabi. Lumingon ako at inirapan ulit sila. "Umayos kayo. Bantayan niyo si Orpheus." Sabi ko at lumabas na.






Agad ko namang nakita yung sinasabi nilang susundo saakin. On our way ay napansin ko ang napakalaking pagbabago dito sa Cauayan, may mga matataas ng buildings and hindi na puro Huxley ang nasa itaas and also billboards.






Napatitig ako sa isang napakalaking billboard sa daan. It's him, and his poker face. Wala siyang kaano ano sa mukha niya but he's still dashing as ever.






End of the Endless VoidWhere stories live. Discover now