Küçük Adam

Bölüm-19

"Komik misin sen?" dedim alayla. Derin fazlasıyla anormal bir tipdi. Değişken ruh halleri ve bir türlü tatmin olmayan bir egosu vardı.

Kısacası beni delirtmeye yetecek kadar gıcık bir karaktere sahipti.

"Herneyse" deyip kıyafetimi süzdü.

"Üzerini değiştir de çıkalım şurdan" dedi. "Tamam hadi" deyip çıkmasını işaret ettim. "Sakın ben gelene kadar kavga falan etme." Diye eklemeyi de unutmadım.

"Söz vermemem" demesiyle gözlerimi kocaman açıp "sakın" dedim. Omzunu banane anlamında sallayınca kararsız kalmıştım. "Hadi ama ben varken de giyinebilirsin Melis. Seni çıplakken daha önce iki defa gördüm." Deyip sırıtması ile omzuna sert bir yumruk geçirmem bir olmuştu.

Pisliğin tekiydi. Ve fazlasıyla açık sözlüydü. "Arkanı dön" diye emir verdim. Fakat O sadece bakmakla yetindi. "Dön dedim" diye üstelememle oflayarak arkasını döndü. "Acale et" demeyi de ihmal etmemişti.

Hızlı davranmaya özen göstererek üzerimdeki elbiseyi çıkardım. Kendi kıyafetlerimi aradım fakat yoklardı. Derin'in hemen yanındaki askıya astığımı hatırlamamla ayağımı yere sertce vurdum.

"Kıyafetlerim o tarafta kaldı." Diye geveledim. "Napim?" Diye azarlayınca sırtına bir yumruk daha yemişti. Eşşek herif inleyerek arkasını dönünce çığlığı bastım. Görevli olduğunu düşündüğüm kız "Bir sorun mu var hanımefendi?" Dedi.

Bir yandan Derini dönmeye zorlarken kıza "hayır" diye kısa bir cevap verdim. Derin ile birlikte kabinde olduğumuzu görseler ne düşünürlerdi kim bilir?

Derin'i tekrardan dönmesi için iteklerken küçücük kabinde adeta savaş veriyordum. İçimden "Allahım ben ne biçim bir yere düştüm böyle" diye homurdanırken ayağımın takılması ile kendimi yerde bulmam bir olmuştu.

Fakat asıl sorun üzerimdeki ağırlıktı. Evet ben şu anda üzerimde sadece iç çamaşırlarıyla yerde yatıyordum. Ve Derin'de benim üzerimde öylece sırıtıyordu. Gözlerimi Derin'in gözlerine kenetlemiş ve öylece kalakalmıştım. Derin alayla sırıtırken yüzündeki sırıtış bir anda gitmiş ve yerini ciddiyete bırakmıştı.

Nefesini yüzümde hissederken aniden yaklaşması ile nefesi artık dudaklarıma çarpıyordu. O bana yaklaştığında hissettiğim duygular fazlasıyla anormaldi. Sanki nefesinde uğuşturucu bir etki vardı ve ben öylece olduğum yerde kalakalıyordum.

Gözlerimi sıkıca kapattım. Ve hızlanan kalp atışlarımın eski haline dönmesi için yalvarmaya başladım. Üzerimdeki ağırlığın bir anda yok olması ile sıkıca yummuş olduğum gözlerimi araladım.

Derin üzerimden kalkmış ve arkasını dönmüştü. Ben de hızlıca ayaklanıp kıyafetlerimi askıdan aldım ve giyinmeye başladım.

Sonunda hazır olduğumda ''Tamam, çıkabiliriz'' dedim. Derin yüzüme bakmadan kapıyı açıp çıktı. Bende onu takip edip arkasından ilerlemeye başladım. Mağazadan çıktıktan sonra Merdivenlere yöneldi. Bense sessizce onu takip etmeye devam ediyordum. Kabinde düştüğümüzden beri yüzüme bakamamıştı.

Sorun neydi? Benimle yakınlaşmak mı onu huzursuz etmişti?

Derin'e kısık bir bakış attıktan sonra eski neşeli halinin yerini ciddi ve gayet sevimsiz bir hale dönüştüğünü fark ettim.

"Bir sorun mu var?" dememle "Hayır" diyerek kestirip atması bir olmuştu. "Suratın neden asık o zaman?" dedikten sonra kolumu tutup sıktı. "Bir şey yok dedim." dedikten sonra adımlarını hızlandırdı ve yemek bölümlerine vardık.