Bölüm-20

156 15 1
                                    

Derin'in son cümlesi üzerine cevap vermek yerine sessizliği tercih etmiştim. Yol boyunca susmuş ve eve geldiğimizde de ağzımı açmamıştım.

Sanırım haklıydı. Ben her düştüğümde pes ediyor, aldığım her darbeyle daha da güçsüzleşiyordum.

Salondaki sessizliği bozarak düz bir sestonuyla konuşarak "haklısın" dedim.

Gözlerimi gözlerinden kaçırmaya özen gösterirken üzerimde hissettiğim şaşkın gözlere karşı "haklısın, güçsüzüm." diyerek açıkladım.

"Ama" deyip derin bir nefes aldım. "Ben yoruldum Derin."

Bu sefer gözlerimi gözlerine kenetlemiş ve keskin bir dille konuşuyordum. "Ne kadar kırılsamda gerçekleri bilmek istiyorum."

Derin bir nefes alıp koltuğa oturduktan sonra tekrardan konuşmaya başladım.

"Herşeyi bilmek istiyorum. Ne kadar güçsüz olsamda her ne kadar gerçekler acı olsa da bilmek istiyorum. Her defasında tökezliyorum. Bu sefer de çok çok düşerim. Belki kalkamam ama artık bitsin istiyorum"

Derin son cümlemi onaylamayan bakışlarla gözlerini kaçırdı.

"Ben bunun için senin yanındayım Melis. Düştüğünde seni kaldırmak için." dedi.

Bana ilk defa ismimle hitap etmesine karşı yüzümde ufak bir tebessüm oluşmuştu. İsmim ilk defa kulağıma bu kadar hoş gelmişti.

Anlam veremediğim duygular yaşıyordum. Ama umursamadan düşüncelerimi haykırmaya devam ettim. "Yanımda olduğunu bilmek beni daha da kırıyor Derin." dedim yüksek bir ses tonu ile.

"Hayatını benim yanımda mahfetmen beni ne kadar yaralıyor anlamıyor musun?" Ayaklanıp sakinleşmeye çalıştım.

"Sana kötülük yapıyorum Derin. Nedenini bilmiyorum ama bir şekilde yanımdasın. Ve ben bunu sana yapmak istemiyorum. Beni korumak zorunda olmanı istemiyorum."

Gözlerim dolmuştu fakat gözyaşlarımı geri göndermeye çalıştım. Az da olsa güçlü görünmek istiyordum.

Derin de benim gibi ayaklanıp yanıma yaklaştı. Dolan gözlerimi saklamaya çalışıp kafamı eğdim. Fakat Derin çenemden tutup yüzlerimizi aynı hizaya getirdi. "Benim için ağlama Melis. Senin yanındayım fakat bundan huzursuz veya mutsuz değilim."

"Neden?" deyip kısa bir nefes aldım. "Neden o küçük kalbinde, dünyanda bana da yer açıyorsun?
Derin daha da yaklaşarak nefeslerimizin karışmasına neden olurken sessizce fısıldadı "belki de kocaman bir kalbim vardır."

Beni üzmemek için kurduğu cümlelere karşı kollarımı boynuna dolayıp "Teşekkür ederim" diye fısıldadım. "Yanımda olduğun için teşekkür ederim"

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 30, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Küçük AdamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin